شناخت و معرفی انواع نژاد سگ های آپارتمانی و کوچک مقاله ای جذاب برای افرادی که قصد نگهداری سگ در آپارتمان یا محیط های کوچک را دارند
سگ آپارتمانی سگ سازگار محیط کوچک است که با محیط های کوچک و پر رفت و آمد بیشترین سازگاری را دارد. ما در این مطلب قصد داریم که ۱۵ نژاد از آن ها را معرفی کنیم.

در  ادامه  امیدواریم که اطلاعات خوبی درباره نژاد هایی که برای زندگی آپارتمانی مناسب هستند را به شما بدهیم.

اگر علاقه دارید که یک سگ را برای زندگی آپارتمانی به سرپرستی بگیرید لازم است که در مورد شخصیت و نیاز های اجتماعی نژاد های معروف خانگی آشنا شوید.

شناخت و معرفی انواع نژاد سگ های آپارتمانی و کوچک

هنگام صحبت از حیوانات اهلی آپارتمان یا سازگار با محیط کوچک ، اندازه به تنهایی اهمیتی ندارد. پنجه های غول پیکر و پاهای بلند همیشه با فضای کوچک زندگی مخلوط نمی شوند.

به طور کلی، اندازه سگ شما به تنهایی ملاک نیست.

هنگام انتخاب فضای مناسب برای آپارتمان ، باید سطح انرژی سگ ، صدا و حتی روابط دوستانه سگ را نیز در نظر بگیرید (همسایگان در محله های نزدیک به معنای معاشرت و ملاقات با افراد جدید و افراد مسکونی زیادی هستند).

با توجه به این خصوصیات کلی ، در اینجا ۲۹ سگ مناسب برای زندگی در  آپارتمان وجود دارد که می توانند برای افرادی که فضای کمتری دارند و محله های داخل شهری دارند ، بسیار مناسب باشند!

معرفی ۲۹ سگ آپارتمانی :

۱- نژاد باسنجی :

وقتی همسایه هایی در واحد های نزدیک در یک مجتمع و دیوارهای نازک دارید گزینه بسیار خوبی است. این سگ که به پارس نکرد و بی سرو صدا بودن معروف است به ندرت از ۶۰ سانتی متر یا بیش از  آن بلندتر می شود. اما مراقب باشید ، هنگامی که برای مدت طولانی تنهایش بگزارید خراب کاری می کند.

با نژاد باسنجی بیشتر آشنا شوید.

سگ باسنجی

نژاد سگ باسنجی (Basenji) اصالت آفریقایی دارد و برای اولین بار در کشور کنگو پرورش یافت. این سگ در گذشته با استفاده از بویایی و بینایی فوق‌العادۀ خود به شکار جوندانی چون موش می‌رفت و در این کار مهارت بالایی داشت. این سگ‌های باهوش همراهان و دوستان خوبی برای شما و اعضای خانوادۀ شما خواهند بود.

سگ های باسنجی به سگ های «بدون پاس» معروفند. این سگ به لطف پوشش کوتاه بدن، اندازۀ کوچک، بدن ماهیچه‌ای، گوش‌های افراشته و دم حلقه شدۀ خود، نظر خیلی‌ها را به خود جلب کرده است.

نقد و بررسی کلی نژاد سگ باسنجی

هرچند سگ نژاد باسنجی با همۀ این ویژگی‌های ظاهری جذابیت بسیار بالایی دارد، اما افرادی که قبل از انتخاب این نژاد مطالعۀ کافی در مورد آن ندارند، احتمالاً با خصوصیات رفتاری و خلقی او مشکل پیدا خواهند کرد! بنابراین بهتر است قبل از انتخاب این نژاد، اطلاعات کافی از آن کسب کنید. بخصوص از فردی که این سگ را پرورش داده یا قصد فروش آن را دارد.

سگ های باسنجی بسیار باهوش هستند، اما گاهی لجوج و یکدنده می‌شوند. یک سگ باسنجی می‌تواند به خوبی تمامی آموزش‌ها و دستورات شما را یاد بگیرد، اما از اینکه به آن‌ها عمل کند یا نه، خیلی مطمئن نباشید! زیرا هر لحظه ممکن است به این فکر کند که انجام دستورات شما برایش چندان منطقی نیست. البته، باسنجی ها به لطف هوش سرشار خود، می‌توانند خیلی راحت توجه شما را جلب کنند و شما را به انجام کاری که دوست دارند ترغیب کنند!

افرادی که از تجربۀ نگهداری از سگ باسنجی را دارند معتقدند داشتن این سگ به شما یاد می‌دهد که هیچ چیز اضافه‌ای در خانۀ خود و روی زمین نیاندازید! زیرا هرچیزی که باقی مانده باشد، احتمالاً توسط سگ شما جویده یا خورده خواهد شد! در نتیجه، شما به زودی یاد می‌گیرید که از داشته‌هایتان نگهداری کنید.

سگ باسنجی همچون سگ هاسکی عاشق فرار کردن است و در این کار تخصص دارد! تا جایی که حتی یک حیاط محصور هم نمی‌تواند جلوی فرار او را بگیرد. بنابراین بهتر است سگ خود را در حیاط خانه تنها نگذارید و او را کاملاً تحت نظر بگیرید. در غیر این صورت احتمالاً دوست زیبا و ارزشمند خود را از دست خواهید داد!

میل به فرار این سگ‌ها تا حدی زیاد است که حتی حصارهای زیر زمینی هم نمی‌تواند از فرارش جلوگیری کند. کافی است چیزی یا بویی نظر باسنجی شما را جلب کند و او به دنبالش دست به اکتشاف دنیا بزند!

سگ‌های باسنجی معمولاً پارس نمی‌کنند، اما این به معنای ساکت وبی‌صدا بودنشان نیست. این سگ‌ها طیف گسترده‌ای از صداها را تولید می‌کنند و گاهی همچون سایر سگ‌ها، از خود صدای ناله و زوزه و غرغر تولید می‌کنند.

از سوی دیگر، باسنجی‌ها عاشق بازی کردن هستند. هرچند اگر شما به دنبال سگی هستید که توپ یا چیزی که پرتاب می‌کنید را برای شما بیاورد، بهتر است به دنبال نژاد دیگری باشید. باسنجی ها سگ‌های تمیزی هستند و همچون گربه‌ها به تمیز کردن خودشان عادت دارند. همچنین، اگر به نظافت خانه وسواس دارید، باسنجی‌ها به دلیل ریزش موی کمی که دارند، برای شما مناسب هستند.

سگ های باسنجی در جایی که لازم باشد از دارایی‌ها و افراد خانوادۀ خودشان دفاع می‌کنند. این سگ‌ها به شجاعت معروفند و در برابر هر بیگانه‌ای با تمام وجودشان ایستادگی می‌کنند. هرچند، اندازۀ کوچکشان باعث شده تا همچون سگ‌های نگهبان واقعی به حساب نیایند.

باسنجی ها عاشق تعقیب کردن طعمه هستند و از سرگرم شدن با این کار لذت می‌‎برند. هرچند باسنجی ها در تعلیم پذیری درخشان نیستند، اما با برنامه‌های خلاقانه و جذای می‌توانید آموزش و تربیت را برایشان لذت‌بخش کنید.

هرچند سگ باسنجی ویژگی‌های ظاهری و شخصیتی منحصر به فردی دارد، اما برای همه مناسب نیست. بنابراین اگر به دنبال سرپرستی سگی باهوش و مغرور مثل باسنجی هستید، باید دردسرهای آموزش آن را هم بپذیرید و بدانید که این سگ‌های باهوش، گاهی لجوج و یک می‌شوند.

۲-نژاد بیچون فرایز :

به گفته پرورش دهندگان حرفه ای سگ حتی در بزرگترین این نژاد، یعنی سگ بیچون فرایز از یک پابلند تر نخواهدشد. این سگهای کوچک انرژی فراوانی دارند، به این معنی که آنها دوست دارند همیشه بازی کنند ، اماعلاوه بر آن به ورزش روزانه نیز احتیاج دارند. بیچون ها همچنین کمتر از نژادهای مشابه ریزش مو دارند و آنها را به عنوان ایده آل ترین نژاد برای تحمل تنهایی در خانه می دانند.

سگ بیچون فرایز

بازیگوشی ، شوخ طبعی و دوست داشتن از خصوصیات و ویژگی های سگ بیچون فرایز است که شما می توانید در هنگام نگهداری از این پت ، متوجه این خصوصیات شوید.

سگ بیچون فرایز جزو دسته بندی سگ های خانگی و گروه سگ های عروسکی است.

موهای دراز و فر ، گردنی کمانی شکل ، چشم هایی گرد و سیاه و گوش های آویزان از خصوصیات این پت خانگی می باشد.

از دیگر پت هایی که می توانم برای شما معرفی کنم که شباهت زیادی به سگ بیچون فرایز دارند ، سگهای پودل ، شیتزو ، پامرانین و مالتیز است.

نگهداری و مراقبت از این پت حس خوبی به شما و خانواده شما خواهد داد.

رابطه این سگ با بچه ها و افراد خانواده بسیار منعطف و خوب است و حتی با دیگر پت ها هم به خوبی در یک مکان می تواند زندگی کند.

از دیگر عواملی که باعث محبوبیت این نژاد سگ در بین دیگر نژاد های سگ خانگی شده است، این است که بیچون فرایز برای زندگی نیاز به محیط بزرگی (خانه های بزرگ یا حیاط دار) ندارد و امکان زندگی در خانه های آپارتمانی را دارد.

جالبه براتون بگم که با اینکه بیچون فرایز اعتماد بنفس بالایی دارد ولی به صورت شدید نیازمند توجه و علاقه شما است.

در صورت عدم توجه باعث خواهید شد که بیچون دچار افسردگی و تزلزل شخصیتی بشود.

اگر زمان کافی برای نگهداری و مراقبت از این پت را ندارید خرید بیچون فرایز را اصلا برای شما توصیه نمی کنم.

۳- نژاد بوستون تریر :

یکی دیگر از ایده آل ترین نژاد آپارتمانی به دلیل اندازه آنها ، بوستون تریر به ندرت از نیم متر بلندتر می شود. این سگ ها می توانند به غول پیکر نیز باشند ، بنابراین برای عوض کردن حال و هوا روزانه نیاز به پیاده روی های سریع و کوتاه دارند. اما اگر بتوانید آنها را به خوبی آموزش دهید، این دوستان آمریکایی بینهایت مهربان و دوست داشتنی خواهند بود.

سگ بوستون

وستون تریر دارای جثه ی کوچک و عضلانی، چشمهایی تیره و گرد و بزرگ، گوشهای کوچک و بر افراشته, بینی به شکل سیب, گردن کوتاه و سینه فراخ و فک صاف و عضلانی میباشد.

موهای تریرها کوتاه بوده و به رنگهای سیاه و سفید، قهوه ای و سفید، پلنگی و سفید دیده می شود.

این سگها را برای جنگیدن با سگهای دیگر پرورش میدهند.

باستن تریر سگی آرام، زیرک، باهوش و اجتماعی بوده و سگ نگهبان خوبی است و در مواقع ضروری پارس میکند.

این سگها رابطه ی خوبی با کودکان بزرگسالان و حتی با غریبه ها دارند.

بازیگوش و مهربان است و دوست دارد که همیشه در کنار اعضای خانواده باشد.

بوستون تریر دارای شخصیت جذابی است به همین دلیل طرفداران زیادی دارد، او با سایر حیوانات خانگی سازگاری خوبی دارد اما گاهی در مقابل سایر سگهای نر پرخاشگر رفتار میکند.

بوستون تریر ها در رنگهای یکدست مانند سیاه، سفید، خاکستری و جگری هم دیده میشوند احتیاط که پرورش دهندگان آنها را به عنوان یک سگ کم یاب به شما نفروشند زیرا سگهایی که به این رنگ هستند از یک مادر سالم زاده نشده اند.

۲٫ مشخصات صورت بوستون تریر

بینی: سیاه و پهن با خطی مشخص بین دو سوراخ بینی. سوراخ‌های بینی بزرگ.

پوزه: کوتاه، مربعی، پهن و عمیق، متناسب با جمجمه. بدون چین‌وچروک، طول پوزه کوتاه‌تر از پهنا یا عمق آن است؛ طول آن تقریباً یک‌سوم جمجمه است.

پوزه از نقطه‌ی اتصال با جمجمه تا بینی، موازی با خط بالای جمجمه است.

لب‌ها: کناره‌های پوزه بزرگ هستند اما آویخته نیستند و وقتی دهان بسته باشد، کاملاً دندان‌ها را می‌پوشانند.

آرواره‌ها/ دندان‌ها: آرواره‌های پهن و مربعی با دندان‌های مرتب و کوتاه.

دندان‌های بالا و پایین به شکل لبه‌های قیچی برهم قرار می‌گیرند یا فک پایین اندکی جلوتر است تا پوزه مربعی شکل شود.

گونه‌ها: تخت.

چشم‌ها: بافاصله، درشت، گرد و تیره‌رنگ. وقتی از روبه‌رو نگاه می‌کنید، گوشه‌ی بیرونی چشم‌ها با گونه‌ها در یک خط قرار می‌گیرند. حالت چشم‌ها هوشیار و مهربان، نمایش‌دهنده‌ی هوش زیاد است. این مهم‌ترین ویژگی این نژاد است.

گوش‌ها: کوچک، ایستاده، گوش‌ها به‌طور طبیعی یا با عمل جراحی به گونه‌ای هستند که با شکل سر هم‌خوانی داشته باشند و تا حد امکان به گوشه‌های جمجمه نزدیک‌اند.

گردن: طول گردن باید نشان‌دهنده‌ی تعادل کلی سگ باشد. کمی خمیده، سر را باوقار نگه می‌دارد و باظرافت روی شانه‌ها قرار دارد.

۴- نژاد گریفون بروکسلی :

بروکسل گریفون یک نژاد پر جنب و جوش ، قوی و کوچک است. آنها بسیار بامحبت هستند و به سرعت با صاحبانشان پیوند برقرار می کنند. آنها عاشق این هستند که سرگرمی های جدیدی کشف کنند پس مواظب باشید که سگ شما وسایل شما را بهم نزند.

سگ گریفون بروکسلی

نکات برجسته نژاد بروکسل گریفون | Brussels Griffon

• برخی از آنها میتوانند پرخور و برخی از غذا خوردن بیزار هستند. شما میتوانید به جای ترک غذای او در تمام وقت وعده های غذایی منظمی به او بدهید.
• آموزش دادن به او ممکن است سخت د دشوار باشد به همین دلیل شما باید آموزش ها را با صبر و ملایمت به او یاد دهید همچنین میتوانید از آموزش جعبه کمک بگیرید.
• آنها هیجان خود را با پارس کردن نشان میدهند اما گاهی اوقات نیز خیلی سرو صدا میکنند به همین دلیل آرام بودن را به سگ خود یاد بدهید.
• بروس سلزها سگ های حساسی هستند به همین دلیل اگر برای درمان به انبر نیاز دارید ممکن است با دیدن آن بترسند.
• این سگ ها معمولا برای به دنیا آوردن توله به سزارین نیاز دارند به همین خاط میزان مرگ و میر توله سگ هایشان بالا است.
• بروس سلز میتواند نگهبان خوبی برای باغ باشد. آنها دارای بینی کوتاهی هستند که در اثر گرمای زیاد ممکن است دچار سکته شوند و چون موهای کوتاهی دارند در آب و هوای سرد نیز به راحتی دچار مشکل میشوند به همین دلیل باید آنها را داخل خانه نگهداری کنید.
• اگر شما قصد خرید توله سگ دارید هرگز ان را از پرورش دهنده های غیر قانونی یا فروشگاههای حیوانات خانگی خریداری نکنید و همیشه توله سگی را پیدا کنید که آزمایشات مربوط به  عدم وجود بیماریهای ژنتیکی روی سگ انجام شده باشد.

وزن و ارتفاع بروکسل گریفون | Brussels Griffon

وزن در نرها: (۳-۶) کیلوگرم، در ماده ها: (۳-۶) کیلوگرم.

ارتفاع در نرها: (۱۷-۲۰) سانتی متر، در ماده ها: (۱۷-۲۰) سانتی متر.

مشکلات و سلامتی نژاد بروکسل گریفون | Griffon Bruxellois

سگهای این نژاد به طور کلی سگهای سالمی هستند اما مانند تمام سگهای دیگر آنها نیز ممکن است به برخی بیماری ها مبتلا شوند. همه ی سگ های این نژاد بیمار نمی شوند اما اگر شما از این نژاد مراقبت میکنید باید نسبت به آنها آگاهی لازم را داشته باشید.

اگر قصد خرید توله سگ دارید باید سگی را خریداری کنید که پرورش دهنده  آن، گواهی عدم سوء پیشینه سلامت هم برای پدر و هم مادر توله سگ به شما نشان دهند. گواهی عدم سوء پیشینه سلامت به شما ثابت میکند که تمام آزمایشات لازم از نظر عدم وجود بیماری بر روی سگ انجام شده است.

• دیسپلازی مفصل ران: این بیماری معمولا در بین سگ های این نژاد شایع است. عواملی مانند ژنتیک، محیط زیست و رژیم غذایی در تغییر شکل مفصل ران تاثیر گذار هستند. با اینکه سگ مبتلا به بیماری زندگی عادی و سالمی دارد اما ممکن است برخی از آنها به عمل جراحی نیاز داشته باشند. دیسپلازی مفصل ران یک بیماری وراثتی است که در آن استخوان ران به خوبی به مفصل ران متصل نمیشود در نتیجه باعث لنگیدن یک پا یا هر دو پای عقب سگ میشود، شما هیچ علامتی از درد در سگ مبتلا به این بیماری نمی بینید اما در سنین بالا موجب ورم مفاصل او میشود. اگر شما قصد خرید توله سگ دارید باید مطمئن شوید آزمایشات لازم در مورد این بیماری روی پدر و مادر توله ی سگتان انجام داده باشند. اگر چه دیسپلازی مفصل ران یک بیماری وراثتی است اما عواملی مانند رژیم غذایی پرکالری یا صدمات ناشی از پریدن یا سقوط کردن بر روی سطوح صاف و نرم میتواند در رشد سریع این بیماری تاثیر گذار باشد.
• در رفتگی کشکک: در رفتگی کشکک یا تضعیف خفه در بین نژاد سگ بروکسل گریفون شایع است و زمانی رخ میدهد که کشکک (که شامل سه بخش استخوان ران، پاتلا و درشت نی است) به درستی شکل نگرفته باشد. این بیماری باعث لنگیدن یک یا هر دو پا یا غیر طبیعی راه رفتن سگ میشود. اگر چه این در رفتگی در هنگام تولد رخ می دهد اما علائم آن تا مدت ها بعد نمایان نمی شود. مالش ناشی از در رفتگی کشکک میتواند منجر به بیماری دژنراتیو مفصل شود. این بیماری در ۴ درجه رخ می دهد در درجه یک آن سگ دچار در رفتگی گاه به کاه مفصل و لنگیدن موقت می شود، در درجه IV ساق پا به خوبی به مفصل متصل نمیشود و کشکک نمیتواند به درستی عمل کند، در نوع پیشرفته تر آن ممکن است سگ به عمل جراحی نیاز داشته باشد.
• مشکلات چشم: در این بیماری چشم های برجسته ی سگ بی حال و خشک می شود. اگر سگ شما دچار قرمزی چشم شود و یا بیش از حد آنها را بمالد باید او را نزد دامپزشک ببرید.
• آلرژی پوست: این سگ ها ممکن است دچار آلرژی شوند به همین دلیل اگر بیش از حد خود را میخارند و یا پنجه هایش را لیس میزند او را برای معاینه نزد دامپزشک ببرید.

تغذیه نژاد بروکسل گریفون | Brussels Griffon

توصیه می شود روزانه ۱/۴ تا ۱/۲ پیمانه غذای سگ با کیفیت بالا در روز، به صورت دو وعده ی غذایی تقسیم شده به او بدهید.

مقدارغذایی که سگ شما میخورد به سن، ساختار بدنی، سوخت و ساز و سطح فعالیتهای او بستگی دارد. سگ ها هم مانند انسانها رفتارهای طبیعی دارند و نیاز های غذایی همه آنها مانند هم نیست هم چنین کیفیت غذای آنها نیز متفاوت است. بهتر است به جای اینکه ظرف غذای او را چند بار در روز از غذای معمولی پر کنید، غذاهای مغذی و کمتری به سگ خود بدهید.

شما میتوانید برای جلوگیری از چاقی سگتان، به جای ترک غذای او ، دو بار در روز به او غذا بدهید و میزان غذایش را اندازه گیری کنید. اگر مطمئن نیستید که سگ شما اضافه وزن دارد یا نه، میتوانید او را با دست و چشمتان آزمایش کنید، اول به او نگاه کنید طوری که شما بتوانید کمر سگ را ببینید سپس دست خود را روی پشتش و شست خود را در امتداد ستون فقراتش قرار دهید انگشتان خود را به سمت پایین بکشید شما باید بدون اینکه فشار زیادی به سگ وارد کنید قادر به لمس دنده هایش باشید اما اگر نتوانستید دنده هایش را لمس کنید سگ اضافه وزن دارد و باید غذایش را کم کرده و فعالیتش را افزایش دهید.

آراستن نژاد بروکسل گریفون | Brussels Griffon

بروکسل گریفون سگی پر مو با پوستی متراکم و موهای ابریشمی است. موی بدن او در قسمت سر نسبت به موهای دور چشم، گونه و چانه بلندتر است.

این سگ ها در رنگهای قرمز (رنگ قهوه ای مایل به قرمز با لکه هایی سیاه و سفید در قسمت سیبیل و چانه)، سیاه و سفید و قهوه ای مایل به قرمز، سیاه و سفید با لکه های قهوه ای مایل به زرد در قسمت سیبیل، سیاه و سفید با لکه های قهوه ای مایل به قرمز در قسمت چانه، پاها، چشم، اطراف لبه های گوش و اطراف پشت و تماما سیاه وجود دارد.

برای حذف موهای زائد و نگه داری از پوست شسته رفته ی بروس سلز لازم است هفته ای دو بار او را با یک شانه ی فلزی برس بزنید. آنها را باید دو بار در سال به طور تخصصی نظافت کنید.

آنها به نظافت زیادی نیاز ندارند فقط کافی است هفته ای یک بار دندان هایش را مسواک بزنید و گاه گاهی او را به حمام ببرید. اگر او بازی کردن در خارج از منزل را دوست دارد و بلافاصله بعد از بازی کردن روی تخت خود میخابد بهتر است هفته ای یکبار او را حمام کنید.

برای جلوگیری از تجمع باکتری در داخل دهان بهتر است هفته ای ۲ یا ۳ بار دندانهایش را مسواک بزنید اما اگر نمیخواهید که سگ دچار بیماری های لثه و بوی بد دهان شود باید هر روز این کار را انجام دهید. ناخن هایش را حداقل ماهی ۱ یا ۲ بار کوتاه کنید. اگر هنگام راه رفتن سگ شما صدای کشیده شدن ناخن هایش روی زمین را می شنوید یعنی ناخن ها بیش از حد بلند شده اند. کوتاه کردن ناخن ها به شما کمک میکند تا زمانی که سگ با هیجان برای خوش آمد گویی به سمت شما میپرد به شما آسیبی نرساند. در ناخن های پای سگ رگ های خونی زیادی وجود دارد به همین دلیل اگر آنها را بیش از حد کوتاه کنید باعث خونریزی می شود و ممکن است سگ دفعه ی بعد هنگام کوتاه کردن ناخن هایش با شما همکاری نکند بنابراین اگر شما در این کار تجربه ای ندارید او را نزد دامپزشک ببرید. از همان سنین اولیه، توله سگ خود را از همه نظر مورد بررسی قرار دهید. بروسن سلز ها روی پاهای خود بسیار حساس هستند به همین دلیل لازم است که مدام به پنجه هایش رسیدگی کنید. داخل گوش و دهان او را نگاه کنید. برای هنگام نظافت، سگ به خوبی با شما همکاری کند بهتر است نظافت کردن را برای او به یک تجربه خوشایند تبدیل کنید برای این کار میتوانید به او پاداش دهید. همانطور که او را نظافت میکنید سگ را از نظر علائمی مانند زخم، خارش، علائم عفونت مانند قرمزی، حساسیت به لمس، التهاب بر روی پوست در بینی، دهان، چشم و روی پاها را بررسی کنید. چشم های سگ باید هیچ قرمزی یا ترشحاتی نداشته باشد. اگر هفته ای ۱ بار سگ خود را از همه لحاظ بررسی کنید میتوانید از مشکلات جدی که ممکن است رخ دهد جلوگیری کنید.

میزان سازگاری نژاد بروس سلز گریفن | Brussels Griffon با کودکان و حیوانات خانگی دیگر

این سگ ها از اینکه آنها را در آغوش بگیرید یا تعقیب کنید و یا اینکه مجبور باشند در روی پای کسی بشینند بیزار هستند. اگر آنها به گوشه ای میروند و میدانید که از کسی فرار نمی کنند به آنها ضربه محمکم نزنید. آنها به دلیل اینکه تمایلی به بوسیدن کسی ندارند میتوانند هم بازی خوبی برای کودکان باشند، به کودکان اجازه دهید تا در کنار آنها باشند. زمانی که خلق و خوی او در حال شکل گرفتن است بهتر است آنها را وادار کنید تا با بچه ها هم بازی شوند اما همیشه زمانی که آنها کنار هم هستند بر اعمال آنها نظارت داشته باشید. میتوانید به  کودک خود اجازه دهد که روی زمین بنشیند و سگ بروکسل گریفون را در دامان خود نگه دارد اما مراقب زبان و بدن سگ باشید. بروس سلزها معمولا همراهان خوبی برای دیگر حیوانات خانگی هستند اما مانند تمام سگ های دیگر از خود در مقابل آنها محافظت میکنند. 

محل نگهداری نژاد بروکسل گریفون | Brussels Griffon

این نژاد برای زندگی آپارتمانی مناسب هستند اما باید فعالیتهای روزانه خود را منظم انجام دهند. آنها در داخل خانه بسیار آرام هستند به همین شما دلیل میتوانید آنها را به راحتی در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما برای جنب و جوش و انجام فعالیت های بدنی روزانه اش کافی است.

۵- نژاد بولداگ :

بولداگ شاید به دلیل تنبلی مشهور باشد اما این آنها را به سگ مناسبی برای آپارتمان ها تبدیل کرده است. یک پیاده روی کوتاه برای همه بولداگ در ها اندازه ای که باشند کافی است.در کنار همه آنها دوست دارند. آنها یک نژاد سگ فوق العاده ملایم هستند و بندرت از قد ۱۸ اینچ بلندتر می شوند.

سگ بولداگ

چگونگی ایجاد بولداگ امریکایی:

 جان دی. جانسون، یکی از دو مردی است که اصلاح در نژاد بولداگ ها انجام داد و نتیجه کارش به ایجاد بولداگ آمریکایی منجر شد.
جانسون، به عنوان یک نوجوان در دهه ۱۹۳۰ در روستایی در گرجستان، شروع به گزینشی در بولداگ های باقی مانده،  برای تولید نوع جدیدی از این نژاد کرد.بعدا در دهه ۱۹۶۰ اقای الن ماسکات از آلاباما هم به او پیوست. ماسکات هم نقش پر رنگی برای ایجاد بولداگ امریکایی داشت 
با این حال، نتیجه تلاش های این دو مرد در نهایت به چشمانداز امروزی از آنچه که یک بولداگ آمریکایی باید داشته باشد رسید.
به طوری که هر کدام از آن ها در نهایت مسیرهای جداگانه ای را که در اصلاح نژاد پیش گرفته بودند را به راه انداختند، نتیجه کارهای جانسون منجر به ایجاد نوع بزرگتر بولداگ امریکایی شد که پوزه ای کوتاه دارد و تحت عنوان نوع “کلاسیک” نامیده می شود،در حالی که نژادی که ماسکات به وجود اورد کوچکتر بود و با نام “استاندارد” معروف شد که همچنین به عنوان نوع ماسکات نیز شناخته می شود.

محبوبیت امروزی بولداگ آمریکایی و انگلیسی:

امروزه بولداگ امریکایی و آنگلیسی به یک دوست محبوب و  وفادار خانواده ها تبدیل شده است هم‌چنین حیوانات کار عالی و محافظینی خوب هستند و همچنین به عنوان یک برند مورد استفاده قرار می گیرد، و یکی از مشهورترین برندهای تجاری در سراسر جهان تحت عنوان Mack Trucks را ساخته آند .
 در ایالات متحده برای بولداگ ها تقریبا  250 مدارس اموزشی تشکیل شده است.
در آنگلستان، این سگ با بیمه چرچیل همراه است (اگرچه سگ وینستون چرچیل، در حالی که اغلب بولداگ نامیده می شد، به احتمال زیاد یک پاگ بود) و این نژاد برای تیم های مختلف فوتبال و راگبی هم‌مورد استفاده قرار می گیرد.
 چرا بولداگ چنین محبوبیتی دارد؟
شاید به این دلیل که این نژاد چنین وفاداری و محافظتی را نسبت به آنسانها نشان می دهد. همانطور که جانسون در آنتهای این مصاحبه اشاره کرد، “انها می گویند این سگ بهترین دوست آنسان است اما اشتباه می کنند در واقع آنسان بهترین دوست این سگ است.
اینکه ریشه بولداگ ها به کجا برمی گردد مدتهاست بحث میان دانشمندان علوم زمین و طبیعت است. بوفون پیشینه و اجداد بولداگ را  ماستیف در نظر گرفت، در حالی که سیدنام ادواردز ادعا کرد که بولداگ از اشتراک نسل نژاد ماستیف بزرگ و پاگ به وجود امده است .
 با این حال برخی می گویند که هر دو نژاد ماستیف و بولداگ دارای یک اجداد مشترک در Alaunt بودند. Alaunt در فرهنگ لغت ۱۶۳۲ به عنوان یک ماستیفت تعریف شده است و آن را سگ خدمتکار و‌محافظ می دانن.در طول قرن ها، تا زمان های نسبتا اخیر، نام ماستیف به طور کلی به تمام سگ های بزرگ و عظیم اطلاق می شد .
اولین کتاب “سگهای انگلیسی” که توسط یوهان سایوس از کمبریج نوشته شده در سال ۱۵۷۶ به طور خاص به بولداگ ها اشاره نمی کند و نشان می دهد که بولداگ به عنوان یک نژاد در این زمان هنوز ظاهر نشده است. در کتاب خود، دکتر سایوس “Mastive” یا “Bandogge” را به عنوان یک سگ گسترده، بزرگ، خیره کننده، زشت و مشتاق توصیف کرده است، که یک بدن سنگین و قوی دارد و قابل استفاده برای “طعمه قرار گرفتن در مسابقات است.

کلمه Bandog نیز در کتابش مبهم مورد استفاده قرار گرفته اصت و نه به یک نژاد مجزا، بلکه به تمام سگ هایی که معمولا به صورت زنجیری نگهداری می شدند اشاره دارد. در متون باستانی نوشته شده توسط مورخان رومی به سگ های یونانی، Molossian و “pugnace britannicii” و سگ های مبارزه بریتانیا اشاره دارد که مورد استفاده در جنگ هم بوده اند.این سگ های جنگی انگلیس به عنوان “سگ های گسترده انگلستان” شناخته شده اند و شکی نیست که آنها اصلی ترین اجداد ماستیف و بولداگ ها بوده آند. در آن زمان به شدت به رومیان اعتراض شد که چرا تعداد قابل توجهی از آنها را از بریتانیا به رم فرستادند تا در ورزش های مربوطه شرکت کند.
حتی گفته شده است که رومیان یک افسر برای انتخاب سگهای بریتانیایی استخدام کرده و آنها را به رم صادر می کردند. “

وقتی که مبارزات گاو و استفاده از بولداگ ها به عنوان طعمه نیز “ورزش” در نظر گرفته شد و اتفاقا در میان قرون وسطی میان نجیب زادگان و افراد سلطنتی از محبوبیت زیادی برخوردار  شد ،بولداگ به شهرت زیادی رسید. 
کلمه  “بولداگ” برای نخستین بار در سال ۱۶۳۱ در نامه ای از سن سباستین دیده شد که در اسپانیا نوشته شده بود و برای یکی از دوستانش که انگلیسی بود، به نام “پرستویچ ایتون”  فرستاده می شد .او در لندن زندگی می کرد و در آن کلمه بولداگ به صورت جداگانه ظاهر می شود از Mastiff زمانی که نویسنده نامه برای اولین بار لفظ کلمه بولداگ به عنوان “یک سگ خوب جسورانه،استفاده شد.
بنابراین به گفته بسیاری از مورخان این نامه ثابت می کند که بولداگ و Mastiff یک نژاد بوده اند و سپس تبدیل به نژادهای جداگانه شده اند.
در آن روز ها، بسیاری از تقاطع نسل ها و ترکیب نژاد ها با استفاده از Mastiffs و Bandogges انجام شده بودند، در نهایت، آندازه، شکل و رنگ بولداگ جدید شکل گرفته بود. بیشتر پرورش بهتر در مناطق لندن، بیرمنگام و شفیلد صورت گرفت.
 
در واقع، صادرات Bulldogs توسط فیلیپ دوم در ۱۵۰۰ و از انگلستان به اسپانیا آغاز شد.علاوه بر این، نشان داده شده است که در اوایل سال ۱۱۵۴ مسابقات سگ در انگلستان سرگرمی مردمی بود و بسیاری از مورخان سگ موافق اند که این سگ ها نسل سگ های مبارز انگلیس بودند. این واقعیت است که “بولداگ” بریتانیا به عنوان “سگهای مبارز انگلستان” شناخته شده بود و کلودیوس در سال ۳۹۰ اعلام کرد که آنها قادر به کشتن یک گاو نر هستند، شاید نشان دهند که این سگها، از  Mastiff به وجود آمده اند.
طبق اطلاعات برداشت شده در یک پانویس قدیمی اسپانیایی در سال ۱۶۲۵ سگی نشان داده شده که بطور واضح یک سگ بزرگ بود که کاملا شبیه بولداگ بود: خیلی کمرنگ، با جمجمه بزرگ و بینی کوتاه !
چند سال بعد، در سال ۱۸۴۰، بیل جرج یک بولداگ به اسپانیا وارد کرد، که او به نام Big-headed نامگذاری شد. در سال ۱۸۶۸ آقای مک کارت یک سگ را وارد لیسبون کرد و در سال ۱۸۷۳ آقای فرانک ادکوک ۲سگ را وارد مادرید کرد.
سگ اسپانیایی کوتاه بود و با دمی شبیه بولداگ !
تمام این پنج نمونه به عنوان Bulldogs اسپانیایی خالص نامیده می شوند و همه آنها دقیقا همان نوعی هستند که در پلاک بورگوس ۱۶۲۵ نشان داده شده است. با این حال، از آنجا که گوش تمام سگهای اسپانیایی به شدت بریده شده است، هیچ توضیحی مشخص از اینکه گوشهایشان ممکن است چنین شبیه باشند، وجود ندارد.
زمانی که از بولداگ ها در مسابقات سگ استفاده می شد بسیاری از پرورشدهندگان شروع به ترکیب نژاد بولداگ با تریر کردند زیرا احساس کردند که چنین کراس مچی از بولداگ و تریر یک جنگنده بهتر و قویتری را تولید می کند. 
 در مورد این زمان، تعدادی از قوانین تصویب شد که محدودیت ها و مالیات های مربوط به سگ ها را محدود می کرد.

ظاهر در بولداگ ها :

بولداگ امروزی تفاوت های فراوانی نسبت به اجداد ورزشی خود پیدا کرده است، اما او هم چنان همان شجاعت، ابهت و قدرت خودش را حفظ کرده است.
 بولداگ آنگلیسی امروزه تقریبا هیچ شباهتی به اجداد اصلی خود ندارد. این به خاطر دخالت انسان است. پرورش نوع دوست داشتنی تر آن برای انسان ها مثل داشتن چهره های شکست خورده، بدن های جمع و جور و سرهای برهنه با هزینه های بالا صورت می گیرد.
در بولداگ آنگلیسی:
وزن در جنس نر ۲۴ تا ۲۵ کیلوگرم و در جنس ماده ۲۲ تا ۲۳ کیلوگرم و ارتفاع در حدود ۳۰ تا ۳۵ سانتیمتراست.
بولداگ ها بطور متوسط ۸ تا ۱۲ سال عمر می‌کنند.
بولداگ ها دارای جثه متوسط و کوتاه ولی عضلانی و ماهیچه ای هستند.
پوست بدن شان بسیار شل است و در ناحیه سر و پیشانی چینهای زیادی دارند.گونه هایش از هر دو سمت به سمت پایین اویزان شده و لب بالایی حیوان گوشتی و آویزان بوده و فک پایینی او جلوتر از فک بالای است .
گوش ها کوچک ، ضریف و به شکل گل رز می باشد.همچنین آرواره ها و عضلات قوی فک او باعث می شود که هر چیزی را به راحتی محکم نگه دارد.
سر آنها بزرگ و مربع مانند است و جمجمه بسیار قوی و محکم است و ضربه گیر خوبی در برابر حوادث است.به دلیل همین آناتومی بدن و سر بزرگ شان زایمان آنها را به امری دشوار تبدیل شده که باید زایمانشان را به صورت سزارین انجام دهند که این باعث افزایش قیمت این نژاد شده است.
بدن آنها ستبر و کوتاه است.
 پاهای جلویی کوتاه و پهن و تنومند است و به دلیل این نوع از پاهایشان شکل راه رفتن شان شبیه اردک ها است و بسیار جذاب است.
باسن های گرد شده او کمی بالاتر از سطح پشت قرار دارد. دم کوتاه می باشد. موهای بولداگ کوتاه و به رنگهای قرمز ، خرمایی ، سفید و سفید خالدار است. چشم ها گرد ، سیاه و دور از هم هستند.
برخلاف ظاهر خشن این سگ بسیار مهربان و دوست داشتنی است.
ظاهر سگ امریکن بولداگ کمی با نوع بریتیش آن متفاوت است، نوع امریکایی این نژاد دارای جثه بزرگ تر ، قوی تر و عضلانی تری نسبت به بریتیش است هم چنین قد بلندتر و کشیده تر می باشد.
وزن در این نژاد ۲۰ تا۸۰ و حتی به ۱۰۰کیلوگرم هم می رسد. 
ارتفاع در جنس نر ۵۰ تا ۷۰ سانتیمتر و در جنس ماده ۴۰ تا۶۰ سانتیمتر است. لب های این نژاد  کمتر از نوع بریتیش آن آویزان می باشد. پوشش بدن آنها صاف و دارای موهای کوتاه در رنگهای مشکی ، سفید ، قهوه ای ، سفید و مشکی ، سفید و قهوه ای ، سفید و لکه های قرمز  هستند.

خلق و خو در سگ نژاد بولداگ:

دلایل زیادی برای دوست داشتن بولداگ ها وجود دارد. آن ها قدرتمند با چهره ای بامزه و جذاب ، صبور ، با وفا و حیواناتی دوست داشتنی ،خوش قلب ، مهربان و تمیز هستند.
هم‌چنین این نژاد دارای حس شوخ طبعی، هوش ذاتی و دارای دلبستگی شدید به خانواده خود هستند.
بولداگ ها به خوبی با سایر اعضای خانواده ارتباط برقرار می کنند به خصوص با بچه ها!
 علاقه به یاد گیری در این نژاد بسیار خوب است.
بولداگ ها یکی از محبوب ترین گونه های سگ چه امروزه و چه در قدیم بوده آند.
گرچه گاهی لجوج هستند و در برخورد با سایر سگ ها دوست دارند رهبر باشند ولی این بخاطر هوش بالای آنها است.
 بولداگ دارای سبک رفتاری شیرین و ملایمی است. قابل اعتماد و قابل پیش بینی، بولداگ یک حیوان خانگی عجیب و غریب است و دوست داشتنی ترین موجود برای کودکان است. 
به عنوان یک نژاد، به طور مرتب توجه آنسان ها را به خود جلب می کنند.
 با این حال، آنها شجاعت شان را که در ابتدا برای آنها باعث دردسر شده بود، حفظ کردند.
اگرچه آنها به طور کلی با دیگر حیوانات خانگی خانواده هماهنگ می شوند، اما می توانند برای سگ های نا آشنا تهاجمی باشند.
بولداگ به طور کلی یک سگ آرام و سرگرم کننده است. این سگ دارای ماهیت قابل اعتمادی است اما ثابت شده است که می تواند خشونت آمیز هم باشد،بنابراین صبر در امور آموزش او بسیار مهم است و اطاعت پذیری او را ممکن می سازد.با توجه به اینکه به حیوان خانگی خود آموزش اطاعت پذیری می کنید توصیه می شود که برای ایمنی و سلامت و اجتماعی شدن او نیز تلاش کنید،به طوری که باید به او اجازه دهید تا با سگهای دیگر در پارک یا مهد کودک سگهای منزل وقت بگذراند.
بولداگ ها با سایر حیوانات خانگی خوب رفتار می کنند، هرچند یک بولداگ آموزش گیرنده ی خوبی به عنوان یک حیوان خانگی است . بولداگ همچنین بچه ها را دوست دارد.
 بولداگ از یک بعد از ظهر پر از آرامش با خانواده لذت می برد.

۶- نژاد کینگ چارلز اسپانیل :

این سگها دوست دارند که شما او را بقل کنید. آنها به طرف شما می آیند و از شما می خواهند که آنها را نوازش کنید. آنها همیشه خود را متعلق به صاحبان خود می دانند و بسیار وابسته هستند، بنابراین خانه های کوچک برای آنها بهترین گزینه است. بزرگترین نگرانی مربوط به تعمیرات خانه و یا اسباب کشی است زیرا آنها به هر چیزی به راحتی عادت نمیکنند وآموزش آنها دشوار است. اما اگر زمان زیادی را در بیرون از منزل با آنها بگذرانید آن ها به یک سگ قابل اعتماد تبدیل  میشوند.

سگ کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل Cavalier King Charles Spaniel

نوع کاوالیر کینگ چارلز نشأت گرفته از نژاد کینگ چارلز اسپانیل و سایر سگ های عروسکی تیپ اسپانیل در قرون ۱۷- ۱۸ و ۱۹ میلادی می‌باشد. در آن زمان پرورش دهندگان در تلاش بودند تا نژادی را شبیه به سگ هایی که در نقاشی‌های به جا مانده از چارلز دوم انگلستان وجود داشت، به وجود آورند. در سال ۱۹۲۰ نمایشی از این نژاد به همراه پوزه بلندتر در لندن برپا شد و سر انجام در سال ۱۹۴۰ موفق شدند تا نژادی شبیه به سگ های چارلز دوم به وجود آورند و برای جدا کردن آن از سایر اسپانیل‌ها کلمه Cavalier را بر او افزودند.

گروه

سگ های عروسکی، سگ های آموخته با تفنگ

خلق و خو

این اسپانیل سگی مشتاق، پر محبت، سر زنده و شجاع می باشد. این سگ زیبا و کوچک علاقه زیادی به خشنود کردن صاحبش دارد و آموزشها را به خوبی فرا می گیرد. بطور ذاتی آرام است و با سایر سگها و حیوانات خانگی به خوبی کنار می آید. همه را دوست دارد و نباید برای مدت طولانی تنها بماند. از آنجایی که نشعت گرفته از سگهای شکاری می باشد به جست و خیز کردن در محیط بیرون علاقه زیادی دارد اما باید او را در قلاده نگه داشت تا فرار نکند و یا هنگام تعقیب گربه و سایر موجودات دچار سانحه تصادف نشود! رابطه خوبی با کودکان دارد.

وزن و ارتفاع

وزن در نرها: (۵-۸) ک.گ، در ماده ها: (۵-۸) ک.گ

ارتفاع در نرها: (۳۰-۳۳) س.م، در ماده ها: (۳۰-۳۳) س.م

اگر قصد خرید این سگ را دارید باید در غذا دادن به آن محتاط باشید زایرا استعداد چاقی بالایی دارد. در برخی موارد بیماری های چشمی در این نژاد دیده شده است.

شرایط نگهداری کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل

برای نگهداری در آپارتمان مناسب می‌باشد. اصولاً در داخل خانه پر جنب و جوش است و یک حیاط کوچک برایش ایده‌آل می‌باشد. نسبت به هوای گرم بسیار حساس است.

فعالیت بدنی

به هر میزان که فرصت ورزش و بازی به او بدهید خوشحال و رازی خواهد بود. به دویدن و بازی در فضای آزاد علاقه زیادی دارد.

آموزش

آموزش این سگ ها آسان است. به همین دلیل برای اکثر خانواده ها مناسب هستند. اگر به خوبی آموزش ببینند بسیار فرمان بردار و مودب می شوند. با حیوانات دیگر و بچه ها به هیچ وجه مشکل ندارند و تا حدالامکان با آن ها سازش می کنند. یک خصوصیت شگفت انگیز آن ها این است که آنچه را شما می خواهد درک می کندو برای خشنودی شما آن کار را انجام می دهد. آن ها عاشق مردم هستند و از معاشرت با آن ها لذت می برند. هرچند اگر دوست داشته باشید که سگتان معاشرت نکند، می توانید آموزش های لازم را به او بدهید. به طور کلی کاوالیر سگ های سازگاری هستند و همیشه در تلاشند تا خوشحال و خوش رو باشند. از این سگ ها به ندرت رفتار عصبی و پرخاشگرانه دیده می شود.

طول عمر

حدود ۹-۱۴ سال

آراستن چارلز اسپانیل

شانه زدن و برس کشیدن بصورت منظم و استحمام یا استفاده از شامپو خشک در مواقع ضروری پیشنهاد می‌شود. موهای روی گوش ها بلند است و اگر به خوبی شانه کشیده نشود حالت گره خورده پیدا می‌کند. داخل گوش ها و اطراف چشم ها باید بطور منظم چک و تمیز گردد. موهای بین پنجه‌ها را باید کوتاه نگه داشت. بعد از شستن حیوان حتماً او را خشک کنید. ریزش مو در این نژاد متوسط می‌باشد.

۷- نژاد شی هوا هوا :

که به دلیل کوچک بودنش معروف است ، یک سگ آپارتمانی عالی است حتی میتواند داخل ماشین و مسافرت های هوایی با شما همراه شود. آنها به حداقل ورزش و عشق نزدیک بودن به صاحبان خود نیاز دارند. شی هواهوا می تواند نسبت به غریبه ها غیرقابل اعتماد باشد ، بنابراین بهتر است در هر موقعیت اجتماعی بر آنها نظارت دقیق داشته باشید.

سگ نژاد شی هوا هوا

شی هواهوا (شیواوا) کوچک‌ترین نژاد سگ‌ها است که به دلیل اینکه برای اولین بار در ایالت شی هواهوای مکزیک دیده شد، به این نام خوانده می‌شود. به نظر می‌آید که این نژاد، از نژاد تچیچی که از گونه‌های بسیار محبوب در مکزیک بوده است، مشتق شده باشد. تچیچی‌ها در قرن دوم میلادی در مکزیک می‌زیسته و از شی هوا هوا های امروزی بزرگ تر بوده است البته این اندازه‌ها بر اساس تصاویر موجود در معابد قدیمی مکزیک ذکر می‌شود. این سگ‌ها در زمان اینکاها اهلی شده‌اند.

آزتک‌ها اعتقاد داشتند که این سگ‌ها قدرت ماورایی داشته و به صاحبانشان کمک می‌کنند.شی هوا هوا های فعلی خیلی کوچک تر از تچیچی‌ها هستند و این به دلیل مخلوط شدن با سگ‌های مینیاتوری چینی است که توسط اسپانیایی‌ها به آمریکای جنوبی آورده شدند. نژاد فعلی در سال ۱۸۵۰ در ایالت شی هواهوا در مکزیک شناسایی شده است. این ایالت هم مرز تگزاس و آریزونا (آمریکا) است. از آن زمان تا به حال این نژاد از نژادهای پر طرفدار در جهان محسوب می‌شود.

در سال ۱۹۰۴ استانداردهای شی هواهوا توسط مؤسسه آمریکایی “نژاد سگ ها” ثبت و اعلام گردید. در این رابطه ارتفاع سگ‌ها مهم نیست بلکه وزن و قیافه ظاهری آن ها مهم است. ارتفاع بین ۱۵ تا ۲۰ و ۲۵ (بعضی وقت‌ها تا ۳۸ سانتی‌متر) و وزن زیر سه کیلوگرم برای این نژاد اعلام شده است (که البته مؤسسه انگلیسی “نژاد سگ‌ها” استاندارد وزن را زیر دو کیلوگرم، مطلوب می‌داند).

هرچه وزن در نمونه بالغ کمتر باشد، با ارزش‌تر خواهد بود. پرورش دهندگان شی هوا هوا از اصطلاحاتی مانند مینیاتور، فنجانی، جیبی، اسباب بازی و آهویی برای نمونه‌های مختلف استفاده می‌کنند که هیچ کدام مورد تأیید مؤسسات استاندارد نژاد سگ‌ها نیست.

۸- نژاد چاینیز کرستد :

کرستد چینی نژاد قابل ملاحظه ای است که بسیار خوابالواست. این سگها به دلیل کم انرژی بودن ممکن است که ساعت ها در رخت خواب بمانند همچنین جسه کوچک آن ها با زندگی آپارتمانی سازگار است و آنها را به سگی کم خرج تبدیل کرده است.

• با نژاد چاینیز کرستد بیشتر آشنا شوید.
  شناخت و معرفی انواع نژاد سگ های آپارتمانی و کوچک

سگ چاینیز کرستد

نکات برجسته نژاد چاینیز کرستد | Chinese Crested

• کرستد چینی یک گونه کوچک مناسب برای آپارتمان است .
• نژاد سگ چاینیز کرستد نباید در حیاط تنها بماند، سگ های بزرگ می تواند او را به عنوان طعمه قرار می دهند. او می تواند از طریق نرده ها براحتی فرار کند و حتی پرش به بالا انجام دهد .
• اگر چه کرستد چینی به خوبی با فرزندان رفتار میکند، ولی باید کودکان مواظب رفتار خود با آنها باشند زیرا به دلیل اندازه کوچک براحتی صدمه میبینند.
• کرستد چینی پارس می کند و رفتار مانند سگ نگهبان مینیاتوری دارد.
• کرستد چینی ترجیح می دهند با صاحبان و خانواده ها باشد. آنها همچنین از جدایی رنج میبرند، اگر مدت زمان طولانی تنها بمانند مخرب می شوند .
• سگ چاینیز کرستد باید اجتماعی شود در غیر اینصورت ترسو میشود.
• Cresteds چینی نسبتا تمیز هستند.
• برای داشتن یک سگ سالم، هرگز یک توله سگ را از فروشگاه حیوان خانگی نخرید. توله ایی را بخرید که مادر آن آموزش های لازم را دیده باشد و مشکل ژنتیکی نداشته باشد .

تاریخچه نژاد چاینیز کرستد | Chinese Crested

چاینیز کرستد واقعا از چین آمده است. آنها از آفریقا یا مکزیک (هیچ کس مطمئن نیست) تکامل یافته اند.

اعتقاد بر این است که چاینیز کرستد را ملوانان چینی در دریاهای آزاد به همراه داشته اند، برای شکار حشرات موذی ( در طول سفر از طاعون). در اواسط قرن ۱۹، کرستد در نقاشی های اروپایی کشیده شد .

این معلوم نیست که نژاد رسما از شمال امریکا وارد شده اند یا نه، اما اولین بار در سال ۱۹۷۴ در چین تاسیس شد و به نژاد نادر تبدیل شده است.

وزن و اندازه نژاد چاینیز کرستد | Chinese Crested

وزن در نرها: (۴-۵) کیلوگرم، در ماده ها: (۴-۵) کیلوگرم.

قد در نرها: ۳۰ سانتی متر، در ماده ها: ۳۰ سانتی متر.

شخصیت نژاد چاینیز کرستد | Chinese Crested

چاینیز کرستد هوشیار و شاد و عاشق مردم است او یک همدم بسیار عالی و بسیار هوشمند است. به شدت اجتماعی، می باشد. واقعا دوستانه رفتار مانند هر سگ، کرستد نیازبه اجتماعی شدن در تولگی دارد قرار گرفتن در معرض بسیاری از افراد مختلف، مناظر، صداها و تجارب .

مشکلات و سلامتی نژاد چاینیز کرستد | Chinese Crested

به طور کلی سالم است، اما مانند همه نژاد، آنها مستعد ابتلا به برخی بیماری هستند.

نیاز به مراقبت ویژه دارد تا از مشکلات و حساسیت های پوستی در امان باشند. نباید به مدت طولانی در معرض نور مستقیم آفتاب قرار گیرد. بسیاری از آنها نسبت به پشم و نایلون حساسیت دارند. دندانهای آنها باید مرتبا تمیز شود. نوع بی موی آن حتی در سنین جوانی امکان از دست دادن دندانهایش را دارد. از دادن استخوان به آنها جدا خودداری کنید چرا که دندانهای نا منظمی خصوصاً در نوع Hairless دارند. نوع Powder Puff دندانهای سالمی دارد که پرورش دهنده گان سعی در رشد و انتقال این خصوصیت به نوع بی مو را دارند. از غذا دادن زیاد به آن پرهیز کنید زیرا که استعداد زیادی در چاق شدن دارد.

• مسائل مربوط به دندانپزشکی .
• پیشرو شبکیه آتروفی(PRA) : بیماری چشمی است که شامل زوال تدریجی شبکیه چشم می شود. در اوایل بیماری، سگ شب کوری دارد. با پیشرفت بیماری در روز نیز بینایی خود را از دست میدهد .
• بیماری لگ-زاییدن-پرتس: باعث بدشکلی توپ مفصل ران می شود. این بیماری با کاهش جریان خون به سر استخوان ران شروع می شود، تا زمانی که استخوان در نهایت می میرد و فرو می ریزد و تغییر شکل میدهد. نتیجه آرتریت یا التهاب مفصل ران است. این معلوم نیست چه چیزی باعث لگ-پرتس می شود، اما ممکن است به ارث برده و یا مربوط به آسیب دیدگی باشد. درمان شامل استراحت، فیزیوتراپی و جراحی و برداشتن سر استخوان ران تغییر شکل داده و گردن است.
• التهاب و خشکی چشم: خشکی چشم به عنوان “چشم خشک” شناخته شده است این دقیقا همان چیزی است که از نامش پیداست. درمان معمولا از قطره های چشمی و پماد تشکیل شده است.

مراقبت از نژاد چاینیزکرستد | Chinese Crested

چاینیز کرستد نیاز به ورزش دارد اما تحریک ذهنی مهم است. بسیاری از اسباب بازی ها و پازل طراحی شده برای سگ در بازار وجود دارد و او می تواند بسیاری از آنها لذت ببرد.

کرستد آموزشش آسان است اما بسیار لجوج است بدان معنی که شما نیاز به صبر دارید تشویق تنها راه است.

اجتماعی شدن از تولگی برایش ضروری است تا ترسو نشود. هرگز اورا به مدت طولانی تنها نگذارید که تبدیل به سگی مخرب می شود.

تغذیه نژاد چاینیز کرستد | Chinese Crested

توصیه می شود روزانه: ۱/۴ تا ۱ پیمانه از مواد غذایی خشک با کیفیت بالا در روز، به صورت دو وعده های غذایی تقسیم شده به او داده شود .

توجه: میزان غذای سگ بالغ بستگی به اندازه، سن، جثه، سوخت و ساز بدن ومیزان فعالیت او دارد. اگر شما از اضافه وزن سگ خود مطمئن نیستید میتوانید با اندازه گیری مواد غذایی و تغذیه دو بار در روز، سگ خود را در شرایط ایده آل نگه دارید. دست خود را درکمر او، در امتداد ستون فقرات قرار دهید و با انگشتان به سمت پایین بدون فشار زیاد، لمس کنید. شما باید قادر به احساس دنده های او باشید در این حالت سگ شما شرایط بدنی خوبی دارد. در صورت اضافه وزن، نیاز به مواد غذایی کمتر و ورزش بیشتر دارد .

آراستن نژاد چاینیز کرستد | Chinese Crested

چاینیز کرستد کمتر به کک وشپش آلوده می شود، زیرا سگ بسیار تمیزی است. نوع Powder Puff آن نیاز به مراقبت و شانه کردن روزانه دارد. بعد از استحمام نوع بی مو، بهتر است برای جلو گیری از خشک شدن پوستش کمی روغن یا کرم به پوست آن مالیده شود. در کل سگ مناسبی برای افرادی است که به موی حیوانات حساسیت دارند.

چاینیز کرستد در همه رنگ ها و در ترکیبی از چوب ماهون، آبی، اسطوخودوس، یا مس دیده می شود. آنها می تواند ساده یا خال خال باشند. رنگ پوست در بی مو صورتی و سیاه و سفید است.

چاینیز بی مو، مو بر روی سر، پا و دم دارد. برای محافظت از پوست مو بر روی بدن باید تراشیده شود. نوع بی مو باید به طور مرتب با شامپو با کیفیت بالا شسته شود. از آنجا که او می تواند مستعد ابتلا به مشکلات پوستی شود، مانند آکنه، بهتر است هر دانه های سرسیاه را بررسی کنید.

به مسواک زدن دو یا سه بار در هفته نیاز دارد برای جلو گیری از رشد باکتری های دهان. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماری های لثه و بوی بد دهان پیشنهاد می شود .

ناخن او را یک یا دو بار در ماه کوتاه کنید اگر شما می توانید صدای ناخن را بر روی زمین بشنوید، آنها بیش از حد بلند است. ناخن پا سگ رگ های خونی دارد و اگر شما بیش از حد ناخن ها را کوتاه کنید باعث خونریزی می شوید.

گوش او را باید هفته ای یک بار برای قرمزی یا بوی بد، که می تواند باعث عفونت شود چک کنید. گوش اورا با یک پنبه توپی شکل مرطوب با ph ملایم تمیز کنید .

شما باید زخم، خارش یا علائم عفونت مثل قرمزی یا التهاب بر روی پوست را بررسی کنید، باید گوش، بینی، دهان و چشم هم چک شود که بدون هیچ قرمزی یا ترشحی باشند و دهان بوی بدی ندهد.

میزان سازگاری نژاد چاینیز کرستد | Chinese Crested با کودکان و حیوانات خانگی دیگر

چاینیز کرستد با کودکان مهربان است. کودکان باید درک کنند که مراقب این سگ کوچک باشند. مثل همه سگ ها، باید به درستی اجتماعی شود وفعالیتش با کودکان خردسال باید تحت نظارت باشد.

چاینیز کرستد، عاشق حیوانات خانگی دیگراست و با آنها بازی میکند.

محل نگهداری چاینیز کرستد | Chinese Crested

مناسب برای نگهداری در آپارتمان است و نیازی به حیاط ندارد. در هوای سرد باید لباس گرم بپوشد. برای آنها همان فعالیت های روزانه کافی است وعلاقه زیادی به پیاده روی دارند.

۹- نژاد کاتن دتویلیر :

خوشبختانه کاتن ها سگ های آرامی هستند که برای زندگی در آپارتمان های کوچک مناسب هستند. درست است که از نظر فیزیکی كوچك هستند اما عضلات نسبا قوی دارند. این نژاد عاشق دوست شدن با انسان ها و حیوانات دیگر است و به فعالیت و ورزش های سخت نیازی ندارند همچنین لازم به ذکر است که کتن عاشق بازی کردن است و پیاده روی می کند اما در عین حال از تنها ماندن در خانه رنج نخواهد برد.

سگ کاتن دتویلیر

• وتون دو تولیر ها علاقه ی زیادی به بودن در کنار انسان ها دارند نباید آن ها را از خودتان جدا نگه دارید.
• کوتون دو تولیر ها هوش بالایی دارند و آموزش دادن به آن ها کار بسیار راحتی است. آن ها اشتیاق زیادی به سرعت و فرمانبرداری از خود نشان می دهند.
• کوتون دو تولیر سگی لجوج و متعصب می باشد ولی نژادی همراه و مونسی عالی هستند که باید در محیط خانه زندگی کنند.
• از این سگ ها می توان به سادگی در آپارتمان نگهداری کرد.
• کوتون ها از بازی کردن و پیاده روی لذت برده و خوشحال می شوند.
• کوتون ها برای اینکه ریزش مو نداشته باشند نیاز دارند چند بار در هفته آن ها را شانه بزنید. در صورت نیاز ماهانه یا هفتگی آن ها را حمام دهید.
• اگر می خواهید سگ سالمی داشته باشید، هیچ گاه نباید توله سگ را از افراد و فروشگاه های حیوانات خانگی نامعتبر بخرید. در جست و جوی توله سگی باشید که آن ها را برای عارضه های ژنتیکی که امکان دارد درگیر آن باشند از روی صدا آزمایش کرده اند.
• کوتون دو تولیر دارای قیمت های مختلفی است. مثل بقیه ی نژادها، برای خرید آن ها به فروشگاه های حیوانات خانگی مراجعه کنید.

۱۰- نژاد داچس هاند :

کوچکترین نژاد در بین سگهای سوسیسی است. (احتمالاً آنها را برای پاهای ریز و تن درازشان آنها را می شناسید!) این سگها دوست داشتنی و پر جنب و جوش هستند که غالباً شادی را همیشه از خود بروز می دهند. پاهای کوتاه آنها اجازه می دهد در صورت لزوم به طور کامل در داخل خانه ورزش کنند.

سگ داچس هاند

۱۱- نژاد بولداگ فرانسوی:

بولداگ های فرانسوی بر خلاف اسمشان در ابتدا در انگلیس پرورش داده می شدند تا جایگزینی برای بولداگهای مینیاتوری باشند. اندازه جمع و جور و نیاز کم به فعالیت، آنها را به سگهای آپارتمانی خوبی تبدیل کرده است. فرانسوی ها دوست دارند در همنشینی با انسان بازی کنند و رشد کنند. آنها همچنین نگهبانان عالی هستند، زیرا بندرت بدون دلیل پارس می کنند.

سگ بولداگ فرانسوی

سگ بولداگ فرانسوی (Franch Bulldog) یک سگ آپارتمانی و بانمک است، این نژاد سگ جزو سگ های غیر ورزشی و خانگی می باشد که در کشورهای اروپایی طرفداران بسیار زیادی دارد.

این سگ در اصل جزء نژادهای میکس بولداگ انگلیسی با سگ های تریر می باشد. که با بردن بولداگ انگلیسی از انگلستان به فرانسه این روند صورت گرفت.

بولداگ فرانسوی با اینکه جثه کوچکی دارد ولی کاملا پرانرژی ، بازیگوش، شوخ طبع و باهوش می باشد. و نیاز به فعالیت های روزانه برای تخلیه انرژی مازاد دارد.

از بارزترین ویژگی هایی که می توانیم برای فرنچ بولداگ در نظر بگیریم، گوش های خفاشی و ماسک سیاهی است که در صورت و اطراف پوزه آن وجود دارد.

جالب است بدانید که که این سگ کوچولو و بانمک در بین سلبریتی ها نیز بسیار محبوب و پرطرفدار هست، اخیرا بازیگر محبوب هالیوودی لئوناردو دیکاپریو در اینستاگرام شخصی خود یک عکس با فرنچ بولداگش قرار داده است.

این سگ با جثه کوچک و وزن سبکی که دارد، به راحتی می تواند در بغل افراد قرار گیرد و به آسانی به هرجا که دوست دارند همراه خود ببرند.

پوست و بافت بولداگ فرانسوی بسیار نرم و کم مو است، به همین خاطر برای نگهداری و مراقبت از این سگ جای هیچ گونه نگرانی از بابت پوشش و پوست نمی باشد.

همانطور که در بالا هم اشاره کردم، بولداگ فرانسوی جزو پت های بامزه و دوست داشتنی است که با کارهاش شما را به خنده وادار میکنه و باعث جلب توجه شما می شود.

۱۲- نژاد هاوانیز :

با نام مستعار “سگ Velcro” شناخته می شوند، هاوانیز ها دوست دارند که در خانه با صاحب خود خوشو بش کنند و وقت بگذرانند با این حال  شخصیت آرام آنها را با کمبود انرژی اشتباه نگیرید. این توله سگهای پر انرژی دوست دارند بازی کنند یعنی تا زمانی که صاحبشان نزدیک آنها باشد. این نژاد به طور متوسط ​​زیر ۴۰ سانت قد دارند و برای صاحبانی که با حوصله هستند گزینه مناسبی است.

• با نژاد هاوانیز بیشتر آشنا شوید.

سگ نژاد هاوانیز Havanese

• هاوانیز یک همدم و همراه بسیار خوب می باشد. اگر شما یک سگ هاوانیز دارید بهتر است بدانید که تنها گذاشتن او برایش استرس زا است. او دوست دارد که همیشه یک نفر در کنارش حضور داشته باشد.
• توله سگ های هاوانیز از مدفوع خود تغذیه می کنند. بهتر است در این زمان او را مدفوعش دور کنید تا این عادت بد را کم کم کنار بگذارد.
• این نوع سگ موهای بلند و زیبایی دارد. به دلیل این که موهایش به مراقبت مسمتر نیاز دارد، بسیاری از افرادی که هاوانیز دارند ترجیح می دهند موهای او را کوتاه کنند. اما او با موی بلند زیبایی بسیار زیادی دارد. بهتر است موهای او را بلند نگه دارید اما همیشه آن ها را شانه بزنید و از یک آرایشگر حرفه ای برای آراستن موهایش کمک بگیرید.
• این سگ را به راحتی می توانید در آپارتمان و منزل خود نگهداری کنید. او با شرایط خانه به خوبی سازگار می شود. اگر فرد نا آشنایی به منزل شما وارد شود او شروع به پارس کردن می کند.
• آن ها علاقه ی زیادی به از بالا نگاه کردن دارند. به همین علت، اغلب مکانی در بالای میز یا وسایل دیگر برای خود انتخاب می کنند و از آن جا همه چیز را نظاره می کنند.
• آن ها علاقه ی زیادی به بازی کردن با دستمال کاغذی و یا کاغذ دارند. می توانند ساعت ها زمان برای تکه تکه کردن آن ها صرف کنند. از این کار به شدت لذت می برند.
• به صورت روزانه باید فعالت هایی مانند پیاده روی یا بازی کردن برای او در نظر بگیرید. توجه داشته باشید که او به اندازه ی سگ های بزرگ تر باید بازی کند و انرژی خود را تخلیه کند.
• اگر قصد خرید توله سگ دارید، تنها از مراکز معتبر و مسئول سگ خود را تهیه کنید. حتما قبل از خرید از سلامت سگ و سابقه ی سلامتی پدر و مادرش اطمینان حاصل کنید.

هاوانیز سگ آرام و دوست داشتنی است که برای انسان ها همدم بسیار خوبی است. نباید او را تنها بگذارید زیرا دچار اضطراب و استرس می شود. اگر در منزل راه بروید خواهید دید که او به دنبال شما می آید.

این نوع سگ بسیار باهوش و شوخ طبع است و علاقه بسیاری به خنداندن صاحب خود دارد. بازیگوشی او باعث محبوبیت زیادش شده است. برای این که بتوانید متوجه شوید که موقعی که سگتان رشد کند چه خلق و خویی پیدا می کند، می توانید مادر و یا دیگر بستگان او را بررسی کنید. احتمالا سگ شما هم در بزرگی رفتاری مشابه به آن ها پیدا می کند.

در سنین پایین باید او را اجتماعی کنید. در این صورت او به خوبی ارتباط برقرار می کند و می تواند برای شما همراه خوبی شود. برای این منظور می توانید او را به پارک هایی که شلوغ باشند ببرید و یا در کلاس های آموزشی سگ ها ثبت نامش کنید.

۱۳- نژاد گری هاند :

شماره سیزده در لیست ما ممکن است باعث تعجب شود گری هاند های ایتالیایی گرچه به دلیل داشتن انرژی زیاد و پاهای شکستنیشان، به طور سنتی شناخته شده است ، اما به حیوانات خانگی کوچک فوق العاده ای برای شما تبدیل می شوند. نیازهای انرژی آنها از یک پیاده روی روزانه راضی هستند و طبیعت دوستانه و آرام آنها باعث می شود حتی برای آپارتمان های کوچکتر انتخابی عالی باشند.

سگ گری هاند

نکات برجسته نژاد گریهاند | Greyhound

• از آنجا که گریهاند موی نازک دارد، اگر شما در آب و هوای سرد زندگی می کنید، خرید یک کت گرم برای سگ برای پوشاندن او در برف یا باران ضروری است.
• به سگ تازی گری هوند هرگز نباید اجازه داده شود به جز در یک منطقه امن حصاردار بدون قلاده رها شود. گریهاند شامه قوی در تعقیب طعمه مانند خرگوش یا سنجاب حتی قبل از اینکه شماآن را ببینید دارد.
• تا زمانی که گریهاند اجتماعی نشده، در مواجهه با بسیاری از مردم، مکان ها و شرایط مختلف می تواند ترسو شده و مشکلاتی این چنینی پیدا کند.
• سگ گری هوند به طور کلی یک نژاد توام با عشق و محبت به مردم خود است.
• گریهاندها در سطح جهانی به طور کلی مطیع و آرام هستند. آنها به خوبی در آپارتمان ها و خانه هایی با کارگاههای کوچک انرژی درونی خود را تخلیه می کنند.
• میزان ریزش موی سگ گریهاند ​​بسته به زمان متوسط رو به پایین است و سگ منحصر به فردی است که نیاز به حداقل نظافت دارد.
• برای دریافت یک سگ سالم، هرگز یک توله سگ از یک صاحب غیر مسئول و یا فروشگاه حیوان خانگی نخرید. به دنبال توله سگی باشید که او را برای بیماری های ژنتیکی که ممکن است داشته باشد از روی صدایش آزمایش کرده باشند.
• شما برای خرید گریهاند و اطلاع از قیمت سگ گری هوند باید به فروشگاه های حیوان خانگی مراجعه کنید.

وزن و اندازه نژاد گریهاند | Greyhound

وزن در نرها: (۳۳-۴۳) کیلوگرم، در ماده ها: (۲۵-۳۳) کیلوگرم.

ارتفاع در نرها: (۶۵-۷۵) سانتی متر، در ماده ها: (۶۲.۵-۷۲.۵) سانتی متر

مشکلات و سلامتی نژاد گری هوند | Greyhound

گریهاند به طور کلی سالم است اما مانند همه نژادها، آنها مستعد ابتلا به برخی بیماری هاهستند. همه سگ های این نژاد مریض نمی شوند اما اگر شما با این نژاد سر و کار دارید توجه به آن و آگاهی لازم است.

• حساسیت به بیهوشی: این نژاد بسیار حساس به بیهوشی می باشد. بیش از حد متوسط ​​مرگ آنها زمانی که تحت بیهوشی هستند به دلیل نسبت چربی عضلانی بالا اتفاق می افتد. مطمئن باشید که دامپزشک شما به این حساسیت قبل از اجازه دادن به انجام عمل جراحی یا حتی دندان های پزشکی آگاه است.
• کم کاری تیروئید: کم کاری تیروئید اختلال غده تیروئید است. تصور می شود عامل حالاتی از قبیل صرع، آلوپسی (ریزش مو)، چاقی، بی حالی، هیپرپیگمانتاسیون، پوستی و دیگر بیماری های پوستی شود که با دارو و رژیم غذایی درمان می شود. کم کاری تیروئید می تواند با داروهای تیروئید روزانه، که باید در طول زندگی سگ ادامه یابد درمان شود.
• اتساع معده و ولولوس (GDV): همچنین به نام نفخ یا چرخش معده. این یک بیماری تهدید کننده زندگی است که می تواند سگ پس از خوردن، به ویژه اگر به آنها یک وعده غذایی بزرگ در روز تغذیه داده شود، یا به سرعت غذا خوردن، نوشیدن حجم زیادی از آب بعد از غذا خوردن و ورزش با شور و نشاط رخ بدهد. برخی فکر می کنند که تغذیه غذاهای مطرح شده و نوع مواد غذایی همچنین ممکن است عوامل در نفخ باشد. GDVدر میان سگ مسن تر شایع تر است اما می تواند در هر سنی رخ دهد.GDV اتساع معده با گاز یا هوا است و سپسیک اسپین (چرخش) رخ می دهد. سگ به خودی خود قادر به آروغ زدن یا استفراغ ناشی از تجمع هوا بیش از حد در معده نیست و بازگشت متوسط ​​خون به قلب صورت نمی گیرد فشار خون پایین می آید و سگ به شوک می رود. بدون توجه فوری پزشکی، سگ می میرند. اگر شما به نفخ سگ خود یا اتساع شکم مظنون هستید، نشانه آن سرازیر شدن آب دهان بیش از حد و اغ زدن بدون تهوع است. ممکن است او بی قرار، افسرده، بی حال و ضعیف یا دچارسریع شدن ضربان قلب شود. این مهم است که سگ خود را به دامپزشک در اسرع وقت برسانید.

تغذیه نژاد گریهاند | Greyhound

توصیه می شود روزانه سگ نر، ۲.۵ تا ۴ پیمانه و سگ ماده، ۱.۵ تا ۳ پیمانه غذای سگ با کیفیت بالا در روز، به صورت دو وعده ی غذایی تقسیم شده به او بدهید.

توجه: سگ بالغ هر چقدر که از مواد غذایی مصرف میکند، بستگی به اندازه، سن، سوخت و ساز بدن، سطح فعالیت او دارد. سگ ها، مانند انسان ها به همه میزان غذایی که انسان می خورد نیاز ندارند. این مسئله طبیعی است که یک سگ بسیار فعال از یک سگ گوشه نشین نیاز بیشتری به غذا خوردن دارد. کیفیت مواد غذایی سگ نیز تفاوتهایی دارد و هرچه مواد غذایی بهتری بخرید بیشتر سگتان را سیر می کند و برعکس. سگتان را عادت به زمان مناسب برای تغذیه بدهید و به جای آنکه غذا تمام وقت در اختیارش باشد، آنها را دو بار در روز غذا بدهید.

اگر شما مطمئن نیستید که آیا او اضافه وزن دارد، تست چشم و دست از اوبگیرید. نخست، نگاه کردن به او. شما باید برای دیدن او به اندازه یک کمر از او بلندتر باشید. سپس دست در پشت او، شست در امتداد ستون فقرات قرار گیرد، با انگشتان رو به پایین امتداد دهید. شما باید مطمئن باشید دنده های او را بدون نیاز به فشار سخت احساس می کنید. اگر نتوانستید، بدانید که سگ مواد غذایی کمتری نیاز دارد و ورزش بیشتری می طلبد.

آراستن نژاد گریهاند | Greyhound

نژاد گریهاند دارای موی صاف است که برای مراقبت آسان است. رنگ آنها می تواند شامل حنایی، سیاه و سفید، قرمز، آبی، خاکستری یا سفید باشد. آنها همچنین می توانند سایه های مختلف راه راه یا سفید خاکستری با حداقل یک رنگ دیگر داشته باشند.

با وجود موی کوتاه او، برس زدن روزانه به کنترل ریزش تا حدی کمک می کند. استفاده از شامپوی موی خشک در حفظ تمیزی سگ لازم است.

مسواک زدن دندان سگها را حداقل دو یا سه بار در هفته انجام دهید تا باکتری های داخل دهان از بین برود. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماری های لثه و بوی بد دهان ضروری است.

کوتاه کردن ناخن یک یا دو بار در ماه لازم است. اگر شما صدای کشیده شدن ناخن بر روی زمین را میشنوید پس آنها بیش از حد بلند شده است. کوتاه نگه داشتن منظم ناخن پا در شرایط خوب، به شما کمک می کند وقتی سگ با شور و شوق میپرد تا به شما خوش آمد بگوید، به دست و تن شما خراش نیافتد.
درناخن پای سگ رگ های خونی وجود دارد و اگر شما بیش از حد ناخنش را بگیرید باعث خونریزی می شود و سگ شما ممکن است دفعه بعد که ناخن گیر را ببیند، با شما همکاری نکند. بنابراین، اگر شما پیرایش ناخن سگ را تجربه نکرده اید، اطلاعات کامل را از یک دامپزشک بپرسید.

عادت های سگ خود را زمانی که او یک توله سگ است آموزش دهید. به پنجه های او اغلب رسیدگی کرده زیرا این نژاد در برابر پاهای خود سگی حساس به شمار میرود. در داخل دهان و گوش او را نگاه کنید تا متوجه تمیز بودن آن بشوید نظافت سگ، زمینه را برای آزمایشات دامپزشکی آسان میکند.

داخل دهان اورا نگاه کنید همانطور که او را نظافت می کنید، علایم زخم، خارش، علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس، التهاب روی پوست را در بینی، دهان، چشم و روی پاها بررسی کنید. چشم باید بدون هیچ قرمزی یا ترشحاتی باشد. بررسی هفتگی دقیق به شما کمک میکند مشکلات بالقوه سلامتی او را در مراحل اولیه پیدا کنید.

گوش سگ باید در هفته برای قرمزی یا بوی بد، که می تواند عفونت را نشان می دهد بررسی شود. هنگامی که شما گوش سگ خود را بررسی می کنید، پاک کردن آنها با یک توپ پنبه مرطوب با ملایم و pH متعادل گوش پاک کن برای کمک به جلوگیری از عفونت لازم است. اگر در امتداد لبه گوش خشک شد، با روغن بچه، روغن نارگیل آنها را چرب کنید. هر چیزی به کانال گوش فرو نکنید؛ فقط تمیز کردن گوش خارجی کافی است.

میزان سازگاری نژاد گریهاند | Greyhound با کودکان و حیوانات خانگی دیگر

گریهاند می تواند به خوبی با کودکان شناخته شده برخورد کرده و با ظرافت اطراف کودکان نو پا حرکت کند اما برای آنها بهترین دوست در خانه کودکان بزرگتر است که می دانند چگونه با این سگ رفتار کنند.

مانند هر نژاد، شما همیشه باید به کودکان چگونگی رفتار و لمس سگ را آموزش داده و همیشه ناظر بر هر نوع فعالیت بین سگ ها و کودکان خردسال برای جلوگیری از هر گونه گاز گرفتن یا گرفتن گوش یا کشیدن دم توسط هر دو باشید. هرگز نگذارید فرزند خردسال تان برای سگ در حال آموزش غذا ببرد یا با او بازی کند یا مزاحم خواب او شود. سگ هر چقدر هم اهلی باشد هنگام بازی با کودکان باید مراقب او باشید و این سگ هرگز دوست ندارد تنها رها شود.

به طور کلی، این سگ حالت تهاجمی نسبت به سگ های دیگر ندارد، اگر چه در یک محیط سرباز به خصوص اگر سگ های کوچک در حال بازی در اطراف باشند در حالت تهاجمی قرار می گیرد. اگر این سگ آموزش ببیند می تواند با حیوانات دیگر حتی گربه ها هم بازی شود.

محل نگهداری نژاد گریهاند | Greyhound

این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب است ولی باید در طول روز به میزان کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه بسیار آرام است و می توانید این سگ را به راحتی در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما، برای جنب و جوش و انجام فعالیت های بدنی روزانه او کافی است

۱۴- نژاد جپنیز چین :

جپنیز چین یا چینی ژاپنی یک نژاد بسیار چابک است که یک همراه خانگی یا به اصطلاح همراه آپارتمانی عالی را ایجاد می کند. این سگ ژاپنی به گرایش داشتنن به بلندی های خانه یا هر جای دیگر مثل مبلو مان یا کمد مشهور است ، این سگ می تواند با هر وضعیت زندگی سازگار باشد. با وجود پوشش ظریف خود ، به برس کشیدن های ملایم و مسواک زدن نیاز دارد علاقه کم به دوستی با حیوانات دیگر و نیاز کم به ورزش، آنها را برای ساکنان آپارتمان با سبک زندگی کم هزینه ایده عال کردهاست.

سگ جپنیز چین

شناخت و معرفی انواع نژاد سگ های آپارتمانی و کوچک

نکات برجسته نژاد جاپانیز چاین | Japanese Chin

• جاپانیز چاین در بسیاری از موارد رفتاری شبیه به گربه ها دارد. در این نژاد دیده شده است که با لیس زدن پنجه ها و پاک کردن سرش خودش را نظافت میکند. همچنین آنها از اینکه در جاهای بلند و روی میز یا پشت نیمکت باشند لذت میبرند.
• در نظر داشته باشید که ریزش موی متوسطی دارد و اگر هرروز او را شانه بزنید موهای ریخته شده اش حذف شده و از پیچ خوردگی موهایش جلوگیری میکنید.
• جاپانیز چاین با گرما میانه خوبی ندارند و لازم است که در روزهای گرم برروی آنها نظارت داشته باشید تا از اینکه دچار گرمازدگی نشوند اطمینان پیدا کنید.
• با توجه به صورت صاف این نژاد، چاپانیز چاین اغلب خروپف می کنند، صدایشان حالت تو دماغی دارد و یا اینکه عطسشان بصورت معکوس است. بطور کلی او هنوز قادر است که از این طریق نفس بکشد، اما در مواقعی که بخواهد تاخت و تاز کند ممکن است نفس کشیدنش سخت شود، شما باید سعی کنید که به آرامی به گردنش ضربه بزنید.
• جاپانیز چاین در آپارتمان به خوبی زندگی میکنند.
• اگر چه جاپانیز چاین باهوش و مشتاق است، اما برای آموزش نیاز به جلسات جالب و سرگرم کننده دارد. در غیر اینصورت خسته شده و توجه شان را به چیز سرگرم کننده تری معطوف میکنند.
• سگ نژاد چاپانیز چاین در خانه هایی که بچه های بزرگتر دارند بخوبی زندگی میکنند، اما به لحاظ جثه کوچکشان برای بچه های کوچک مناسب نیستند. آنها میتوانند با حداقل نیرویی که دارند بطور جدی بچه ها را زخمی کنند.
• جاپانیز چاین سگهای همراهی هستند که با کسانی که دوستشان دارند بخوبی رشد میکنند. آنها نباید بیرون از خانه یا در یک لانه بدور از خانواده زندگی کنند.
• سگ جاپانیز چاین در مقایسه با نژادهای دیگر به میزان کمتری از فعالیت نیاز ندارند اما از پیاده روی روزانه یا بازی در حیاط لذت میبرند.
• نژاد سگ جاپانیز چاین دوست ندارد که از مردم جدا شود و اضطراب جدایی یک مشکل شایع در این نژاد است.
• برای داشتن یک توله سگ سالم، هرگز از پرورش دهندگان نامعتبر یا فروشگاههایی که حیوانات خانگی میفروشند خریداری نکنید. بدنبال پرورش دهنده ای باشید که تمامی آزمایشات مربوط به سگها را در زمینه بیماریهای ژنتیکی انجام داده باشد و سگهایی که مزاج سالم داشته باشند.

وزن و اندازه نژاد جاپانیز چاین | Japanese Chin

وزن در نرها: (۲-۴) کیلوگرم، وزن در ماده ها: (۲-۴) کیلوگرم.

قد در نرها: (۲۰-۲۸) سانتی متر، قد در ماده ها: (۲۰-۲۸) سانتی متر.

شخصیت نژاد جاپانیز چاین | Japanese Chin

شخصیت جاپانیز چاین یک مشخصه بارز از خصوصیاتی است که این سگها دارا هستند. بطور کلی، او یک سگ خوشحال و جذاب، که مهربان و باهوش هم است. او پر سرو صداست، اما زیاد پارس نمی کند. مردم چین میگویند که سگهای آنها آواز خواندن را دوست دارند و با صدا دادن ورود غریبه ها و مهمانان را اعلام میکنند.

آنها نسبت به محیط اطراف و احساسات مردمی که در اطرافشان هستند حساسند. اگر او در یک خانه آرام و غم انگیز زندگی کند، به یک سگ گوشه گیر تبدیل خواهد شد. اگر در خانه ای با افراد فعال زندگی کند، به نوبه خود بسیار پر جنب و جوش خواهد بود.

جاپانیز چاین همیشه به صاحبان خود وابسته میشوند و ممکن است از اضطراب جدایی رنج برند. او سگی شیرین و لذت بخش است، که عشق و محبت را به هرکسی که با او زندگی کند نشان میدهد، اما زمانی که با افراد جدید روبرو میشود و یا اینکه در موقعیت جدیدی قرار میگیرد ممکن است خجالتی شود.

مشکلات و سلامتی نژاد جاپانیز چاین | Japanese Chin

جاپانیز چاین عموما سگهای سالمی هستند؛ اما مثل تمام نژادها آنها هم مستعد ابتلا به برخی از بیماریها هستند. ممکن است که همه جاپانیز چاین ها همه این بیماریها را نگیرند اما اگر شما از این نژاد مراقبت میکنید مهم است که نسبت به آنها آگاهی داشته باشید.

اگرشما یک توله سگ خریدید پرورش دهنده ای را پیدا کنید که گواهی عدم سوء پیشینه سلامت برای هردو پدر و مادر توله سگ را به شما نشان دهد. گواهی عدم سوء پیشینه سلامت ثابت میکند که یک سگ برای یک بیماری خاص آزمایش شده است.

• اندوکاردیوسیس دهلیزی:  یک بیماری دژنراتیو است که بر روی دریچه میترال و سه لختی قلب تاثیر میگذارد. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که پلی ساکارید ته نشین شده باعث میشود که دریچه ها شکل طبیعی خود را از دست بدهد و باعث سوراخ شدن آن میشود. ممکن است به نارسایی قلب منجر شود. ممکن است تغییر در رژیم غذایی و ورزش لازم باشد.
• پیشرو شبکیه آتروفی PRA: یک اختلال دژنراتیو چشم است. نابینایی ناشی از این بیماری یک فرآیند آهسته ناشی از، ازدست دادن گیرنده های نوری در پشت چشم است. قبل از بروز نشانه های کوری این بیماری قابل تشخیص است. پرورش دهنده معتبر باید سالانه تاییدیه سلامت چشم را از متخصص چشم دامپزشک دریافت کند.
• در رفتگی کشکک: این یک مشکل شایع در سگهای کوچک است. این بیماری زمانی رخ میدهد که کاسه زانو که شامل سه بخش استخوان ران، کشکک زانو و ساق پا است، بدرستی تنظیم نباشد. این موضوع باعث لنگیدن یک پا یا راه رفتن غیر طبیعی سگ میشود. این بیماری است که در هنگام تولد پیش می آید. سایش ناشی از در رفتگی کشکک می تواند باعث آرتروز یا ورم مفاصل که یک بیماری دژنراتیو مفصلی است، بشود. این بیماری دارای ۴ درجه متفاوت است، که در درجه اول ممکن است باعث لنگیدن گاه و بیگاه حیوان شود ودر درجات بالا میتواند منجر به عمل جراحی شود.
• سوفل قلبی: اختلال در جریان خون است که در فضای داخلی قلب بوجود می آید. ۵ درجه برای این بیماری وجود دارد که بر اساس شنیدن میزان صدای قلب درجه بندی میشود. از طریق اشعه ایکس و اکو کاردیوگرام قابل تشخیص است، ممکن است سگ به دارو، رژیم غذایی خاص و کاهش سطح فعالیت نیاز داشته باشد.
• بیماری لگ– کالو– پرتس: یکی دیگر از بیماریهای مربوط به مفصل ران است. بسیاری از نژادهای کوچک در معرض ابتلا به این بیماری هستند. جریان خون به سر استخوان ران (بزرگ استخوان پای عقب) کاهش می یابد و سر استخوان ران که متصل به لگن است شروع به فروپاشی میکند. معمولا اولین نشانه این بیماری لنگیدن و آتروفی عضله پا است، که در سن ۴ تا ۶ ماهگی توله سگ رخ میدهد. این بیماری را می توان با عمل جراحی و برداشتن سر استخوان ران درمان کرد. یک زخم در اثر عمل جراحی ایجاد میشود که کاذب است و سگ معمولا دردی نخواهد داشت.
• آب مروارید: کدورت در عدسی چشم است که باعث کوری میشود. سگ مبتلا دارای یک ظاهر ابری است. این یک بیماری است که با بالا رفتن سن رخ میدهد. آب مروارید توسط عمل جراحی درمان میشود.

مراقبت از نژاد جاپانیز چاین | Japanese Chin

جاپانیز چاین به فعالیت خیلی کمی نیاز دارند. آنها با یک پیاده روی روزانه یا یک بار بازی راضی خواهند بود. از آنجائیکه آنها ذهنیت خود را دارند ممکن است آموزششان کمی سخت شود و اگر آموزشهایتان تکراری باشد بی حوصله میشوند. آنها به سختی در جهت جلب رضایت شما می کوشند. زمانی که او کار اشتباهی انجام میدهد، همه آنچه که شما نیاز دارید یک صدای با صلابت است تا سرجایش بنشیند. رفتارهای قوی تر نتیجه معکوسی خواهد داشت و باعث میشود که او سرسخت و لجباز شود.

ممکن است دست آموز شدنشان کمی مشکل باشد، اما با صبر و ثبات می توانید انتظار داشته باشید که از سن ۴ ماهگی خانگی شوند.

جاپانیز چاین سگهای همراه هستند و نباید در بیرون از خانه داخل لانه زندگی کنند. آنها به مردم وابسته می شوند و در بسیاری از موارد ممکن است از اضطراب جدایی رنج ببرند. با توجه به نیاز کمی که ب فعالیت دارند، برای زندگی آپارتمانی بسیار مناسب هستند.

تغذیه نژاد جاپانیز چاین | Japanese Chin

میزان توصیه شده روزانه: ۱/۴ تا ۱/۲ پیمانه غذای خشک با کیفیت که به دو وعده غذایی تقسیم شود.

در مورد تغذیه جاپانیز چاین این نکته بسیار مهم است که شما از غذایی استفاده کنید که فیبر زیادی داشته باشد. زمانی که رژیم غذاییشان فاقد فیبر لازم باشد ممکن است از غدد معقد نهفته رنج ببرند.

توجه: مقدار غذایی که سگ بالغ شما میخورد بستگی به اندازه سن، ساختار، سوخت وساز و سطع فعالیتهای او دارد. سگها هم مثل انسانها شخصیتهای حقیقی هستند ونیاز های غذایی همه آنها مثل هم نیست کیفیت غذای سگ نیز متفاوت است. شما بهتر است غذای مغذی تری به سگ بدهید تااینکه ظرف غذای او را چندین بار پر کنید.

آراستن نژاد جاپانیز چاین | Japanese Chin

جاپانیز چاین دارای یک پوشش پرپشت و ابریشمی است. موهای او نسبتا بلند است، با یک یال ضخیم، گوشها، دم و پشت پاهای جلویی پوششی پر مانند دارند، پاهای عقب، سر، صورت و جلوی پاهای جلویی با موهای کوتاه پوشیده شده است. رنگ آن سیاه و سفید، قرمز و سفید یا سیاه وسفید با لکه های قهوه ای مایل به زرد است.

جاپانیز چاین یک نژاد بسیار تمیز است و نیاز نیست که او را بطور منظم حمام کنید. یک بار در ماه کافی است. برای داشتن ظاهر خوب و بوی مطبوع از شامپوی خشک استفاده کنید. همچنین می توانید از یک شامپوی ملایم استفاده کنید، زمانی که تقریبا خشک شده است از حوله استفاده کنید، بدنش را با یک قلم مو به سمت بالا و به بیرون شانه بزنید. او ریزش مو دارد، اما شانه زدن هفتگی به شما کمک میکند تا از پخش شدن موهای در اطراف خانه خانه جلوگیری کنید. شانه زدن روزانه با یک قلم مو کمک می کند که موهایش در هم پیچیده نشوند.

اگر صدای کشیده شدن ناخنهایش را برروی زمین میشنوید آنها بیش از حد بلند شده اند. ناخنهایش را یک یا دو بار در ماه کوتاه کنید. ناخنهای پای سگ به رگهای خونی متصل است و اگر بیش از اندازه کوتاه کنید ممکن است خونریزی کند –  وسگ ممکن است برای دفعه بعد که ناخن گیر را می بیند با شما همکاری نکند. بنابراین اگر تجربه این کار را ندارید از دامپزشک یا یک آرایشگر کمک بگیرید.

گوش او را باید هرهفته از لحاظ قرمزی یا بوی بد که نشانه های عفونت هستند بررسی کنید. گوش را یک پنبه مرطوب ملایم با PH متعادل تمیز کنید. چیزی را به داخل کانال گوش فرو نکنید؛ فقط گوش خارجی را تمیز کنید.

نظافت را از زمانی که یک توله است شروع کنید. سگها در مورد پاهایشان حساس هستند، پنجه ها را بطور مرتب بررسی کنید.

همانطور که اورا نظافت میکنید بدنش را از لحاظ زخم، خارش، علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب برروی پوست مورد بررسی قرار دهید. گوش، بینی، دهان وچشم را بررسی کنید، چشمها باید روشن باشند و هیچگونه قرمزی یا ترشحی نداشته باشند.

میزان سازگاری نژاد جاپانیز چاین | Japanese Chin با کودکان و حیوانات خانگی دیگر

اگرچه جاپانیز چاین سگی با رفتار ملایم است، اما هرگز برای خانه هایی که کودکان خردسال دارند توصیه نمی شوند. او میتوانید خیلی راحت به کودکان آسیب برساند.

بطوریکه گفته شد شما همیشه باید به کودکانتان در مورد تعاملاتشان با سگها و نحوه لمس کردن آنان آموزش دهید؛ شما باید همیشه برروی رفتار کودک و سگتان باهم نظارت داشته باشید تا از هرگونه آسیبی از سوی هر دو طرف جلوگیری کنید. شما باید به فرزند خود یاد دهید زمانی که سگ خواب است یا در حال غذا خوردن است از او دور بماند. مهم نیست چقدر دوستانه، هرگز کودک را با سگ تنها نگذارید.

جاپانیز چاین با سگها و گربه های دیگر سازگار است، اما باید در برابر سگهای بزرگتر که بطور تصادفی می توانند به او صدمه بزنند محافظت شود. پنجه گربه می تواند به چشم سگ صدمه بزند، بنابراین مهم است که مطمئن شوید بازی آنها با هم دوستانه است.

محل نگهداری نژاد جاپانیز چاین | Japanese Chin

این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب است ولی باید در طول روز به میزان کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه بسیار آرام است و می توانید این سگ را به راحتی در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما، برای جنب و جوش و انجام فعالیت های بدنی روزانه او کافی است.

۱۵- نژاد لاسا آپسو :

لاسا آپسو فکر می کند سگ بزرگی است ، اما خوشبختانه برای آپارتمان شما به ندرت از ۳۸ سانت بلندتر می شوند. این نژاد دوستانه ، وفادار ، جامعه پذیر و باهوش است. برخلاف چینی ژاپنی، سگهای لاسا دارای پوشش مویی ضخیم هستند که به برس کشیدن روزانه و استحمام مکرر احتیاج دارند.

سگ لاسا آپسو

خصوصیات ظاهری سگ نژاد لهاسا آپسو:

وزن در نرها: (۶-۹) کیلوگرم، وزن در ماده ها: (۶-۹) کیلوگرم.
قد در نرها: (۲۵-۲۸) سانتی متر، قد در ماده ها: (۲۳-۲۶) سانتی متر.
پوشش زیبای لهاسا به مراقبت، نظافت و آرایش زیادی نیاز دارد.شما با خرید این نژاد باید اماده وقت گذاشتن زیاد جهت آراستکی و نظافت موهای بلند او کنید و یا اینکه هزینه زیادی به آرایشگرهای حرفه ای پرداخت کنید.
پوشش موهای بلند و خاص لهاسا طرفداران زیادی را برای این نژاد فراهم کرده است.موهای این نژاد بلند و صاف است. لهاسا معمولا در رنگهای عسلی، سیاه، سفید، ذغالی و یا چند رنگ دیده می شود.

نیازهای آراستگی  ومراقبت در لهاسا:
مراقبت و نگهداری از پوشش موی بلند و متراکم لهاسا کاری وقت گیر و دشوار است. شما باید با حوصله هر روز موهای او را برس بکشید و هر ۲ یا ۴ هفته یکبار او را به حمام ببرید.
کوتاه و مرتب کردن موهای او کار آسانی نیست و به این دلیل بسیاری از صاحبان لهاسا ترجیح می دهند که از یک آرایشگر حرفه ای کمک بگیرند.
بخاطر زحمت و سختی زیادی که مراقبت از پوشش موی بلند لهاسا دارد بسیاری از صاحبان آنها ترجیح می دهند که موهای او را کوتاه نگه دارند.
 شانه زدن روزانه به کاهش ریزش موی او کمک می کند هم ‌چنین به جلوگیری از درهم رفتن موها کمک می کند.
در دوره ریزش موی آنها برس زدن روزانه به کاهش ان کمک می کند.
شانه زدن سبیل و موهای صورت او باید روزانه انجام شود.
بررسی گوش سگ باید به صورت هفتگی انجام شود و با مشاهده هر گونه نشانه ای از التهاب و عفونت و یا تجمع موم باید سریعا به ان رسیدگی شود. پاک کردن گوش با یک توپ پنبه ای و مشورت با یک دامپزشک مورد تایید راه حل این مشکلات است. بقیه مراقبت های اولیه او شامل تمیز کردن گوشه داخلی چشم به صورت روزانه و با یک لیف حمام مرطوب برای به حداقل رساندن عفونت های چشم است.
تمیز ماندن پوست اطراف مقعد نیز ضروری است.
برای تمیز و سالم ماندن دندآنها باید آنها را ۲ تا ۳ بار در هفته مسواک بزنید تا از تجمع جرم و باکتری در داخل دهان جلوگیری کنید. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماریهای لثه و بوی بد دهان صروری است.
نظافت سگ شما به شما کمک می کند تا به بررسی پوشش سگ خود و سلامت دندان و چشم و گوش و ناخن های او بپردازید.
ماساژی که به وسیله برس در پوست او انجام می شود،باعث تحریک گردش خون و حذف تکه های شوره از سرش می شود.
همه سگ ها ریزش مو دارند هر چند برخی از آن ها بیش از دیگران موهایشان می ریزد.برس زدن منظم کمک خواهد کرد که ریزش موی او را تحت کنترل قرار دهید.
حمام زیاد او باعث حذف روغن های طبیعی بدنش شده و پوست و‌ موی او را خشک و شکننده می کند.در صورت لزوم می توانید از یک شامپو ملایم و نرم کننده موی سگ استفاده کنید.سگ تان را به صورت ایستاده در یک وان یا لگن قرار داده و توپ پنبه ای در گوش او قرار دهید تا از رفتن آب و شامپو به گوش او جلوگیری کنید.سگ تان را با آب گرم و شامپو از گردن به پایین بشویید. پس از لایه برداری وشستشو, سگ خود را به طور کامل با آب گرم ابکشی کنید. او را با حوله کاملا خشک کنید(او به شما در خشک شدنش کمک می کند به این صورت که با تکان دادن شدید بدنش به صورت غریزی خودش را خشک می کند), و سپس در صورت لزوم موی او را سشوار بکشبد. شانه و یا برس زدن هم به مرتب شدن بعد از حمام و ریزش مو های کنده شده کمک می کند.
ناخن ها باید کوتاه نگه داشته شوند تا سالم باقی بمانند. ناخن های بلند با راه رفتن سگ تداخل ایجاد می کنند و ممکن است برای او ایجاد درد کنند. آنها همچنین می توانند به راحتی شکسته شوند و به جاهای مختلف گیر کنند. این شکستگی معمولا در پایه ناخن که در آن عروق خونی و اعصاب قرار دارد اتفاق می افتد که بسیار دردناک است.هم چنین وقتی ناخن ها بلند هستند میکروب بیشتری در زیر ان تجمع می یابد و مستعد عفونت می شود.
بسیاری از سگ ها کوتاه کردن ناخن هایشان را دوست ندارند. شما باید آن را بدون درد برای او انجام دهید تا در دفعه های بعد نسبت به آن مقاومت نشان ندهد.روش های گرفتن ناخن سگ را یاد بگیرید و اکر این کار برایتان سخت است ان را به دام پزشک خود بسپارید یا به مراکز پیرایش سگ مراجعه کنید.
اگر شما به طور تصادفی باعث خونریزی ناخن او شدید باید سریع ان را با برخی از پودر های خون بند متوقف کنید. همان طور که ذکر شد ناخن های او به طور منظم باید کوتاه شوند .پیرایش ناخن ها مهم است چون لهاسا ممکن است خود را با آنها خراش دهد;هم چنین با ناخن های بلند ببشتر باعث اسیب به در و دیوار و کف و مبلمان و ….می شود. 
مراقب باشید در هنگام پیرایش ناخن های سگ به رگ های خونی او آسیب نزنید و از کوتاه کردن بیش از حد آنها خود داری کنید .
کوتاه کردن زیاد از حد می تواند دردناک باشد و باعث خونریزی شود. اگر این اتفاق هر بار می افتد شما باید این کار را به دامپزشک یا یک آرایشگر حرفه ای سگ بسپارید

خصوصیات اخلاقی سگ‌ نژاد لهاسا آپسو:

این نژاد سگی بسیار مستقل است و همدمی عالی برای خانواده می باشد،او همیشه در صدد جلب رضایت صاحب و خانواده خود است. او نیز مانند سایر نژادها باید در سنین اولیه اجتماعی شود تا یک سگ مناسب و خوش اخلاق برای خانواده ها شود.
لهاسا شخصیتی رهبر دارد و به طور غریزی یک سگ نگهبان است. او در پیشینه خود نیز برای نگهبانی صومعه ها و کاخ ها استفاده می شده است. اگر صاحب لهاسا نتواند خود را به عنوان رهبر به او بشناساند در نگه داری از او دچار مشکل می شود.لهاسا ها شخصیت مستقلی دارند که همیشه می خواهند خودشان نقش رهبر را ایفا کنند.
این نژاد در سنین پایین مانند سایر نژادها با انژری و کنجکاو است و وقتی به سنین ۳-۴ سالگی می رسد کمی از بازیگوشی آن کم تر می شود ولی باز هم در بالغ های این نژاد شیطنت دیده می شود.

۱۶- نژاد لوچن :

لوچن یک نژاد بازیگوش و ملایم است. آنها یک نژاد مینیاتوری هستند و طرز راه رفتن بامزه ای دارند لوچن از حیوانات اهلی آرام و دوست داشتنی است که برای بازی کردن و انجام حرکات آموزشی بسیار مناسب هستند، می توان گفت نیاز زیادی به ورزش ندارد. آنها با حیوانات دیگر به خوبی همراه می شوند و با شخصیت اجتماعی مناسب با همه انسان ها دوستانه رفتار می کنند.

سگ لوچن

نکات برجسته نژاد لوچن | Lowchen

• لوچن سگی نیست که برای زندگی بیرون از خانه یا داخل لانه پرورش یافته باشد. آنها سگهای همدم هستند و زمانی که در جمع کسانی باشند که دوستشان دارند خوشحالند.
• پارس کردن یک سرگرمی بسیار لذت بخش برای لوچن است. آنها بلحاظ اینکه با پارس کردن خود به شما هشدار می دهند، سگهای نگهبان خوبی می شوند البته این موضوع ممکن است باعث آزار همسایگان باشد.
• لوچن ساکنان بسیار خوبی برای آپارتمانها هستند البته تا زمانی که نیازهای ورزشی آنها را تامین کنید. انتظار می رود که هر روز حداقل ۲۰ دقیقه برای ورزش و فعالیت آنها وقت صرف کنید. او یک همدم فوق العاده عالی برای پیاده روی های طولانی مدت با مردم است.
• اگرچه لوچن ریزش موی زیادی ندارد، اما برای جلوگیری از ژولیده شدن و کرک شدن موهایش و برای حفظ سلامتی اش به شانه زدن مرتب و نظافت احتیاج دارد.
• اگرچه همه لوچن ها این خصوصیت را ندارند، اما بسیاری از آنها از حفر کردن و کندن لذت میبرند که این رفتار و عادت ممکن است مشکل و دلسرد کنند باشد.
• لوچن ممکن است در مواجه با افراد جدید خجالتی باشد و این نکته مهمی است که برای جلوگیری از هر گونه خجالت یا تضعیف رفتارهایی که با ترس همراه است آنها ازسنین پایین با مردم معاشرت داشته باشند.
• لوچن ها سگهای همدم هستند و اگر برای یک روز آنها را تنها بگذارید ممکن است که از اضطراب جدایی رنج ببرند. آنها بهترین نژاد و گزینه برای کسانی که ساعتهای طولانی کار می کنند، نیستند.
• برای داشتن یک توله سگ سالم، هرگز از پرورش دهندگان نامعتبر یا مغازه هایی که حیوانات خانگی میفروشند خریداری نکنید. بدنبال پرورش دهنده ای باشید که تمامی آزمایشات مربوط به سگها را در زمینه بیماریهای ژنتیکی انجام داده باشد و سگهایی که مزاج سالم داشته باشند.

وزن و اندازه نژاد لوچن | Lowchen   

وزن در نرها: (۴-۸) کیلوگرم، وزن در ماده ها: (۴-۸) کیلوگرم.

قد در نرها: (۳۰-۳۶) سانتی متر، قد در ماده ها: (۳۰-۳۶) سانتی متر.

شخصیت نژاد لوچن | Lowchen

سگ لوچن تجسمی از یک نژاد با خوی و خصلت متعادل است. او پرجنب و جوش، فعال، خونگرم و مهربان است. او یک سگ باهوش است که به سرعت و به آسانی یاد می گیرد. لوچن سگ نگهبان بی باکی است که اگر به چیزی یا کسی مشکوک شود با پارس کردن به شما هشدار می دهد. آنها کوچک هستند و اگر احساس نیاز کنند ممکن است با سگهای بزرگتر وارد چالش بشوند.

هیچ شکی نیست که لوچن یک نژاد فوق العاده خوش مشرب است و بسیاری از مردم قلب و خانه هایشان را به روی آنها باز می کنند.

لوچن یک نژاد فوق العاده برای آموزش است. آنها باهوش هستند و می توانند به سرعت یاد بگیرند. مانند بسیاری از نژادهای کوچک، آنها هم می توانند آموزشهای خانگی را یاد بگیرند و اهلی و رام شوند، اما این مستلزم صبر و ثبات است. معاشرت برای این نژاد که از افراد جدید خجالت می کشند یک ضرورت است. لوچنی که به درستی اجتماعی نشده باشد ممکن است ترسو بار بیاید.

آنها بطور کلی با حیوانات خانگی دیگر سازگاری خوبی دارند، اما معاشرت با سگهای دیگر برای همه نژادها بسیار مهم است.

مشکلات و سلامتی نژاد لوچن | Lowchen  

لوچن ها عموما سگهای سالمی هستند؛ اما مثل تمام نژادها آنها هم مستعد ابتلا به برخی از بیماریها هستند. ممکن است که همه ولفهاندهای ایرلندی همه این بیماریها را نگیرند اما اگر شما از این نژاد مراقبت میکنید مهم است که نسبت به آنها آگاهی داشته باشید.

اگرشما یک توله سگ خریدید پرورش دهنده ای را پیدا کنید که گواهی عدم سوء پیشینه سلامت برای هردو پدر و مادر توله سگ را به شما نشان دهد. گواهی عدم سوء پیشینه سلامت ثابت میکند که یک سگ برای یک بیماری خاص آزمایش شده است.

• آب مروارید: کدورت در عدسی چشم است که باعث کوری میشود. سگ مبتلا دارای یک ظاهر ابری است. این یک بیماری است که با بالا رفتن سن رخ میدهد. آب مروارید توسط عمل جراحی درمان میشود.
• پیشرو شبکیه آتروفی (PRA): یک اختلال دژنراتیو چشمی است که در آن طی یک فرآیند آهسته سگ گیرنده های نوری پشت چشم را از دست می دهد. این بیماری سالها قبل از اینکه سگ علائم از نابینایی را نشان دهد قابل تشخیص است. پرورش دهندگان معتبر گواهی سلامت چشم سگ را سالانه دریافت می کنند.
• در رفتگی کشکک: این یک مشکل شایع در سگهای کوچک است. این بیماری زمانی رخ میدهد که کاسه زانو که شامل سه بخش استخوان ران، کشکک زانو و ساق پا است، بدرستی تنظیم نباشد. این موضوع باعث لنگیدن یک پا یا راه رفتن غیر طبیعی سگ میشود. این بیماری است که در هنگام تولد پیش می آید. سایش ناشی از در رفتگی کشکک می تواند باعث آرتروز یا ورم مفاصل که یک بیماری دژنراتیو مفصلی است، بشود. این بیماری دارای ۴ درجه متفاوت است، که در درجه اول ممکن است باعث لنگیدن گاه و بیگاه حیوان شود ودر درجات بالا میتواند منجر به عمل جراحی شود.

مراقبت از نژاد لوچن | Lowchen

لوچن ساکنان عالی برای آپارتمانها هستند، اما ممکن تمایل بیش از حدی به پارس کردن داشته باشند. شما باید قبل از اینکه یک لوچن را به خانه بیاورید این موضوع را مد نظر قرار دهید  زیادی برخی از آپارتمانها یا همسایه ها محدودیت هایی برای سرو صدا قائل می شوند.

لوچن سگی نیست که بیرون از خانه یا داخل لانه بماند. اگرچه آنها از بازی کردن با سروصدا بیرون از خانه و از اینکه در جمع سگهای دیگر باشند لذت میبرند، اما قلبا دوست دارند که مردم هر زمانی که می توانند با آنها همراه باشند.

تغذیه نژاد لوچن | Lowchen  

میزان توصیه شده روزانه: ۱/۲ تا ۱ پیمانه غذای خشک با کیفیت که به دو وعده غذایی تقسیم شود.

توجه: مقدار غذایی که سگ بالغ شما میخورد بستگی به اندازه سن، ساختار، سوخت وساز و سطع فعالیتهای او دارد. سگها هم مثل انسانها شخصیتهای حقیقی هستند ونیاز های غذایی همه آنها مثل هم نیست کیفیت غذای سگ نیز متفاوت است. شما بهتر است غذای مغذی تری به سگ بدهید تااینکه ظرف غذای او را چندین بار پر کنید.

آراستن نژاد لوچن | Lowchen

لوچن یک پوشش پرپشت دارد که بلند، کمی مواج با بافتی نرم است. لوچنها ممکن است در تمامی رنگها و ترکیبات دیده شوند و هیچ گونه اولویتی برای یک رنگ یا یک ترکیب خاص وجود ندارد.

پوشش لوچن ها ممکن است کوتاه شده باشد یا در یک پوشش طبیعی نگه داشته شود. زمانی که موهای آنها را کوتاه می کنید تبدیل به یک شیر تر و تمیز می شوند. طول کوتاه ترین مو که برروی آخرین دنده کفل است به ۴ سانتی متر می رسد، بعلاوه موی روی ساق پا و موهای روی پاها. همچنین دم هم با یک پر از قسمت نوک کوتاه است. شانه زدن منظم پوشش او را از ژولیده شدن حفظ می کند. این نژاد ریزش موی خیلی کمی دارد.

دندانهایش را ۲ تا ۳ بار در هفته مسواک بزنید تا از تجمع جرم و باکتری در داخل دهان جلوگیری کنید. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماریهای لثه و بوی بد دهان بهتر است.

اگر صدای کشیده شدن ناخنهایش را برروی زمین میشنوید آنها بیش از حد بلند شده اند. ناخنهایش را یک یا دو بار در ماه کوتاه کنید. ناخنهای پای سگ به رگهای خونی متصل است و اگر بیش از اندازه کوتاه کنید ممکن است خونریزی کند –  وسگ ممکن است برای دفعه بعد که ناخن گیر را می بیند با شما همکاری نکند. بنابراین اگر تجربه این کار را ندارید از دامپزشک یا یک آرایشگر کمک بگیرید.

گوش او را باید هرهفته از لحاظ قرمزی یا بوی بد که نشانه های عفونت هستند بررسی کنید. گوش را یک پنبه مرطوب ملایم با PH متعادل تمیز کنید. چیزی را به داخل کانال گوش فرو نکنید؛ فقط گوش خارجی را تمیز کنید.

سگها در مورد پاهایشان حساس اند، به پنجه های آنها رسیدگی کنید. داخل دهان را بررسی کنید.

همانطور که اورا نظافت میکنید بدنش را از لحاظ زخم، خارش، علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب برروی پوست مورد بررسی قرار دهید. گوش، بینی، دهان وچشم را بررسی کنید، چشمها باید روشن باشند و هیچگونه قرمزی یا ترشحی نداشته باشند.

میزان سازگاری نژاد لوچن | Lowchen با کودکان و حیوانات خانگی دیگر

لوچن سگهای عالی برای خانواده هایی هستند که کودک یا حیوانات خانگی دیگری دارند. آنها بطور کلی با بچه ها میانه خوبی دارند و از بازی کردن با آنها لذت می برند. آنها بطور شگفت آوری قوی و مهربان هستند.

لوچن بسیار اجتماعی هستند و به خوبی درخانه هایی که حیوانات خانگی و سگهای دیگری دارند زندگی می کنند. بدون در نظر گرفتن اندازه کوچکشان، آنها اغلب تمایل دارند سگهای بزرگتری را که در مکانهای عمومی می بینند به چالش بکشند، بنابراین مهم است که از آنها برای خودشان هم که شده حفاظت کنید.

محل نگهداری نژاد لوچن | Lowchen

این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب است ولی باید در طول روز به میزان کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه بسیار آرام است و می توانید این سگ را به راحتی در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما، برای جنب و جوش و انجام فعالیت های بدنی روزانه او کافی است.

۱۷-نژاد مالتیز :

مالتیایی یا مالتیز حدود ۲۰۰۰ سال است که یک سگ همراه بسیار مورد توجه بوده است. جالب است که از آنجایی که آنها پر مو به نظر می رسند اصلا ریزش مویی در آنها دیده نمیشود، مالتیز برای مدت طولانی نمی توانند تنها بمانند چون که آنها نژاد پر محبتی هستند واغلب از اضطراب جدایی رنج می برند ، بنابراین برای صاحبانی که به مسافرت های طولانی نمیروند گزینه مناسبی هستند.

سگ مالتیز

یکی از نکته‌های جالب در سگ های مالتیز (Maltese) این است که می توانید با تغییر در نحوه اصلاح مو، آن‌ها را به شکل‌ها و فرم‌هایی جذاب و زیبا درآورید و گزینه های پیش روی شما بسیار متنوع هستند. در سال های اخیر نژاد مالتیز بسیار پرطرفدار شده است و البته این نژاد نیز ثابت کرده است که می‌تواند برای بیشتر خانواده‌ها و افرادی که می خواهند سگ را به عنوان حیوان خانگی داشته باشند، گزینه ای بسیار مناسب است.

سگ های مالتیز پرانرژی و نیرومند هستند. دوست دارند تحرک داشته باشند، به اطراف دویده و بازی کنند تا کاملا خسته شوند (که معمولا بسیار طول می کشد تا به مرحله خستگی برسند) و پس از آن نزد صاحبانشان باز می گردند و انتظار دارند در حالی که در آغوش گرفته شده اند، موهایشان نوازش شود.

سگ های نژاد مالتیز می‌توانند همدم و همراهانی بسیار خوب باشند. به همین علت یکی از مناسب ترین نژاد ها برای استفاده در سگ درمانی هستند. همچنین از نظر مطیع بودن، چابکی و مهارت های ردیابی، در رده بالایی قرار می گیرند. سگ های این نژاد زیبا و دوست داشتنی که علاقه و وفاداری زیادی به صاحبان خود دارند، می توانند یک انتخاب مناسب برای بسیاری از افراد باشند.

مالتیزها برخلاف ماهیت پرانرژی، اندازه بسیار کوچکی دارند بنابراین حتی آپارتمان‌ها و ساختمان‌های کوچک نیز برای آن‌ها مناسب است. همچنین سگ های مالتیز با این که موهایی بسیار زیادی دارند اما موی زیر لایه (پشم زیرین) ندارند و ریزش موی آن ها بسیار کم است و این موضوع نیز یکی از نکات مثبت برای نگه داری از آن‌ها در آپارتمان می باشد.

این نژاد زیبا و پر انرژی هستند طوری که حتی نگاه کردن به حرکات آن ها لذت‌بخش است. اما اگر سگ را برای محافظت می‌خواهید، مالتیزها توانایی های زیادی در این باره ندارند و فقط می توانند با پارس کردن شما را متوجه سازند.

این سگ‌ها حیواناتی باهوش هستند بنابراین برای آموزش دادن گزینه ای مناسب باشند و همچنین به راحتی با محیط خانواده و کودکان تطابق پیدا می کنند.

به طور کلی مالتیز یکی از بهترین انتخاب‌های موجود برای افرادی است که تا کنون حیوان خانگی نداشته‌اند و برای اولین بار می خواهند حیوان خانگی خود را از بین نژادهای مختلف سگ انتخاب کنند.

تنها رها کردن مالتیز به مدت چندین ساعت در آپارتمان (به خصوص مناطقی که سر و صدا زیاد است)، باعث مضطرب شدن آن‌ها شده و پس از مدتی دچار عادتی می شوند که با هر صدا و حرکت، شروع به پارس کردن می کنند.

نژاد مالتیز بسیار به صاحبان خود وابسته می شوند و آن‌هایی که به مدت طولانی تنها حیوان خانگی شخصی بوده‌اند، علاقه ای با بازی کردن با حیوانات خانگی دیگر و بچه‌ها ندارند. البته می توان با کمی آموزش و وقت گذاشتن به اجتماعی تر شدن آن ها کمک شایانی کرد.

با این حال توجه داشته باشید که اگر شما وقت و حوصله کافی برای رسیدگی به نیازهای حیوان خانگی خود ندارید، شاید سگ‌های نژاد مالتیز بهترین انتخاب شما نباشند.

تاریخچه نژاد مالتیز

برخلاف بسیاری از سگ های عروسکی، مالتیز‌ها نژادی بسیار قدیمی هستند. آنقدر قدیمی که به راحتی می توان گفت متعلق به دوران باستان هستند! در واقع هنوز منشا اولیه سگ های نژاد مالتیز در اروپا نامشخص است.

آخرین بررسی ها نشان داده است که منشا این نژاد به جزیره ی مالتا (Malta) که در دریای مدیترانه واقع است، بر می گردد و به همین علت از آن به عنوان نژاد مالتیز یاد می کنند.

در گذشته به سگ های این نژاد تسلی دهنده (Comforter) نیز می گفتند. این نام شاید عجیب به نظر برسد، اما در گذشته مردمان اروپا و مصر اعتقاد داشتند سگ‌های مالتیز توانایی درمان بیماری را دارند و به همین علت است که به این نژاد نام تسلی دهنده نسبت داده بودند. همچنین در قرن ۱۵ میلادی سگ های مالتیز یکی از پرطرفدارترین حیوانات خانگی در بین طبقه های اشرافی اروپایی بودند.

با گذشت زمان نژاد مالتیز به حدی معروف شد که برخی در راستای با ارزش‌تر کردن و کوچکتر شدن اندازه سگ های مالتیز، به اصلاح نژاد آن‌ها پرداختند. در اثر این اقدام نژاد مالتیز در خطر انقراض قرار گرفت و برخی از پرورش دهندگان برای نجات این سگ‌ها مجبور شدند نژاد آن‌ها را با سگ‌های مینیاتوری آسیای شرقی و اسپانیا مخلوط کنند. خوشبختانه این اقدام موفقیت آمیز بود اما باعث به وجود آمدن تنوع زیادی در نژاد مالتیزها شد.

خصوصیات شخصیتی مالتیزها

سگ های مالتیز، دوست داشتنی، زیبا، بازیگوش و وفادار هستند و می توانند هر کسی را به عنوان دوست خود بپذیرند (انسان یا حیوان). این حیوانات بسیار باهوش هستند و هر جایی که هستند موجب شادی می شوند. از آن جایی که آن‌ها اشتیاق زیادی به یادگیری دارند، آموزش دادن سگ های مالتیز، به خصوص با استفاده از استراتژی تشویق، بسیار آسان است.

مانند دیگر سگ ها، سه عامل اصلی وراثت، آموزش و فعالیت های اجتماعی به شخصیت مالتیز ها شکل می دهد. به همین علت اگر وقت و علاقه کافی به مالتیزها اختصاص داده شود، می توانند حیواناتی بسیار باهوش و اجتماعی شوند.

برای اطمینان از سلامتی جسمی و شخصیتی مالتیز، سعی کنید پروش دهنده ای مورد اعتماد برای خرید حیوان خانگی خود بیابید. همچنین هنگام خرید مالتیز دقت کنید که اندازه ای مناسب داشته باشد (بیش از حد کوچک یا بزرگ نباشد)، زیاد فعال نباشد و نسبت به حیوانات دیگر خشن و زورگو نباشد. همچنین والدین (یا حداقل مادر) او را ببینید، زیرا همانند انسان ها حیوانات نیز بسیاری از خصوصیات خود را از والدین خود به ارث می برند.

همانطور که گفته شد استراتژی تشویقی در سگ های مالتیز معجزه می کند. این نژاد به اندازه ی کافی باهوش هستند که مهارت ها، نشانه‌ها و آموزش‌هایی که به آن ها داده می شود را به خوبی یاد بگیرند. اما شیوه ی ارائه آموزش باید صحیح و همراه با برنامه‌ریزی باشد.

مالتیزها انسان دوست هستند و بسیار به صاحبان خود وابسته می شوند. اما باید توجه داشت که اگر مورد بی توجهی و بد رفتاری قرار بگیرند، این پیوند شکسته شده و از نظر احساسی دچار مشکل می شوند. همچنین تحمل تنهایی برای سگ های مالتیز بسیار سخت است. به همین علت سعی کنید هیچگاه آن ها را برای مدت طولانی تنها و به حال خود رها نکنید.

بسیاری از نژادهای سگ‌ها، اجتماعی هستند و نیاز به آموزش‌های مربوطه دارند. اما اگر مالتیز ها با به کارگیری آموزش های مناسب به درستی اجتماعی شوند، مهارت های اجتماعی آن‌ها می تواند به شکل چشمگیری بالاتر از بسیاری از نژاد ها قرار گیرد. برای مثال یک مالتیز اجتماعی شده، هنگام ورود صاحبش یا افراد دیگر با صمیمیت و اشتیاق به بدرقه آن ها می رود و به اصطلاح به خوش آمد گویی می پردازد.

خوشبختانه مالتیزها سگ هایی کوچک هستند بنابراین می توانید در جهت افزایش مهارت های اجتماعی، آن‌ها را در موقعیت‌های مختلف همراه خود بیرون ببرید.

چگونه از مالتیزها مراقبت کنیم

در مقایسه با نژادهای دیگر، مالتیز نسبتا از سلامتی بیشتری برخوردار است و این موضوع باعث می شود برای افرادی که هنگام بیمار شدن سگشان بیش از حد نگران می شوند، سگ مناسبی باشند. البته نباید از این موضوع برداشت کرد که مالتیزها نسبت به همه‌ی بیماری‌ها مصون هستند.

برای شروع سعی کنید هنگام خرید سگ خود، پرورش دهنده‌ای مورد اعتماد پیدا کنید. اگر پرورش دهنده نتواند مستنداتی در مورد سلامتی والدین سگ مورد علاقه شما ارایه دهد، بهتر است خرید خود را از جای دیگری انجام دهید.

چند مورد از معمول ترین مشکلات سلامتی که صاحبان مالتیز ها باید به آن ها توجه کنند:

• liver shunt (نرسیدن خون به کبد)
• Progressive Retinal Atrophy (کاهش بینایی)
• Patellar luxation (جابجایی کاسه زانو)
• Hypoglycemia (پایین افتادن قند خون)
• Reverse sneezing  (عطسه ی برعکس)
• Collapsed trachea (ایجاد مشکل در نای و اختلال در تنفس)
• White Dog Shaker Syndrome (لرزش کل بدن حیوان)
• Tear staining underneath the eyes (اشک آلود شدن چشم)

به علاوه، نداشتن موی زیرلایه می تواند سلامت مالتیزها را مورد تاثیر قرار دهد. برای مثال در صورت زیاد ماندن در نور خورشید، مالتزها دچار آفتاب سوختگی می شوند و همچنین احتمال سرما خوردن آن ها در هوای سرد بالا است.

احتیاج به اصلاح مو و ورزش کردن در مالتیز ها

اصلاح مو، برای عده‌ای سخت‌ترین و برای عده‌ای دیگر هیجان انگیزترین بخش نگهداری از سگ‌ها است. در هر حال اگر می خواهید حیوان خانگی شما احساس ناراحتی نکند و زیبا به نظر برسد، توجه به اصلاح مو از ضروریات است.

به این علت که مالتیزها موهایی زیاد و خاص دارند، برای رسیدگی به موی آنها زمان بیشتری لازم است. بسیاری از صاحبان این نژاد زیاد خود را به دردسر نمی اندازند و به سادگی، موی کل بدن سگ خود را به یک اندازه کوتاه می کنند و معمولا بلندی موی مالتیز خود را در حدود 2 تا ۵ سانتی‌متر نگه می دارند. اگر خصوصیات رفتاری و بازیگوشی مالتیز برای شما بیشتر از ظاهر باشکوهش اهمیت دارد، این نحوه اصلاح مو می تواند گزینه ی خوبی باشد.

اما برخی دیگر از صاحبان دوست دارند سگ آن‌ها موهایی بلند و ظاهری خیره کننده داشته باشد. البته این موضوع نیازمند رسیدگی و وقت گذاشتن بیشتر است. برای مثال نیاز است موی مالتیز خود را برای جلوگیری از شکستگی با استفاده از کش مناسب ببندید.

۱۸-تریر منچستری :

منچستر تریر یک نژاد بسیار باهوش و پاسخگو است که سگ سازگار با محیط کوچک است. اندازه مینیاتوری آنها باعث می شود آنها حتی برای کوچک ترین محل های زندگی ایده آل شوند. این نژاد برای صاحبانی که زیاداز خانه دور نمی شوند مناسب است. اگر این سگ زیاد تنها بماند به پارس کردن و زوزه کشیدن روی می آورد.

۱۹-پینچر مینیاتوری :

با ظاهری شبیه به یک دوبرمن ریز ، به همان اندازه با اعتماد به نفس و پر انرژی است. آنها به نگهبانان عالی تبدیل می شوند به این دلیل که به افراد غریبه مشکوک هستند. اندازه کوچک پینچر مینیاتوری او را برای آپارتمان ها مناسب می کند ، اما این نژاد ممکن است در مواجه شدن با کودکان کوچک خوش اخلاق نباشد و باید از سن پایین با او معاشرتی شدن را تمرین کنید.

نکات برجسته نژاد مینیاتور پینچر | Miniature Pinscher

• این سگ ها بسیار کم تحمل هستند و بهتر است با کودکانی همراه شوند که آموخته اند چگونه با او رفتار درستی داشته باشند.
• پینچر نسبت به سرما بسیار حساس است به همین دلیل باید میخواهید او را در یک هوای سرد بیرون ببرید کت یا ژاکت تنش کنید.
• آنها بسیار پر انرژی و کنجکاو هستند.
• برای خرید یک سگ سالم، هرگز آن را از پرورش دهنده های غیر قانونی و یا فروشگاههای حیوانات خانگی خریداری نکنید و دنبال توله سگی باشید که او را از نظر عدم وجود بیماری های ژنتیکی که ممکن است سگ به آن دچار شود آزمایش کرده باشند.
• مینیاتور پینچر قیمت های متفاوتی دارد. اگر مینیاتور پینچر فروشی دارید، می توانید به فروشگاه های مجاز حیوانات خانگی برای اطلاع از قیمت آن مراجعه کنید.

وزن و ارتفاع نژاد مینیاتور پینچر | Miniature Pinscher

وزن در نرها: (۴-۵.۵) کیلوگرم، در ماده ها: (۴-۵.۵) کیلوگرم.

ارتفاع در نرها: (۲۵-۳۱) سانتی متر، در ماده ها: (۲۵-۳۱) سانتی متر.

مشکلات و سلامتی نژاد مینیاتور پینچر | Miniature Pinscher

سگهای این نژاد به طور کلی سگهای سالمی هستند اما مانند تمام سگهای دیگر آنها نیز ممکن است به برخی بیماری ها مبتلا شوند. همه ی سگ های این نژاد بیمار نمی شوند اما اگر شما از این نژاد مراقبت میکنید باید نسبت به آنها آگاهی لازم را داشته باشید.

• پیشرو شبکیه آتروفی (PRA): این بیماری یک اختلال دژنراتیو چشم است که سگ مبتلا به آن با از دست دادن گیرنده های نوری که در پشت چشم قرار دارند دچار نابینایی میشود، قبل از اینکه نشانه های این بیماری بروز کند میتوان آن را تشخیص داد. خوشبختانه سگ ها میتوانند در صورت از دست دادن بینایی خود برای حل نیازهایشان حواس دیگر خود را به کار بگیرند و زندگی سالم و کاملی داشته باشند. پرورش دهنده ی قانونی باید هر سال تاییدیه سلامت چشم سگ را از متخصص چشم دامپزشک دریافت کند.
• صرع: این بیماری گاهی اوقات ارثی میباشد. صرع میتواند باعث تشنج خفیف یا شدید، سقوط سگ، سفت و سخت شدن اندام، از دست دادن هوشیاری و یا باعث یک رفتار غیر طبیعی در سگ شود و لازم است که در صورت بروز این موارد سگ خود را برای درمان نزد دامپزشک ببرید. اگر شما مدیریت مناسبی روی سگ مبتلا به صرع داشته باشید می تواند زندگی سالم و کاملی داشته باشد. صرع قابل درمان نیست اما میتوان آن را با دارو کنترل کرد. اگر سگ شما دچار تشنج شد حتما او را برای تشخیص و درمان نزد دامپزشک ببرید.
• کم کاری تیروئید: این بیماری باعث اختلال در غده تیروئید میشود که موجب صرع، ریزش مو، چاقی، بی حالی، هیپرپیگمانتاسیون و دیگر بیماری های پوستی میشود. این بیماری با دارو و رژیم غذایی مناسب درمان میشود.
• در رفتگی کشکک: در رفتگی کشکک یا تضعیف خفه هنگامی رخ میدهد کشکک (که دارای سه بخش استخوان ران، پاتلا و درشت نی است) به درستی شکل نگرفته باشد. این بیماری باعث لنگیدن و غیر طبیعی راه رفتن سگ میشود. در بیماری هنگام تولد رخ میدهد اگر چه علائم آن تا مدت ها بعد نمایان نمیشود. در رفتگی کشکک ناشی از مالش میتواند باعث ورم مفاصل شود. این بیماری در ۴ درجه رخ میدهد در رجه ی اول باعث لنگیدن موقت و در رفتگی گاه به گاه مفاصل شود، در درجه lV, ساق پا به خوبی به کشکک متصل نمیشود، در درجه ی پیشرفته تر ممکن است سگ به جراحی ترمیمی نیاز داشته باشد.

تغذیه نژاد مینیاتور پینچر | Miniature Pinscher

توصیه می شود روزانه ۱/۲ تا ۱ پیمانه غذای سگ با کیفیت بالا در روز، به صورت دو وعده ی غذایی تقسیم شده به او بدهید.

توجه: مقدار غذایی که سگ شما میخورد به  سن، ساختار بدنی، سوخت و ساز و سطح فعالیتهای او بستگی دارد. سگ ها هم مانند انسانها رفتارهای طبیعی دارند و نیاز های غذایی همه آنها مانند هم نیست هم چنین کیفیت غذای آنها نیز متفاوت است. بهتر است به جای اینکه ظرف غذای او را چند بار در روز از غذای معمولی پر کنید، غذاهای مغذی و کمتری به سگ خود بدهید.

شما میتوانید برای جلوگیری از چاقی سگتان، به جای ترک غذای او ، دو بار در روز به او غذا بدهید و میزان غذایش را اندازه گیری کنید. اگر مطمئن نیستید که سگ شما اضافه وزن دارد یا نه، میتوانید او را با دست و چشمتان آزمایش کنید، اول به او نگاه کنید طوری که شما بتوانید کمر سگ را ببینید سپس دست خود را روی پشتش و شست خود را در امتداد ستون فقراتش قرار دهید انگشتان خود را به سمت پایین بکشید شما باید بدون اینکه فشار زیادی به سگ وارد کنید قادر به لمس دنده هایش باشید اما اگر نتوانستید دنده هایش را لمس کنید سگ اضافه وزن دارد و باید غذایش را کم کرده و فعالیت ش را افزایش دهید.

آراستن نژاد مینیاتور پینچر | Miniature Pinscher

پینچر ظاهر بسیار خوبی دارد و در رنگ های قرمز، سیاه و سفید و شکلاتی دیده میشود. نظافت کردن او بسیار آسان است. لازم است هر روز موهای براق او را برس بزنید اما حمام کردن زیاد او توصیه نمی شود زیرا موجب میشود که پوستش خشک شود. تنها در موارد ضروری او را حمام دهید.

برای تمیز کردن سگ خود به جای حمام کردن او میتوانید از یک لیف حمام که آن را با آب گرم خیس کرده اید پوست او را پاک کنید، در هنگام انجام دادن این کار مراقب زیر چشم و دم او باشید. اگر هر چند روز یکبار او را تمیز کنید سگ شما همیشه ظاهر زیبا خواهد داشت و سالم میماند.

برای جلوگیری از تجمع باکتری داخل دهان لازم است هفته ای ۲ یا ۳ بار دندان های سگ را مسواک بزنید اما اگر میخواهید که سگ شما به بیماری های لثه و یا بدی بد دهان مبتلا نشود باید هر روز این کار را انجام دهید هم چنین لازم است ماهی یکبار ناخن های سگ خود را کوتاه کنید، در ناخن های پای او رگ های خونی زیادی وجود دارد و اگر آنها را بیش از حد کوتاه کنید خونریزی میکند و ممکن است دفعه ی بعد هنگام کوتاه کردن ناخن ها سگ با شما همکاری نکند به همین دلیل اگر تجربه ای در این کار ندارید از دامپزشک کمک بگیرید. اگر هنگام راه رفتن سگ صدای کشیده شدن ناخن هایش روی زمین را میشنوید  یعنی آنها بیش از حد بلند شده اند. کوتاه نگه داشتن ناخن ها به شما کمک میکند تا زمانی که سگ با هیجان برای خوش آمدگویی به سمت شما میپرد به شما آسیبی نرساند. هنگام نظافت کردن سگ، او را از لحاظ علائمی مانند زخم، خارش، علائ عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس، التهاب بر روی پوست بینی، دهان، چشم و یا پاها را بررسی کنید. چشم های سگ باید بدون هیچ قرمزی یا ترشحاتی باشد اگر هفته ای یکبار سگ خود را از همه نظر بررسی کنید باعث میشود تا از مشکلات جدی که ممکن است در سگ رخ دهد جلوگیری کنید.

گوش های سگ خود را از نظر عدم وجود قرمزی و یا بوی بد بررسی کنید زیرا این علائم عفونت گوش است. و هر بار که گوش او را از نظر عدم وجود قرمزی و بوی بد بررسی میکنید با یک پنبه ی مرطوب ملایم و دارای PH متعادل آنها را تمیز کنید و اگر امتداد لبه گوش خشک شد آن را با روغن بچه با روغن نارگیل چرب کنید. هرگز نباید چیزی را داخل کانال گوش فرو ببرید فقط تمیز کردن قسمت بیرونی گوش کافی است .

میزان سازگاری نژاد مینیاتور پینچر | Miniature Pinscher  با کودکان و حیوانات خانگی دیگر

این سگ هم بازی خوبی برای کودکانی است که حداقل ۱۰ سال سن داشته باشد.

شما باید زمانی که سگ با کودکان همراه میشود بر آنها نظارت داشته باشید زیرا ممکن است به هم آسیب برسانند. به فرزند خود یاد دهید زمانی که سگ در حال آموزش دیدن است برای او غذا نبرد و به او نزدیک نشود. سگ هر چقدر هم اهلی باشد باد زمانی که با کودک همراه میشود او را ببندید. این سگ هرگز دوست ندارد تنها رها شود.آن ها به طور کلی سگ های پرخاشگری نیستند اما اگر در یک محیط باز با سگ های دیگر به خصوص سگ های کوچک هم بازی شوند ممکن است به حالت تهاجمی در آیند اما اگر آنها را به خوبی آموزش دهید میتوانند با گربه ها و حیوانات خانگی دیگر سازگاری خوبی داشته باشند. 

محل نگهداری نژاد مینیاتور پینچر | Miniature Pinscher

نگهداری از این نژاد در آپارتمان مناسب است به شرطی که فعالیت های روزانه خود را هر روز انجام دهند. آنها داخل خانه بسیار آرام هستند به همین دلیل شما میتوانید به راحتی در منزل از آنها نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان برای جنب و جوش و فعالیت های بدنی روزانه ی او کافی است.

۲۰-پیکینز :

انتخاب اول خانواده های سلطنتی چین و دربار آن ها، پیکینز ها توجه و محبت زیادی می طلبد. آنها در مقابل غریبه ها پارس خواهند کرد، بنابراین آموزش اولیه ضروری است. این نژاد  یکی از بهترین سگ خانگی است ، هرچند که برای دوست شدن با سایر حیوانات خانگی می توانند اجتماعی تر شوند. آنها به دلیل تنوع شخصیت  میتوانند با هر شرایطی سازگار شوند حتی با حیوانات کوچک تر مانند جونده ها.

ظاهر سگ نژاد پیکینیز:

وزن در نرها: (۳-۶) کیلوگرم، 
وزن در ماده ها: (۳-۶) کیلوگرم.

قد در نرها: (۱۵-۲۳) سانتی متر، 
قد در ماده ها: (۱۵-۲۳) سانتی متر.

سگ نژاد پیکینیز جز دسته سگ های همراه و خانواده محسوب می شود و طول عمر او۱۲-۱۵سال است.پیکینیز دارای دست های کوتاه و پنجه های پهن با انحراف انگشتان به سمت خارج می باشد.پوشش خارجی او دارای موهای صاف و بلند است و فرخورده نمی باشد.موهای پیکینیز  در اطراف گردن شبیه یال می شود. فاصله بین چشم های او زیاد است.سینه پیکینیز پهن و پشتش صاف است.پوزه او کوتاه و پهن می باشد و دارای چین خوردگی است.
دم او نیز دارای موهای پرمانند و بلند است.رنگ موهای او شامل رنگ های سیاه،سفید،قرمز،حنایی و راه راه سفید با رنگ های دیگر است. 

خلق و خو ی سگ نژاد پیکینیز:

یک سگ کوچک و بامزه است که آرامش را برای شما به ارمغان می اورد.یک همراه دوست داشتنی در آپارتمان شماست.این نژاد تمایل به فعالیت بسیار کمی دارد، اما ضروری است که شما پیکینیز خود را برای پیاده روی بیرون بیاورید، در یک حیاط یا یک فضای باز دیگر مثل پارک ها! اما هنگامی که این نژاد را برای پیاده روی می برید، مراقب باشید! این سگ بسیار حساس است، بنابراین از حرکات کششی یا کشیدن این سگ اجتناب کنید. پیکینیز با سایر حیوانات خانگی رابطه خوبی برقرار می کند.
پیکینیز ها عاشق پیاده روی های طولانی و کوتاه هستند و اگر قدم زدن برای او امکان پذیر نیست، باید یک مکان داشته باشیم که ارام بخش باشد و او بتواند در آن بازی کند. 
 این نژاد یک پستاندار خوب برای صاحبان تازه کار است و هم چنین برای کسانی که بچه های کوچک در خانواده دارند.. سعی کنید او را با غذا یا اسباب بازی های مورد علاقه اش سرگرم کنید.این نژاد یک سگ آرام است که به فضای زیادی نیاز ندارد. رابطه تعاملی خوب این سگ اگر به خوبی پرورش داده شود می تواند جز موارد دوست داشتنی برای صاحبان شان باشد.
پیکینیز در رابطه با کودکان به طور کلی رفتار خیلی مطمئنی ندارد و شما تا زمانی که یک رابطه متقابل قابل اعتماد و احترام بین آن ها ایجاد نشده، نباید او با کودک نوپا تنها بگذارید. 
پیکینیز سر سخت تر و باهوش تر از ظاهر خود است. اعتماد به نفس خیره کننده او در یک سگ پر جنب و جوش و در عین حال مهربان بسیار جذاب است.
او به شما احترام می گذارند، اگر به او احترام بگذارید.او وفادار و محافظ مردمش است، هنگامی که غریبه ها ظاهر می شوند، هشدار می دهند. او را با اخلاق خوب، با استفاده از تقویت های مثبت مانند پاداش و ستایش و هم چنین مواد غذایی مورد علاقه اش آموزش دهید. شما در امر اموزش او همیشه می توانید موفق شوید، به شرطی که بتوانید پیکینیز را متقاعد کنید که کاری را که باید انجام دهد، ایده خودش است، نه شما.

مراقبت از پیکینیز ها:

 پیکینیز ها سگ های آپارتمانی خوبی هستند و البته آنها  در یک عمارت بزرگ نیز به همان اندازه خوشحال خواهند بود که در یک خانه اپارتمانی هستند.اما به یک حیاط خلوت نیاز دارند، زیرا آنها  اکتشاف را دوست دارند و از پیاده روی با شما قدردانی می کنند و شرکت بسیار خوبی خواهند داشت.
آنها در اطراف خانه، به ویژه با یک پیکینیز دیگر یا یک سگ دیگر با لذت به کنکاش و جست و جو می پردازند.با وجود پوشش خارجی سنگین خود،ان ها نباید در خارج از منزل زندگی کنند. بینی های کوتاه آنها  به حس گرما حساس است و به همین دلیل آن ها باید در یک محیط با تهویه مطبوع زندگی کنند. 
 ممکن است آموزش آنها  دشوار باشد. آنها  به اصلاحات سخت و روش های آموزشی پاسخ نمی دهند. هر وقت که می خواهید به پیکینیز چیزی را آموزش دهید به آنها پاداش دهید و خلاق باشید تا آن را متقاعد سازید که آنچه شما می خواهید انجام دهند.
خلق و خوی پیکینیز تحت تاثیر تعدادی از عوامل، از جمله وراثت، آموزش، و روند اجتماعی شدن او است. توله سگ پیکینیز شما با ذوق،خوب ،کنجکاو و سرگرم کننده است، مایل به روابط با مردم و ارتباط با اطرافیانش است.
توله سگ خود را از مراکز معتبر خریداری کنید و سعی کنید همیشه حداقل یکی از والدین او  را هنکام خریدش ببینید،معمولا مادر توله ها در دسترس ترند.
اطمینان حاصل کنید که آن ها سلامت خوبی دارند. هم چنین دیدن توله های دیگر مادرش و یا دیگر سگ هایی که با او نسبت دارند نیز برای ارزیابی سلامت توله سگ تان مفید است. 
 مانند هر سگ دیگری پیکینیز شما نیز نیاز به اجتماعی شدن اولیه دارد – بنابراین باید او را در معرض افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات فراوان قرار دهید بخصوص این کار را زمانی که آنها  جوان هستند انجام دهید .
ثبت نام او در کلاس های آموزش و تربیت سگ نیز شروع خوبی است.
در اوقات فراغت او را به طور منظم به پارک های شلوغ، فروشگاه هایی که اجازه می دهند سگ ها را داخل شان ببرید و….ببرید .این کار ها کمک می کند تا مهارت های اجتماعی اش را کم کم بالا ببرید.
نکاتی راجع به مراقبت از پکینز: 
پکنیز شما نیاز به فعالیت فیزیکی دارد. 
 پیکینیز ها به ورزش نیاز دارند تا سلامت خود را حفظ کنند، ذهن خود را آماده کنند و سالم بمانند. به نظر می رسد فعالیت بدنی روزانه برای کمک به پکینز ها، خستگی را از بین می برد، که می تواند منجر به جلوگیری از رفتار مخرب آن ها شود. رفتن به بیرون می تواند اکثر خواسته های او را برای کاوش، تعقیب، جویدن و …برآورده سازد. نیازهای فردی او وابسته به سن او هستند – اما ۱۰ دقیقه بازی در پشت خانه و چند روز راه رفتن در خیابان، احتمالا نیاز های او را برآورده می سازد.اگر پیکینیز شما یک سگ ۶ تا ۱۸ ماهه باشد، نیازهایش کمی بیشتر خواهد شد.

آراستگی در پیکینیز ها:

شما می توانید موهای پیکینیز خود را به صورت هفتگی با یک برس کوچک شانه بزنید .بهتر است قبل از برس زدن، موهای او را به آرامی با آب بشویید تا از شکستگی موهای او جلوگیری شود. شانه زدن را باید به صورت عمقی انجام دهید ،اگر شما فقط برس را روی موهای سطحی او بکشید موی مرده ای را که در عمق است بیرون نمی اورید .
هم چنین باید از یک شانه فلزی برای پاها، گوش ها و دم استفاده کنید. موهای این مناطق به راحتی به هم متصل می شوند، بنابراین باید هر روز آنها  را شانه کنید. 
 روزانه باید با یک توپ پنبه ای مرطوب صورت و اطراف چشم او را پاک کنید تا از مشکلات پوستی در این منطقه جلوگیری شود. برای جلوگیری از عفونت، پوست را تمیز و خشک کنید. هر زمان که پیکینیز خود را خیس می کنید، باید پوست او را کاملا خشک کنید تا مرطوب نباشد و مستعد رشد عفونت نشود.
حمام برای سگ شما یک یا دو بار در ماه مورد نیاز است. از شامپو مخصوص سگ ها برای او استفاده کنید تا پوشش و موی او را خشک نکنید. ناخن ها را به طور مرتب، معمولا هر دو یا سه هفته یک بار کوتاه کنید.
اگر شما می توانید صدای برخورد ناخن های پیکینیز خود را با اشیا و کف زمین بشنوید پس ناخن های او بیش از حد بلند است. 
مسواک زدن دندان های او حداقل به صورت هفتگی (روزانه بهتر است) می تواند کمک به جلوگیری از بیماری های دندانی کند.

رفتار پیکینیز با کودکان و سایر حیوانات خانگی :

 یک پیکینیز، انتخاب خوبی برای خانواده های دارای کودکان نوپا است .همیشه به کودکان آموزش دهید که چگونه سگ ها را لمس کنند و همیشه از هر گونه ارتباط بین سگ ها و کودکان نوپا برای جلوگیری از هر گونه چنگ انداختن،گازگرفتگی و…جلوگیری کنید.شما باید به فرزندتان آموزش دهید که در هنگام خواب یا غذا خوردن باید از سگ تان دور باشد و باید همیشه سعی کنید غذای سگ تان را از کودکان دور کنید. با اجتماعی شدن زود هنگام آنها  می توانند یاد بگیرند که همراه با دیگر سگ ها (و گربه ها) زندکی کنند و با آنها  دوست باشند.

مشکلات مربوط به سلامتی نژاد پیکینیز:

 پیکینیز هم مانند بسیاری از نژادهای دیگر با پیکره بندی مشابه صورت و چین خوردگی های صورت،حساس به زخم ها و عفونت ها است .چشمان آنها  علاوه بر این مشکلات دچار ناهنجاری های مژه هم می شوند که بسیار رایج هستند و شما باید پیکینیز خود را برای جلوگیری از مشکلات مربوط به چشم هر چند وقت یک بار نزد دامپزشک ببرید.با توجه به پوزه کوتاه این نژاد مشکلات تنفسی نیز رایج می باشد.
شما باید تلاش کنید پیکینیز را از محیط های سرد، مرطوب و همچنین هوای خیلی گرم دور کنید.هم چنین او را در محیط های خیلی بسته قرار ندهید زیرا خطر خفگی برایش پیش می آید. (این سگ را طولانی مدت در اتومبیل خود رها نکنید). 
مشکلات دیسک ستون فقرات را می توان با جلوگیری از پریدن روی مبلمان و….در آن پیش گیری کرد. اختلالات عضلانی و سنگهای ادراری مشکلات دیگری هستند که در این نژاد شایع اند.
بسیاری از مشکلات سلامتی در پیکینیز وجود دارد که صاحب آن باید از آن آگاه باشد. پیکینیز سالم می تواند تا ۱۵ سال زندگی کند، هرچند این روزها به طور معمول برای آنها  طول عمر ۱۰ تا ۱۲ سال در نظر گرفته می شود. طبق گفته های پرورش دهندگان و صاحب نظران، این نژاد اسباب بازی با توجه به مشکلات چشم و مسائل تنفسی که در ابتلا به آن ها مستعد است باید به خوبی از نظر این مشکلات بررسی و مراقبت شود.
باین نوع سگ دارای یک جمجمه بسیار کوچک و یک چهره مسطح است که همگی به چنین بیماری هایی کمک می کند.در واقع انواع مختلفی از زخم های چشم وجود دارد، از جمله مواردی که به علت عفونت و تروما ایجاد می شود. برای جلوگیری از آسیب بیشتر، چنین مواردی را باید بلافاصله درمان کرد. در صورتی که در مورد بیماری های چشمی و تنفسی مشکوک هستید باید سریعابه دامپزشک خود مراجعه کنید.چون یک سری زخم های مقاوم به درمان داریم که یک روند بهبودی بسیار ضعیفی دارند و باید بسیار مراقب بود. 
 سایر نگرانی های بهداشت عمومی مربوط به این نژاد، عبارتند از: آلرژی پوستی و آلرژی غذایی !
در حالی که تمام سگ ها این مشکلات را تجربه نمی کنند، لازم است که صاحب آن ها از آنها  آگاه باشند، زیرا درمان می تواند بسیار پرهزینه باشد. پیکینیز ها در حالی که بزرگتر می شوند،تمایل به مراقبت بیشتری از صاحبان خود دارند.
سگ های پیکینیز مطمئنا در اندازه و ظاهر زیبایی خلق شده اند.چه کسی می تواند در برابر چهره جذاب آن ها مقاومت کند؟ اما اکثریت مشکلات سلامت آنها  به همین دلیل است،زیرا آنها  را از نظر زیبایی شناسی مراقبت می کنند و توجه زیادی به فیزیولوژی آنها  نمی شود.
در نتیجه این موجود کوچک عزیز با بسیاری از نگرانی های بهداشتی همراه است که لزوما در نژادهای دیگر وجود ندارد. این ناراحتی های روزانه می تواند به شرایط احتمالی تهدید کننده زندگی تبدیل شوند. در حقیقت بسیاری از فعالیت هایی که به طور طبیعی تمایل به انجام آن دارند، به دلیل این است که این سگ ها نیاز به کمک و مراقبت های انسانی زیادی دارند، به علت آسیب پذیری زیادشان و مسائل مربوط به طبیعت شان!
سیستم تنفسی او بسیار حساس است ،بنابراین، هرگز او را در نزدیکی دود نگذارید، او را از گرده های آلرژیک و چمن تازه دور نگه دارید و همچنین او را هنگام تمیز کردن خانه دور نگه دارید. 
 سعی کنید او را در آب و هوای مرطوب یا گرم، قرار ندهید و محیط تهویه مطبوعی را برای او در نظر بگیرید. سگهای دارای پوزه کوتاه استعداد زیادی برای حمله گرمایی دارند زیرا آنها  نمیتوانند تحت فشار گرما قرار بگیرند و دمای بدنشان کاهش نمی یابد.
از یک قلاده بدن به جای قلاده گردنی استفاده کنید. زیرا قلاده گردنی باهث فشار بیشتری بر روی گلو می شود و باعث می شود که او نفس کم بیاورد.
 همگام بیهوش کردن سگ تان دامپزشک شما از بیهوشی های مدرن برای او استفاده می کند (مثل ایسوفلوران) و همیشه در هنگام عمل جراحی بایستی از یک مانیتورینگ فشار خون و عملکرد قلب او استفاده کنید.
 شما باید هر بار بعد از غذا مواد غذایی باقی مانده روی صورت او را بشویید و خشک کنید. 
ریزش موی پیکینز بسیار زیاد است، شما ممکن است موهای او را بر روی پارچه، مبلمان، فرش و غیره پیدا کنید. مطمئن باشید که برای این مشکل آماده هستید،سپس افدام به خریداری این نژاد کنید. 
 مراقبت از مو: آنها  نیاز به برس زدن زیاد و مراقبت از پوست دارند.در این صورت کمی ریزش موی او را کنترل می کنید.
اینها مسائل بهداشت عمومی مربوط به پیکینیز هستند که وقتی شما یکی از آن ها را دارید با آن روبرو می شوید. اطمینان حاصل کنید که شما آماده هستید که تمام آنها  را مدیریت کنید و حتی قبل از رفتن به خرید راجع به این مسائل حسابی فکر کنید.
پکینیز ها به طور کلی سالم هستند، اما مانند همه نژادها، آنها  مستعد ابتلا به برخی بیماری های خاصی هستند. اگر شما این نژاد را در نظر گرفته اید، مهم است که از آنها  آگاهی داشته باشید. 
 اگر شما یک توله سگ خریداری می کنید، یک پرورش دهنده خوب پیدا کنید که از سلامتی او به طور کامل اطمینان پیدا کنید و پدر و مادر توله سگ خود را بشناسید.
آب مروارید: این بیماری باعث کدورت در عدسی چشم می شود که می تواند باعث کوری هم بشود.این بیماری با بالا رفتن سن رخ میدهد و توسط عمل جراحی درمان میشود.
در رفتگی کشکک:این یک مشکل معمول در سگ های کوچک است.پتلا یا کشکک استخوانی روی زانو است که در رفتگی این باعث ایجاد لنگی در پا و یا راه رفتن غیرطبیعی می شود.
این بیماری ممکن است هنگام تولد پیش آید. سایش ناشی از در رفتگی کشکک می تواند باعث آرتروز یا ورم مفاصل بشود. این بیماری دارای ۴ درجه است، در درجه اول لنگیدن گاه گاهی را می بینیم ودر درجات بالا شدت آسیب به حدی می رسد که ممکن است نیاز به عمل جراحی پیدا کند.
مژه خارج از محل: به مژه به سمت داخل چشم گفته می شود. علائم بالینی ایجاد به تعداد مژه ها و ضخامت آنها  بستگی دارد. این اختلال موجب تحریک چشم و زخم قرنیه می شود. درمان هم به صورت درمانهای زخم قرنیه و مصرف آنتی بیوتیک و جراحی برای برداشتن فولیکول های نابجا است.
شکاف کام: این مشکل می تواند ارثی یا اکتسابی باشد.کام سقف دهان است که بینی و دهان را از هم جدا میکند. این قسمت از دو بخش سفت و نرم ساخته شده است. این شکاف بصورت یکطرفه یا ۲ طرفه می تواند باشد و از لحاظ اندازه می تواند کوچک یا بزرگ باشد . شکاف کام می تواند هر دو بخش کام سخت و کام نرم را درگیر کند و حتی باعث شکاف لب شود. 
تنها درمان شکاف کام انجام عمل جراحی برای بستن آن است البته جراحی در همه سگها انجام نمی شود
دیستیشیازیس:به رشد یک ردیف مژه اضافی در غده چربی چشم سگ که از لبه پلک بیرون زده گفته می شود. 
از علائم همراه آن عبارت است از مالیدن چشم توسط سگ،اختلال بینایی مثل دو بینی !
درمان آن انجماد مژه با نیتروژن مایع و سپس حذف مژه اضافی است. جراحی آن نیز توسط بیهوشی عمومی انجام می شود
 کریپتورکیدیسم:این بیماری مخصوص سگ های نژاد کوچک است.در این بیماری یک یا هردو بیضه سگ عقیم میشود؛ بیضه ها باید در سن ۲ ماهگی توله سگ از داخل حفره شکمی به محل اصلی اش نزول پیدا کند ولی اگر این اتفاق نیفتد کارایی اش را از دست می دهد برای این مشکل عقیم کردن سگ‌می تواند مشکل گشا باشد.
بیماری دیسک بین مهره ای: ستون فقرات توسط استخوان های ستون مهره ای احاطه شده است و بین استخوان های ستون مهره دیسک های بین مهره ای است که به عنوان کمک کننده های ضربه ای عمل می کنند و اجازه حرکت طبیعی مهره ها را می دهد. دیسک ها از دو لایه تشکیل شده اند :یک لایه بیرونی فیبری و یک لایه داخلی ژل مانند!بیماری دیسک بین مهره ای زمانی اتفاق می افتد که  لایه درونی به داخل کانال نخاعی نفوذ می کند. فشرده سازی نخاع ممکن است خفیف باشد و باعث گردن یا کمر درد شود، یا می تواند شدید باشد و، باعث از دست دادن حس، فلج، و عدم کنترل تخلیه روده یا مثانه شود. 
آسیب های فشاری ستون فقرات ممکن است غیر قابل برگشت باشد. درمان بر اساس چندین عامل، از جمله محل، شدت و طول مدت آن صورت میگیرد.
محدود کردن حرکات سگ ممکن است کمک کننده باشد.اما جراحی اغلب لازم است تا فشار بر نخاع را کاهش دهیم.اما جراحی همیشه موفق نیست
سندرم نوردهی کراتوپاتی: علت این بیماری برآمدگی کره چشم است که باعث می شود قرنیه پوشیده نشود و در نتیجه نور به داخل چشم وارد می شود و باعث خشک شدن اشک چشم می شود .در نتیجه زخم قرننیه به وجود امده و بینایی مختل می شود.
درمان این سندرم یا جراحی چشم است و یا استفاده از اشک آورهای مصنوعی!
خشکی چشم: همان طور که می توان از نام این بیماری حدس زد در این جا اختلال در تولید اشک داریم که در نتیجه چشم سگ خشک می شود و مستعد زخم می شود. دارو درمانی و استفاده از اشک های مصنوعی راه گشا است. 
آنتروپیون: در این بیماری پلک بسمت داخل چشم پیچ میخورد و باعث تحریک و زخم شدن چشم میشود. ممکن است از علائم همراه آن خاراندن چشم توسط سگ شما باشد .گاهی برای رفع این مشکل جراحی چاره ساز است.
بیماری دریچه میترال: نارسایی میترال نقصی است که در دریچه میترال باعث برگشت خون به سمت دهلیز چپ می شود و در نتیجه عمل پمپاژ خون توسط قلب با اختلال مواجه می شود. این اختلال یکی از شایع ترین بیماریهای قلبی است.
آتروفی شبکیه پیشرونده:در این بیماری به دلیل ازدست دادن گیرنده های نوری در پشت چشم بینایی سگ از دست می رود.در واقع درگیری در لایه شبکیه که همان لایه آخر چشم و لایه دارای نورون و گیرنه های نور است،اتفاق می افتد.به تمین دلیل این بیماری خطرناک و تهدید کننده بینایی سگ شماست که قبل از بروز نشانه های کوری قابل تشخیص است.
هیدروسفالی:به تجمع مایع مغزی نخاعی در مغز  هیدروسفالی می گوییم.علت آن می تواند هم یک نقص مادرزادی باشد و هم عوامل اکتسابی مثل انسداد ! اگر هیدروسفالی درمان نشده باقی بماند منجر به مرگ سگ می شود.برای رفع انسداد باید او را جراحی کرد.
کرم روده ای در نژاد پیکینیز:این نژاد اغلب در معرض کرم ها و این آلودگی ها است – در همه مناطق، چه روستایی و چه شهری! حتی سالم ترین توله سگ های پیکینیز، هم ممکن است کرم روده ای را با خود حمل کنند.تشخیص دقیق و زود هنگام راز درمان این مشکل است. با تشخیص دقیق در اوایل این بیماری احتمالا دارو تجویز شده در برابر کرمهای پکن، بسیار موثر باشد. دامپزشک شما می تواند بهترین تشخیص را بدهد و داروهای مناسب را تجویز کند.

۲۱-پامرانین :

این سگ معروف یعنی پامرین، یک توپ پشمالو پر از انرژی است. آنها یک نژاد کاملا وابسته نیستند، بنابراین برای کسی که بیشتر اوقات خود را خارج از خانه می گذراند ، حیوان خانگی خوب و بسیار مناسبی است. آنها برای پیاده روی انرژی زیادی دارند و به برس کشیدن هفتگی استحمام و مسواک زدن نیاز دارند آنها همچنین ممکن است که لجباز و پر سرو صدا بشوند، بنابراین به آموزش هایی برای کنترل و تربیت این نژاد برای زندگی آپارتمانی ضروری است.

با سگ پامرانین بیشتر آشنا شوید.

سگ پامرانین

سگ پامرانین خرسی

سگ پامرانین خرسی به پامرهایی گفته می شود که پوزه کوتاه تر، چهره خندان تر و موهایی پرپشت تر و به اصطلاح پرورش دهنده ها تپل تر دارند . سر پامرانین خرسی گرد تر و چشم هایشان به هم نزدیک تراست . سر این حیوان در مقایسه با بدن دارای نسبت خوبیست، چشم‌های براق مشکی رنگ با اندازه متوسط دارند. گوش‌ها در تولگی کوچک اما در بلوغ بزرگ هستند ، در تولگی موهای کم و تا سن ۷ ماهگی موها زیاد می‌شوند و گردن کوتاهی دارد .

سگ پامرانین روباهی

سگ پامرانین روباهی پوزه کشیده تری دارد و چهره اش جدی تر است . گوش های تیز و صورت کشیده ویژگی های دیگر سگ پامرانین روباهی هستند. سگ پامرانین روباهی بخاطر پوزه کشیده تر و چشمان بادومی ترش، کمی به روباه شبیه است و به همین دلیل به آن  پامر روباهی می گویند .

تاریخچه سگ پامرانین

نژاد پامرانین از سگ ‌های سورتمه نواحی ایسلند ، آلمان و لهستان مشتق شده ‌است، البته نام این نژاد از منطقه پامرانیا در آلمانگرفته شده است. این نژاد در قرن ۱۹ مورد توجه قرار گرفت. پامرانین به آلمانی  Pomeranianسگی از گروه سگ‌های اسپیتز، نژاد پامرانین از سگ‌های سورتمه نواحی ایسلند و لاپلند مشتق شده‌ است احتمالاً علت آن اصلاح نژاد و کاهش اندازه این سگها در این منطقه است. در هر صورت سگهایی که جثه بزرگ‌تر داشتند به عنوان سگ گله هم عمل می‌کردند . نزدیکترین خویشاوند وابسته پامرانین  Norwegian Elkhound  ، Schipperke ، سگ اشپیتز ، سگ اسکیمو آمریکایی ، ساموید و دیگر اعضای اشپیتزها هستند.

ویژگی ظاهری و فیزیکی سگ پامرانین

ظاهری هوشیار و آگاه شبیه به روباه دارد. موهای بدنش بسیار متراکم و حجیم بوده. پوشش بدنی ۲ لایه سطح بدنش را پوشانده است. لایه زیرین بسیار نرم و لایه بیرونی بلند و زبر است. از دیگر ویژگی‌های ظاهری‌اش می‌توان به دم گرد، گوش‌های کوچک، اندام مربع شکل و قدم‌هایی بلند و باشکوه اشاره کرد . می تواند در ۱۸ رنگ مختلف باشد رایج‌ترین رنگ‌ها در این نژاد قرمز، نارنجی،سفید یا کرم، آبی، قهوه‌ای ، قهوه ای مایل به زرد یا سیاه است. هرچند پوشش سگ پامرانین کمی جادویی است، آن ها می تواننددر طول زمان تغییر کنند.

نکته دیگر آنکه این نژاد تحمل گرمای زیاد را ندارد ، گرمازدگی خطر سکته را افزایش می دهد . همچنین  وزن این سگ های زیبا بین۱ تا ۳ کیلو گرم می باشد که البته در نر و ماده و همین طور بسته به خلوص نژاد و یا خرسی و روباهی بودن آن ها متفاوت است .

پامرانین‌ ها معمولاً بین ۷ تا ۱۰ ماهگی به بلوغ می‌ رسند. جالب است بدانید که پامرانین ها دونده های خیلی خوبی هستند و می توانند درمسابقه های سرعت شرکت کنند .

ویژگی اخلاقی سگ پامرانین

سگ پامرانین بی‌باک، بانشاط، بازی گوش، کنجکاو، با اعتمادبه‌نفس، با دقت و همواره آماده برای ماجراجویی است. این سگ‌ها با صاحبان خود بسیار صمیمی و مهربان هستند اما ممکن است در برخورد با افراد غریبه بسیار سروصدا کنند و یا آنکه خیلی خجالتی شوند.

گاهی اوقات خود را بزرگتر از حیوانات دیگر می بینند و به آن ها حمله می کنند و چون فکر می کنند بزرگ هستند ، ممکن  است به خود آسیب بزنند . نکته قابل ذکر آن است که  پامرانین ها می توانند نگهبانان خوبی نیز باشند و برای هر چیز غیر عادی که در اطرافشان ببینند واق واق می کنند.

نکته مهم دیگر در مورد این سگ ها این است که می توانید آن ها را آموزش دهید تا با دستورتان سروصدایشان را متوقف کنند و جالب است بدانید که پامرانین‌ها در آموزش های  جدید سریع عمل می کنند. اما متاسفانه آموزش جای دستشویی به این نژاد کمی زمان بر است و به صبر و حوصله نیاز دارد .

فراموش نکنید این نژاد زیاد واق واق می‌کند و ممکن است برای کودکان کوچک نه تنها جذابیتی نداشته باشد بلکه ترسناک نیز به نظر برسد به همین دلیل بهتر است سگ‌های Pomeranian را پس از آموزش‌های لازم در نزد کودکان کم سن و سال قرار دهید .

موضوع جالب دیگری که در مورد این سگ ها وجود دارد آن است که اگر یک پامر را به حال خودش رها کنید آن روی سلطه طلب خودش را به شما نشان می دهد ، خودسر و سرکش می شود و کنار آمدن با آن در این شرایط سخت است . آن‌هـا همچون اسبی مغرور، سرشان را بـالـا مـي‌گیرنـد و راه مـي‌ رونـد.

بیماری های سگ های پامرانین

آن ها معمولا دچار حساسیت های پوستی می شوند ، بعضی از پامرانین ها  هم دچار صرع و تشنج می شوند . سگ پامرانین مستعد انواع مشکلات چشم هستن مثل: آب مروارید ، خشکی چشم و اشک بیش از حد . این مشکلات در سگ های جوان رخ میدهد و ممکن است در صورت عدم درمان، باعث کوری شود . بی قوارگی لگن ، بیماری مفصل لگن ، در رفتگی کشکک زانو، اختلالات نای و دیسترس های تنفسی از دیگر مشکلاتی است که ممکن  است برای آن ها پیش بیاید که باید دامپزشک را درجریان قرار داد .

قیمت  سگ پامرانین

سگ پامرانین در ایران جزو سگ های گران محسوب میشود و بسته به اینکه ظاهر آن توله پامرانین چقدر بانمک باشد ، بین ۵ تا ۱۵میلیون تومان روی آن قیمت گذاری می کنند. اینکه چه سگی واقعا چه قیمتی دارد متاسفانه کاملا بستگی به دو فاکتور دارد : تقاضا برای آن سگ و آن نژاد بین مردم چقدر است و آیا سگ بین چند واسطه دست به دست شده تا به شما فروخته شود.

فروش سگ پامرانین خرسی به خاطر جدابیتشان رو به افزایش است . از آنجا که توله های سگ به شدت بازیگوش هستند و دارای انگیزه فراوان جهت یادگیری می باشند. طبیعتا قیمتشان به نسبت سگ هایی که سن بالایی دارند بیشتر است. سگی را خریداری نمایید که میانگین سن آن از زمان نوزادی تا ۳ ماهگی است. زیرا در این مدت تعلیم سگ بسیار آسان تر از زمان های دیگر است .

سلامت سگ از عوامل موثر در قیمت توله سگ می باشد. خرید و فروش سگی که واکسینه شده باشد یا عقیم شده باشد و دچار بیماری نباشد به نسبت قیمت بیشتری نسبت به سگی است که موارد فوق را نداشته باشد. خرید سگ را حتما از دامپزشکی ها و یا افرادی که چندین سال در این زمینه فعالیت دارند انجام دهید . این سگ ها به دلیل سازگاری با محیط داخل آپارتمان قیمت بیشتری نسب به سگ هایی که در شرایط محیطی بیرون زندگی میکنند دارند.

تغذیه سگ پامرانین

مقدار روزانه ی پیشنهادی: یک چهارم تا نصف لیوان از غذای خشک با کیفیت که در دو نوبت سرو شود . توجه داشته باشید که مقدار تغذیه سگ به اندازه، سن ، ساختار بدن، سوخت وساز و میزان فعالیتش بستگی دارد.  سگ ها هم درست مثل آدم ها، منحصربه فردند و همه به یک اندازه غذا نمی خورند. لازم به گفتن  نیست، سگی که فعالیتش زیاد است بیشتر از یه سگ تنبل به غذا نیاز دارد. کیفیت غذایی که خریداری میکنید هم تاثیر گذاراست . لازم به ذکر است که هیچ وقت غذای او را ناگهانی تغییر ندهید.

بهداشت و مراقبت از سگ پامرانین

این سگ کوچک جسته اما فعال نیاز به فعالیت‌های فیزیکی روزانه، پیاده‌روی‌های کوتاه و یا بازی‌هایی درون خانگی دارد. بهترین قلاده برای این سگها قلاده کمری است اما اگر از قلاده گردنی استفاده می کنید مراقب باشید آن را آنقدر تنگ نبندید که گردن حیوان آسیب ببیند. برای بستن قلاده گردنی انگشت خود را میان قلاده و گردن حیوان قرار دهید تا از تنگ نبودن قلاده اطمینان حاصل کنید .

فراموش نکنید که این سگ کوچک و خانوادگی همواره باید تحت مراقبت و توجه باشد و در فضاهای باز آن را رها نکید چون ممکن است آسیب ببیند . از آنجایی کـه پـامـرانیـن هـا انـدازۀ کوچکی دارنـد، ممکن اسـت از طرف حیواناتی مـاننـد جغد ، شاهیـن، شغال وسایر حیوانات وحشی بـه عنوان طعمه محسوب شونـد ، هچنین سگ مورد علاقه سگ دزد ها هستند ،  پس سـگ خود را بدون مـراقبت در بیرون از خانه رها نکنید.

توجه داشته باشید که این سگ ها دارای پوشش کلفت و ضخیم هستند و نیاز است که حداقل هفته ای یکبار با شامپوی مخصوص سگ شست و شو داده شوند. حداقل سه بار در هفته سگ را با استفاده از برس های سوزنی شانه کنید، همچنین مسواک زدن برای سگ خود را فراموش نکنید . پامرانین ها سگ های کوچک و ضعیف و آسیب پذیری هستند. بهتر است سگ خود را در رختخواب خود نخوابانید زیرا ممکن است یک حرکت شما باعث شود حیوان آسیب جدی ببیند. برای پامرانین خود جای خواب نرم و مناسب تهیه کنید و او را برای خوابیدن در آن آموزش دهید .

۲۲-پودل :

پودل ها در سه اندازه توی پودل (اسباب بازی) ، مینیاتوری و استاندارد پرورشداده می شوند. اسباب بازی و مینیاتور اندازه خوبی برای یک محیط آپارتمان کوچک هستند ، در حالی که اندازه استاندارد می تواند به ۱۵ کیلو برسد. پودل ها باهوش هستند و آموزش آنها بسیار آسان است. پودل های اسباب بازی و مینیاتوری مشکلی در خالی کردن انرژی خود در فضای کوچک ندارند، اگرچه پیاده روی های منظم و مکرر توصیه می شود.

• با نژاد پودل بیشتر آشنا شوید.

سگ پودل

تاریخچه سگ نژاد پودل

برخلاف اعتقاد عامه، پودل یک سگ فرانسوی نیست. درست است که سگ ملی فرانسه است، اما آنها در واقع یک سگ آلمانی هستند. در حقیقت کلمه پوودل از کلمه آلمانی “puddeln” به معنای “آب شدن” است. در فرانسه این نژاد Caniche نامیده می شود که به معنای سگ اردک است. در انگلستان آنها به عنوان “سگ های خشن آب” شناخته می شدند و همدم های  خوبی برای شکارچی ها بودند. همان طور که می بینید بدون توجه به کشور، این سگ های زیبا در ابتدا برای بازیابی و شکار ماهی پرورش یافتند. اعتقاد بر این است که پودل یکی از قدیمی ترین گونه های مورد استفاده برای بازیابی از آب است این گونه در گذشته برای پیدا کردن محل هایی که در آن ها آب زیاد است و برای زندگی مناسب است استفاده میشد . همچنین اعتقاد بر این است که پودل در بسیاری از کشورهای اروپایی مانند روسیه، آلمان و پرتغال از سگ های پیداکننده آب به شمار می رفته است و اولین شناخت از پودل ها همیشه به عنوان بازیاب آب بوده است بعدها در زمانیکه پودل تبدیل به نژاد متمایز تر شد، آنها به اندازه ای رشد کردند و تغییراتی در فیزیک بدن شان ایجاد شد که دیگر فقط به عنوان همراه و همدم شکارچیان به حساب نمی آمدند و جز نژاد هایی که بیشتر نقش اسباب بازی و سگ های مینیاتوری هستند را بازی نمیکردند . پودل استاندارد امروزه بسیار بزرگتر از اجداد قبلی خود است و یکی از مهم ترین دلایل این امر پرورش این سگ در کنار سگ هایی بود که جثه بزرگ داشتند .اعتقاد بر این است که پرورش پودل ها در کنار سگ هایی با جثه بزرگتر یکی از دلایل رشد این نژاد است .

 به دلیل هوش و هوشمند بودن آنها، به این نکته باید اشاره کنیم که چه در گذشته و زمانی که پودل ها از جثه کوچکی برخوردار بودند و چه در حال حاضر پودل ها بسیار باهوش و هوشمند بودند و هستند .  پودل برای انواع مختلفی از  کارها  در تاریخ استفاده شده است . به عنوان شکارچیان، سگ های سیرک، نگهبان های دادگاه و سگ های همراه برای ثروتمندان و قدرتمندان و سگ های تروفول استفاده شده است. پودل اصلی در ۳ رنگ متمایز یافت می شود. سیاه – سفید و یا ترکیب بین این دو رنگ در پودل ها دیده میشود . هر کدام از پودل ها در بدن خود یک قطعه رنگی دارند که ترکیبی از چند رنگ است گاه دو و گاه سه رنگ .که این قطعه ها شاید یکی از نماد ها و نشان ها برای این گونه و خواستگاه آن است . به نحوی که از روی الگو رنگ پودل ها میتوان به تنوع این نژاد پی برد. آنها همچنین در حلقه های نمایش برخی از کشورهای اروپایی دیده می شوند و آزادانه تر از بقیه سگ ها میتوانند در بازیگری موفق شوند ! متاسفانه در آمریکا به پودل های رنگارنگ که در بدن خود قطعه های رنگی هم دارند بسیار بد نگاه می شود به گونه ای که مردم به خود آن ها سلامت شان و میراث آن ها از نژاد پودل بدبین هستند و گاهی آن هارا از نژاد پودل حساب نمیکنند . پودل های رنگارنگ در آمریکا زندگی خوب و راحتی ندارند و بیشترشان در فقر و به صورت غیر  اهلی در طبیعت زندگی میکنند . کلاب سگ های آمریکا Club Kennel United  اخیرا تصمیم گرفته است تا پودل های رنگارنگ را به عنوان گونه از نژاد پودل به رسمیت بشناسد و از آن ها به عنوان نوعی از این نژاد حمایت کند . اما انجمن پودل های آمریکا هنوز در مورد این تصمیم نظری نداشته و پودل های رنگی را به رسمیت نمیشناسد . 
انجمن پودل های آمریکا پودل های رنگی را به عنوان یک خطای بیولوژیکی و جدا از حلقه سازگاری و زندگی با بقیه این نژاد میداند.
. با این وجود آنها در انجمن  AKC ثبت نام می کنند و می توانند در تمام حوادث ورزشی رقابت کنندو در تمام مسابقاتی که برای همه نژاد ها و سگ ها برگزار میشود شرکت کنند. پودل ها به پوشش زیبا و حالت مو بسیار زیبا و جذاب خود شناخته شده اند . حالت مو پودل ها و پوشش خاص آن ها یکی از نشانه های این نژاد از گذشته شان است . و همچنین این پوشش ها نشان دهنده هدف خاص شان در حمایت و حفاظت از سگ می باشد . مدل پوشش پودل ها از گذشته تا کنون برای حفاظت از آن ها و همچنین اندام های داخلی و مفاصل شان  در سرما آب به وجود آمده است . ولی نکته جالب و قابل توجه در مورد پوشش پودل ها این است که این پوشش با توجه به نقش اش در گرم کردن سگ ، وزن بسیار کمی دارد و اصلا سنگین نیست بنابراین از غرق شدن پودل ها در آب بخاطر سنگین شدن پوشش شان جلوگیری میکند . در گذشته، پوشش بدن پودل ها به دو نوع دیده می شد : نوع فرفری و نوع حالت دار موج دار  .نوع پودل با پوشش حالت دار و مواج امروزه بسیار نادر است . زمان زیادی همیشه می برد تا بتوانند نوع پودل با پوشش حالت دار را پیدا کنند و در شو ها و فیلم های مخصوص معرفی سگ های خاص نشان دهند . برای بسیاری از کسانی که توانسته اند این کلیپ ها و شو ها را ببینند یک تجربه بزرگ از دیدن پودل حالت دار و فراموش نشدنی بود . پودل ها یک نژاد بسیار خاص هستند. پوشش آن ها نیاز به نگهداری ویژه دارد . و نیاز به مراقبت دائمی دارد . اگر نتوانید از پوشش پودل خود مراقبت کنید مو های آن ها رشد نمیکند و به ریزش منجر میشود . زیرا پودل ها بر عکس بسیاری از سگ ها خود پوشش خود را تمیز نمیکنند و نیاز دارند تا صاحب آن ها پوششان را تمیز کند پودل ها در سال ۱۸۸۶ توسط باشگاه آمریکایی کانن (AKC) و باشگاه سگ های  آمریکایی شناخته شدند. باشگاه پودل آمریکایی در سال ۱۸۹۶ تأسیس شد. PCA  تمام استانداردها را حفظ می کند و انتظاراتی را که در آمریکا برای هر سه اندازه  و نوع رنگ پودل ها دیده می شود، حفظ می کند. تمام ۳ گونه ( سه رنگ و سه اندازه پودل ها ) به یک استاندارد نژاد تعلق دارند، تنها تفاوت بین سه گونه ، رنگ پوشش آن ها  و سایز آن ها است. پودل ها با سایز بزرگ در ساختار Non-Sporting  جای میگیرند و برای پودل ها با سایز  مینیاتوری و سایزکوچک  به عنوان سگ عروسکی اندازه نشان داده شده میشوند. پودل ها برای اولین بار  در سال ۱۹۱۴ توسط Club Club United Kennel (UKC) شناخته شدند. پس از آن پودل در سال ۱۹۹۹ به دو نژاد Poodle و Poodle استاندارد تقسیم شد. پودل ها ی بزرگ تر در فرم سگ تفنگ  و یا سگ شکارچی و برای پودل با سایز مینیاتوری و سایز کوچک ، به عنوان سگ همدم یا  Companion  به حساب می آمدند.

ویژگی های ظاهری سگ پودل

وزن در سگ نر پودل: ۷-۸ کیلو گرم
در  سگ ماده پودل: ۷-۸  کیلو گرم
ارتفاع در سگ نر پودل: ۲۸-۳۸ سانتی متر
در سگ ماده پودل:  28-38 سانتی متر
سگ پودل در حدود ۱۲-۱۵ سال عمر می کند.

۲۳-پاگ :

حیوانات بازیگوش و وفادار هستند. آنها باید تا حد ممکن به صاحبان خود نزدیک باشند و به تنهایی کار خوبی انجام ندهند. میناکاری ها عموماً سگ های پر سرو صدا نیستند ، به این معنی که برای راضی نگه داشتن همسایگان خود به آموزش های خاصی نیازی نیست. این سگ ها به دلیل عدم فعالیت زیاد ، سکوت و اندازه ، حیوانات خانگی مناسبی را برای آپارتمان ها با هر اندازه ای هستند.

سگ پاگ Pug

۲۴-اسچیپرکی :

یک نژاد کوچک با شخصیتی خاص است که مانند سگ های بزرگتر از خود رفتار می کند. آنها همیشه آرام هستند همچنین به اندازه ای باهوش هستند که بتوانند آموزش ببینند و بهترین کار را انجام دهند. این سگها اگرچه بیش از حد پر انرژی نیستند اما باید سرگرم شوند. برای آراستگی این سگ کافی است هفتگی اندازه ناخون های آنها را چک کنید با مسواک زدن منظم می توان از بهداشت دهان آنها به راحتی مراقبت کرد همچنین در مورد پوشش این نژاد باید ذکر کنیم که برس کشیدن ملایم برای آنها کافی است. همه این موارد به همراه اندازه مینیاتوری آنها ، این نژاد را به گزینه ای مناسب برای فضاهای کوچک آپارتمانی تبدیل می کند.

با نژاد اسچیپرکی بیشتر آشنا شوید.

سگ اسچیپرکی

نکات برجسته نژاد اسچیپرکی | Schipperke

• نژاد اسچیپرکی ها طول عمر خوبی دارند. نکته مهم این است که شما این مطلب را بخوبی درک کنید و مطمئن باشید که می توانید خودتان را برای فراهم کردن یک زندگی خوب به مدت ۱۵ سال یا بیشتر برای سگتان متعهد کنید.
• سگ اسچیپرکی بسیار مستقل است، بنابراین گزینه بسیار مناسبی برای کسانی که تجربه اولشان در نگهداری سگ است توصیه نمی شوند.
• اینها سگهای سازگاری هستند؛ آنها قادرند در هر محیطی از قایق گرفته تا آپارتمان زندگی کنند. البته به شرطی که شرایط برای انجام فعالیتهای روزانه کافی برایشان فراهم باشد و همسایگان هم تحمل پارس کردن را داشته باشند. اگر جایی برای دویدن داشته باشند مانند یک حیاط کوچک محصور، در بهترین شرایط زندگی خواهند کرد.
• اسچیپرکی ها سطح انرژی بالایی دارند و به فعالیت روزانه بمدت حداقل نیم ساعت نیاز دارند. اگر این مدت زمان بیشتر هم باشد برایشان بسیار خوب است.
• اسچیپرکی ها ریزش موی کمی دارند، بجز دو بار در سال که ریزش مویشان زیاد می شود. برس زدن هفتگی پوشش آنها را تمیز نگه می دارد. آنها بطور مرتب به حمام کردن نیاز ندارند.
• آموزش او ممکن است چالش برانگیز باشد، اگر صبر، اراده و تکنیکهای مثبت در کار نباشد. شما می توانید با یک رفتار خوش مآبانه به تمامی اهدافتان برسید.
• اسچیپرکی ها ذاتا نسبت به غریبه ها مشکوک هستند. آنها نسبت به افراد خانواده و سگهای دیگر احساس مالکیت دارند. سگهای نگهبان فوق العاده خوبی اند.
• دوست داشتنی و فداکار است. اسچیپرکی یک انتخاب ایده آل برای خانواده است، او عاشق بچه هاست. آنها میانه خوبی با سگهای دیگر و گربه ها دارند، بخصوص اگر بدرستی اجتماعی شده باشند.
• اسچیپرکی ها سگهای پر سروصدایی هستند، آنها چه برای سرگرمی چه برای هشدار دادن به شما پارس می کنند.
• برای داشتن یک توله سگ سالم، هرگز از پرورش دهندگان نامعتبر یا مغازه هایی که حیوانات خانگی میفروشند خریداری نکنید. بدنبال پرورش دهنده ای باشید که تمامی آزمایشات مربوط به سگها را در زمینه بیماریهای ژنتیکی انجام داده باشد و سگهایی که مزاج سالم داشته باشند.

وزن و اندازه نژاد اسچیپرکی | Schipperke

وزن در نرها: (۷-۸) کیلوگرم، وزن در ماده ها: (۵-۷) کیلوگرم.

قد در نرها: (۲۸-۳۳) سانتی متر، قد در ماده ها: (۲۵-۳۰) سانتی متر.

شخصیت نژاد اسچیپرکی | Schipperke

اسچیپرکی بیانگر این ضرب المثل “سگ بزرگ در بدن سگ کوچک” است. او فعال، با اعتماد به نفس و کنجکاو است.

اسچیپرکی رفتارهای زمانی توله بودنشان مانند مزاحمت را تا دوران ۴ یا ۵ سالگی حفظ می کند.

اسچیپرکی عاشق مردم است و دوست دارد که آنها را راضی نگه دارد، اما در عین حال هم می خواهد راه و روشهای خودش را داشته باشد. اگر به او این اجازه را بدهید خیلی زود خانگی خواهد شد. حفاظت، شجاعت و مشکوک بودنش بطور غریزی نسبت به غریبه ها از او یک سگ نگهبان فوق العاده می سازد.

اسچیپرکی یک سگ نمونه در مورد نشان دادن مهربانی اش است. البته این خصوصیت به افراد خانواده و کسانی که رابطه قوی با آنها ایجاد کند محدود می شود. زمان آموزش آنها شروع به شیطنت و خرابکاری می کنند، اما با استفاده از تکنیکهای تقویت مثبت سرعت یادگیریشان بالا می رود.

مانند هرسگی این نژاد هم نیاز دارند که خیلی زود روابط اجتماعی را شروع کنند، با افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات گوناگون زمانی که خیلی جوان هستند مواجه شوند. این روند به شما این اطمینان را میدهد که سگتان به سمت تبدیل شدن به یک سگ همراه و اهل گردش رشد می کند.

مشکلات و سلامتی نژاد اسچیپرکی | Schipperke

اسچیپرکی ها عموما سگهای سالمی هستند؛ اما مثل تمام نژادها آنها هم مستعد ابتلا به برخی از بیماریها هستند. ممکن است که همه اسچیپرکی ها همه این بیماریها را نگیرند اما اگر شما از این نژاد مراقبت میکنید مهم است که نسبت به آنها آگاهی داشته باشید.

• لگ-کالو-پرتس: دراین بیماری مفصل ران دچار تغییر شکل می شود، به این منوال که در ابتدا خون رسانی به سر استخوان کاهش می یابد و کم کم باعث مرگ استخوان و نهایتا تغیر شکل آن میشود. نتیجه این تغییر شکل آرتروز یا التهاب مفصل ران است. سگ مبتلا ممکن است دچار درد یا عدم رشد لگن یا نارسایی حرکتی یا تحریک پذیری شود. درمان این بیماری فیزیوتراپی یا عمل جراحی و برداشتن سر استخوان ران تغییر شکل یافته می تواند باشد.
• بیماریهای خود ایمنی تیروئیدیت: شایع ترین علت کم کاری تیروئید در سگها است. این بیماری در سن ۲ تا ۵ سالگی بروز می کند. سگهای مبتلا ممکن است برای سالها از نظر بالینی سالم به نظر برسند. کم کاری تیروئید در صورت کمبود هورمون تولید شده از غده تیروئید ایجاد میشود. علامت خفیف این، بیماری ناباروری است. علائم بیشتر این بیماری، چاقی، کندی روانی، بی حالی، افتادگی پلکها، سطح پائین انرژی و چرخه حرارت نامنظم است. پوست سگ زمخت و زبر و شکننده میشود و شروع به ریختن میکند. درحالیکه پوست سیاه و زمخت میشود. این مشکل را میتوان با جایگزین کردن مصرف روزانه تیروئید در طول تمام عمر تحت درمان قرار داد. به این ترتیب سگ مبتلا زندگی کامل و خوشحالی را خواهد داشت.
• صرع: اختلالی است که باعث تشنج می شود. صرع را می توان با دارو تحت کنترل گرفت اما نمی توان بطور کامل درمان کرد. سگ مبتلا می تواند با یک مدیریت مناسب از سوی شما زندگی سالم و کاملی داشته باشد. این اختلال ممکن است ارثی باشد یا دلایل ناشناخته ای داشته باشد.
• در رفتگی کشکک: این یک مشکل شایع در سگهای کوچک است. این بیماری زمانی رخ میدهد که کاسه زانو که شامل سه بخش استخوان ران، کشکک زانو و ساق پا است، بدرستی تنظیم نباشد. این موضوع باعث لنگیدن یک پا یا راه رفتن غیر طبیعی سگ میشود. این بیماری است که در هنگام تولد پیش می آید. سایش ناشی از در رفتگی کشکک می تواند باعث آرتروز یا ورم مفاصل که یک بیماری دژنراتیو مفصلی است، بشود. این بیماری دارای ۴ درجه متفاوت است، که در درجه اول ممکن است باعث لنگیدن گاه و بیگاه حیوان شود ودر درجات بالا میتواند منجر به عمل جراحی شود.

اگرشما یک توله سگ خریدید پرورش دهنده ای را پیدا کنید که گواهی عدم سوء پیشینه سلامت برای هردو پدر و مادر توله سگ را به شما نشان دهد. گواهی عدم سوء پیشینه سلامت ثابت میکند که یک سگ برای یک بیماری خاص آزمایش شده است.

از آنجائیکه برخی مشکلات سلامتی با قبل از بلوغ کامل سگ بروز نمی کند، بنابراین برای سگهای کمتر از ۲ سال گواهی سلامتی صادر نمی شود. بنابراین شما باید پرورش دهنده ای را پیدا کنید که سگ از قبل از سن ۲ تا ۳ سالگی پرورش داده باشد. در زیر برخی از مشکلات سلامتی که ممکن است اسچیپرکی به آنها دچار شود را می بینید.

مراقبت از نژاد اسچیپرکی | Schipperke

اسچیپرکی سگی سازگار است که باید داخل خانه به همراه افراد خانواده زندگی کند و مراقبت از او بسیار آسان است. آب و هوای گرم را بخوبی نمی تواند تحمل کند. در این شرایط دوست دارد که جلوی یک پنکه یا زیر پنکه سقفی بنشیند و لذت ببرد.

او بطور کلی در تمامی شرایط و محیطها می تواند زندگی کند، البته تا زمانی که فعالیتهای منظم روزانه و ورزش کردن در برنامه اش باشد و با یک فرد شوخ طبع نیز همراه باشد.

با توجه به سطح انرژی بالایی که دارد گزینه مناسبی برای خانه های است که یک حیاط کوچک امن دارند تا او بتواند در آنجا براحتی بدود و انرژی خود را تخلیه کند. به این نکته نیز دقت داشته باشید که آنها علاقه زیادی به حفاری و کندن دارند.

اسچیپرکی ها نیاز دارند که در روز حداقل نیم ساعت ورزش و فعالیت داشته باشند، اگر این زمان بیشتر باشد بهتر است. افرادی که آنها را همراهی می کنند اغلب قبل از اسچیپرکی خسته می شوند. آنها همیشه در حال دویدن و بازی کردن هستند و از خانه بعنوان یک مسیر مسابقه استفاده می کنند. برای اینکه در هنگام پیاده روی به دنبال شیء یا حیوان دیگری نرود از قلاده استفاده کنید.

دو بار پیاده روی در روز او را راضی و خوشحال نگه می دارد. او همچنین از نشستن داخل سبد دوچرخه یا سبد خرید در فروشگاه مواد غذایی لذت می برد.

آموزش اسچیپرکی را از سنین پایین شروع کنید و این آموزش را در طول زندگیش ادامه دهید. او برای آموزش به یک مربی صبور و با اراده نیاز دارد که از تکنیک های تقویت مثبت مانند غذای تشویقی، ستایش و بازی استفاده کند.

اسچیپرکی به لجبازی مشهور است. بعضی از آنها برای خانگی شدن دچار مشکل می شوند، در این گونه موارد استفاده از جعبه های آموزشی توصیه می شود.

تغذیه نژاد اسچیپرکی | Schipperke

میزان توصیه شده روزانه: ۱ و ۱/۸ تا ۱ و ۷/۸ پیمانه غذای خشک با کیفیت که به دو وعده غذایی تقسیم شود.

توجه: مقدار غذایی که سگ بالغ شما میخورد بستگی به اندازه سن، ساختار، سوخت وساز و سطع فعالیتهای او دارد. سگها هم مثل انسانها شخصیتهای حقیقی هستند ونیاز های غذایی همه آنها مثل هم نیست کیفیت غذای سگ نیز متفاوت است. شما بهتر است غذای مغذی تری به سگ بدهید تااینکه ظرف غذای او را چندین بار پر کنید.

اسچیپرکی ها غذا خوردن را دوست دارند و براحتی دچار اضافه وزن می شوند. برای اینکه او را از لحاظ ظاهری در وضعیت خوبی قرار دهید بهتر است غذایش را اندازه گیری کنید و در روز دو وعده غذایی به او بدهید.

سگ خود را بوسیله اندازه گیری مواد غذایی و غذا دادن دو بار درروز به جای ترک غذا در تمام وقت در وضعیت جسمی خوبی قرار دهید. اگر مطمئن نیستید که اضافه وزن دارد او را با چشم و دستتان آزماش کنید. اول نگاه کردن به او. شما باید قادر باشید کمر او را ببینید. سپس دست خود را بر پشتش و شستها را در امتداد ستون فقرات قرار دهید با انگشتها رو به پائین بکشید شما باید بدون وارد کردن فشار زیاد قادر به لمس دنده ها باشید. اگر نتوانستید او نیاز به کم کردن غذا و افزایش دادن فعالیتش دارد.

آراستن نژاد اسچیپرکی | Schipperke

اینطور به نظر می رسد که یک طراح مد اسچیپرکی را طراحی کرده باشد. او پوششی خاص با یک سیاهی منحصر بفرد دارد که با یک شیب از قسمت شانه به انتهای پشت بدنش کشیده می شود.

پوشش دو لایه او تنها به رنگ پایه سیاه است که در قسمت صورت، گوشها و جلوی پاها موهای کوتاهی دارد. موهای روی بدنش بلندی متوسطی دارند و در قسمتهای زیرین بدن موها بلند هستند. موهای پشت گوش ها بلند هستند و در اطراف گردن چین خورده اند. موهای بلند سراسر قفسه سینه و پاهای جلویی مانند دستمال گردن است. پوشش او در قسمت پشت چیزی شبیه به یک شورت است. پوشش کوتاه و متراکم اسچیپرکی او را در برابر حرارت زیاد محافظت می کند.

آراستگی اسچیپرکی بسیار آسان است. برس زدن هفتگی کمکی بسیار خوبی اس برای اینکه موهای او در همه جای خانه دیده نشود. او یک یا دو بار در سال ریزش موی زیادی دارد. در طول این مدت یک حمام گرم به شما برای حذف و از بین بردن موهای مرده و سست شده کمک خواهد کرد. حدود یک ماه طول می کشد تا این فرآیند ریزش مو کامل شود.

نیازهای نظافتی او عبارتند از بهداشت دهان و دندان و ناخنها. دندانهایش را ۲ تا ۳ بار در هفته مسواک بزنید تا از تجمع جرم و باکتری در داخل دهان جلوگیری کنید. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماریهای لثه و بوی بد دهان بهتر است.

اگر قادر به شنیدن صدای ناخنهایش برروی زمین هستید، آنها را کوتاه کنید. یک بار یا ۲ بار در ماه کافی است. این کار از صدمه خوردن شما زمانی که او با اشتیاق برای خوشامد گویی به سمتتان می آید جلوگیری میکند.

میزان سازگاری نژاد اسچیپرکی | Schipperke با کودکان و حیوانات خانگی دیگر

اسچیپرکی با استقامت و پرانرژی است، او می تواند همراهی وفادار و مهربان برای بچه ها باشد. آنها بطور کلی میانه خوبی با تمام بچه ها در هر سنی دارند و کودکان کوچکتر از خودشان به آرامی و با مهربانی بازی می کنند.

همیشه باید به کودکانتان در مورد تعاملاتشان با سگها و نحوه لمس کردن آنان آموزش دهید؛ شما باید همیشه برروی رفتار کودک و سگتان باهم نظارت داشته باشید تا از هرگونه آسیبی از سوی هر دو طرف جلوگیری کنید. شما باید به فرزند خود یاد دهید زمانی که سگ خواب است یا در حال غذا خوردن است از او دور بماند. هرگز کودک را با سگ تنها نگذارید.

اسچیپرکی با گربه هایی که خانه شان را با آنها به اشتراک می گذارند میانه خوبی دارد، او همچنین با سگهای دیگر هم میانه اش خوب است بخصوص اگر همراه آنها بزرگ شده باشد، اما نکته مهم این است که بدایند این نژاد احساس مالکیت دارد و از هرچیزی که متعلق به خود میداند در برابر سگها و افرادی که نمی شناسند حفاظت می کند.

محل نگهداری نژاد اسچیپرکی | Schipperke

این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب است ولی باید در طول روز به میزان کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه بسیار آرام است و می توانید این سگ را به راحتی در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما، برای جنب و جوش و انجام فعالیت های بدنی روزانه او کافی است.

۲۵-شیبا اینو:

شیبا اینو سگی است که به استقلال معروف است. این سگ تقریبا ۱۰ کیلو است یعنی یک نژاد با جسه متوسط ​​است که به خوبی در داخل خانه به زندگی عادی مشغول می شود و سگ سازگار با محیط کوچک است با این حال ، شیبا به ورزش روزانه و مکرر نیاز دارد پس لازم است که زیاد به آنها بی توجهی نکنید شیبا اینو برای افرادی که فعالیت های روزانه دارند از جمله کسانی که پیاده روی های منظم دارند گزینه مناسبی است.

• با نژاد شیبا اینو بیشتر آشنا شوید.

سگ نژاد شیبا اینو

۲۶-شیتزو :

شیتزو به اجتماعی بودن و داشتن شخصیت دوستانه مشهور است، زیرا آنها بامحبت و آرام هستند. شیتزو  ها سگ سازگار با محیط کوچک هستند. آنها با صاحبان ، غریبه ها ، حیوانات خانگی دیگر و حتی کودکان زیر ۳ یا ۴ سال دوست می شوند. این سگ بسیار محبوب است و در سراسر دنیا پرورش داده می شود و به طور کامل یک سگ آپارتمانی شناخته می شود.

با نژاد سگ شیتزو بیشتر آشنا شوید.

سگ شیتزو

شیتزو مینیاتوری چه نوع سگی است؟

سگ شیتزو مینیاتوری یا فنجانی نژاد جداگانه ای از شیتزو نیست و در واقع همان سگ شیتزو است که کمتر از حد معمول رشد کرده است.این سگ یا با نژادهای کوچک تر ترکیب شده است و یا دچار بیماری کوتولگی شده است. اخیرا به این سگ خیلی علاقه نشان داده شده است و به علت اندازه کوچک و ظاهر عروسکی که دارد محبوبیت یافته است.
اما شیتزوهای مینیاتوری به دلیل سایز غیر معمولی که دارند اکثرا دچار مشکلات جدی سلامتی می شوند. بیماری هایی که در این سگ ها بیشتر شیوع دارد عبارت اند از : کمبود کلسیم، بیماری های مربوط به اعصاب مثل صرع و تشنج بیماری های کبدی،بیماری های قلبی،هایپوگلایسمی،بیماری های دندان و لثه

شیتزو کراس به چه سگ هایی گفته می شود؟

شیتزو کراس حاصل آمیزش و ترکیب یک سگ شیتزو خالص با یک نژاد دیگر است.در واقع یکی از پدر یا مادر او شیتزو خالص بوده اند!نژادی که با شیتزو ترکیب می شود می تواند نژاد های زیر باشد که نام می بریم:
تریر وست هایلند، یورکشایر تریر، پودل، مالتیز، هاوانیز ، کاکر اسپانیل و …
اسامی شیتزو کراس های معروف به شرح زیر است:
مال شی: ترکیب دو نژاد شیتزو و مالتیز (معروف ترین کراس شیتزو این کراس است)
شینزه: ترکیب دو‌نژاد شیتزو و  پکینیز است.
شی پو: ترکیب شیتزو و پودل است.
شورکی زو: ترکیب شیتزو و یورکشایر تریر است.
کوک آ زو: ترکیب کاکر اسپانیل و شیتزو است.

خصوصیات ظاهری سگ نژاد شیتزو:

قد متوسط شیتزو ۲۰ تا ۲۸ سانتی متر است و وزن متوسط شیتزو ۴ تا ۷ کیلوگرم می باشد.
سگ شیتزو امروزه نژادی براکیوسفالیک است و پوزه ای تخت دارد. بینی آنها مشکی است . چشم های آن ها گرد و بزرگ و تیره است. موهای این نژاد ابریشم مانند و بسیار زیبا است. سر آن ها پهن است و اطراف پوزه شان موهایی که به صورت عمودی به اطراف رشد کرده اند دارد و این ویژگی یکی از مشخصه های این نژاد محسوب می شود.
رنگ در این نژاد متنوع است و به رنگ های طلایی و سفید و قرمز و سفید و سیاه دیده می شوند.

خصوصیات اخلاقی سگ شیتزو :

شیتزو سگی قابل اعتماد،وفادار،باهوش و پر انرژی است که از کنار آدم ها بودن لذت می برد.
شیتزوها جزو بهترین انتخاب ها برای سگ های آپارتمانی هستند. نگه داری از آن ها کار آسانی است و در آپارتمان های کوچک هم می توانند به راحتی زندگی کنند.
شیتزو ها در یادگیری خوب و باهوش هستند. آنها به خوبی اطاعت پذیری را می آموزند
و می توانید از آن ها برای مسابقات خاص نژادشان نیز استفاده کنید.. آنها ممکن است گاهی نیاز به زمان بیشتری برای آموزش داشته باشند و دادن تایم تفریح و استراحت در اواسط آموزش می تواند این مشکل آن ها را حل کند.
شیتزو ها باید یک پیاده روی کوتاه روزانه داشته باشند و اگر شما نمی توانید باید برای آنها محوطه ای اماده کنید تا به بازی در آن بپردازند
شیتزو سگی فوق العاده برای نگه داری در آپارتمان است،این سگ در قدیم در قصرها و مزارع نگه داری می شده است . آنچه که او نمی تواند انجام دهد زندگی در خارج از منزل است زیرا شیتزو سگی بیش از حد کوچک و بیش از حد انسان گرا است و به دلیل براکیوسفالیک بودن تحمل گرمای بیش از حد را ندارد و بسیار حساس است .او ممکن است نیازی به یک کاخ برای زندگی نداشته باشد اما او قطعا نیاز به یک خانه امن برای یک زندگی شاد دارد. 
رابطه شیتزو با کودکان کوچک خوب است و در کل سگ هایی کاملا اجتماعی هستند که برای کسانی که اولین بار است از سگ نگه داری می کنند انتخاب عالی است و یک همدم مهربان برای شما می باشد.
شیتزوها از تنها ماندن بیزارند و اگر مدت زیادی تنها بمانند دچار “اضطراب جدایی ” می شوند و ممکن است رفتار هایی هم چون پارس کردن،بداخلاقی،لجبازی از خود نشان دهند.
شیتزو ها با سگ ها یا حیوانات کوچکتر از خودشان رابطه خوبی دارند.
شیتزوها هم مثل بقیه سگ ها باید از سنین پایین تحت آموزش قرار بگیرند ،ان ها در غیر این صورت در سنین بالا پر سر و صدا می شوند و زیاد پارس می کنند.
شیتزو می تواند یک همراه و همدم بسیار خوب برای شما باشد. اگر شما در حال انجام کاری مانند تمیز کردن یخچال و فریزر هستید او به نشستن و تماشای شما می پردازد. اگر شما در حال تماشای تلویزیون هستید او شما را همراهی می کند.
 اگر شما حوصله بازی داشته باشید او با حوصله با شما بازی می کند و اگر شما خسته هستید او شما را در یک چرت زدن همراهی می کند.زمانی که شما در منزل نیستید او با یک اسباب بازی به بازی می پردازد و خود را سرگرم می کند و مهم نیست که شما در تمام طول روز منزل نباشید و تا زمانی که می ایید او خودش را مشغول می کند.
آنها با سگ ها و کودکان هم رابطه خوبی دارند و از بازی با آنها لذت می‌برند.
او بسیار اهل تفریح و بازی است و سگ بازیگوشی است. او ممکن است به سرقت کفش های شما بپردازد!!
یا ممکن است بخواهد شما را تعقیب کند!
نژادهای کوچک و اسباب بازی به راحتی می توانند در حین بازی و جست و خیز ضربه بخورند و آسیب ببینند ،این مشکلی است که اغلب ناخواسته ایجاد می شود. شما نباید اجازه دهید که شیتزو در مکان های خطرناک و با وسایل خطرناک بازی کند.
هر سگ می تواند مشکلاتی مانند پارس کردن و جویدن وسایل خانه و دیگر رفتارهای نامطلوب را داشته باشد و مهم نیست که از چه نژادی باشد و اندازه آن کوچک باشد یا بزرگ!
اگر او خسته شود و یا بدون نظارت ما تنها بماند و آموزش درست ندیده باشد می تواند این مشکلات را به وجود اورد. شما باید از سنین پایین شروع به آموزش توله سگ خود کنید و به محض این که او را به خانه آوردید اغاز کنید. اگر ممکن است او را به مراکز آموزشی توله سگ ها ببرید و سن مناسب برای آن ۱۰ تا ۱۲ هفتگی می باشد.معاشرت, معاشرت و باز هم معاشرت برای اجتماعی شدن توله سگ تان نیاز است. آگاه باشید که بسیاری از توله سگ ها واکسن نزده اند و ممکن است مبتلا به بیماری هایی مانند هاری و بیماری های ویروسی باشد،بنابراین شما باید قبل از بردن او به اماکن عمومی او را واکسینه کنید. واکسن هایی مثل واکسن هاری و پاروويروس و …
تا قبل از اتمام برنامه واکسیناسیون او به جای آموزش های رسمی در اماکن عمومی شما می توانید شروع به آموزش توله سگ خود در خانه و معاشرت او در میان خانواده و دوستان کنید.

شناخت و معرفی انواع نژاد سگ های آپارتمانی و کوچک

۲۷-سیلکی تریر : 

یکی دیگر از سگهای کوچک ولی با شخصیتی غول پیکر، سیلکی تریر یک سگ وفادار است که به سرعت با صاحبان یا اعضای خانه خود پیوند نزدیک برقرار می کند. او به راحتی در هر آپارتمان با اندازه کوچک خود سازگار می شود، اگرچه پارس کردن او می تواند یک مسئله باشد(البته آموزش های خاصی برای این سگ وجود دارد). این سگ ها پر از انرژی هستند ، بنابراین برای خوشحال ماندن در یک محیط آپارتمانی به پیاده روی روزانه نیاز دارند.

نکات برجسته نژاد سیلکی تریر | Silky Terrier

• سیلکی تریرها سگهای فعالی هستند که به ورزش و فعالیت جسمی و تحریکات ذهنی نیاز دارند. این بدین معنا نیست که ساعت ها پیاده روی یا فعالیت شدید نیاز باشد، اما به این معنی است که شما باید فعالیتی بیشتر از اینکه او روی نیمکت لم بدهد برایش فراهم کنید.
• اگرچه آنها به فعالیت و ورزش نیاز دارند، اما گزینه خوبی برای زندگی در آپارتمانها و مجتمع ها هستند.
• سیلکی ها غریزه شکار قوی دارند و گربه ها، سنجاب ها، جوندگان و بعضی از مواقع سگهای دیگر را هم شکار می کنند. اگر شما حیوانات خانگی کوچک دیگری هم دارید، ممکن است که سیلکی بهترین انتخاب برایتان نباشد. زمانی که او را به مکان های نا امن می برید حتما همراه با قلاده باشد زیرا این کار از ناپدید شدن او زمانی که حیوان کوچک یا خزدار را ببیند و بدنبال شکارش برود جلوگیری می کند.
• سیلکی ها افراد دیگر خانواده را دوست دارند و از اینکه تمام طول روز را کنار و همراه شما صرف کنند خوشحال اند.
• باجود پوشش بلند، نگهداری سیلکی کار نسبتا آسانی است. اما به برخی مراقبتهای نظافتی مانند: مسواک زدن دو تا سه بار درهفته و یک حمام ماهانه نیاز دارند.
• مانند تمام تریرها، سیلکی هم علاقه خاصی به کندن زمین و حفر کردن دارد. برای در امان نگه داشتن گلهایتان، یا نژاد دیگری را در نظر بگیرید یا به او یاد دهید که جاهای مخصوصی را بکند. برای او کندن یک کانال به منظور ارضا کردن غریزه اش بسیار آسان است.
• پارس کردن یکی دیگر از خصوصیات تریرهاست، که سیلکی از آن بسیار لذت می برد. اگرچه شما می توانید به او یاد دهید که با فرمان شما سکوت کند و یا اینکه زمانی پارس کند که فکر می کند نیاز است. سیلکی ها سگهای نگهبان فوق العاده ای هستند.
• سیلکی تریرها سگهای خوبی برای خانواده هستند، اما به دلیل شخصیت شان باید در کنار بچه هایی باشند که ده سال یا بیشتر سن دارند.
• اگرچه آنها بطور کلی دوستانه هستند، اما ممکن است اگر به بدرستی اجتماعی نشوند نسبت به سگ های دیگر حالتی تهاجمی داشته باشند.
• یک سگ سیلکی تریر استرالیایی نباید بدون نظارت و توجه در حیاط رها شود. او به اندازه کافی کوچک است تا توسط حیوانات وحشی بزرگ بعنوان طعمه در نظر گرفته شود و کافی است تا راهی به بیرون برای خودش حفر کند و خودش را به این دردسر بیندازد.
• برای داشتن یک توله سگ سالم، هرگز از پرورش دهندگان نامعتبر یا مغازه هایی که حیوانات خانگی میفروشند خریداری نکنید. بدنبال پرورش دهنده ای باشید که تمامی آزمایشات مربوط به سگها را در زمینه بیماری های ژنتیکی انجام داده باشد و سگهایی که مزاج سالم داشته باشند.

تاریخچه نژاد استرالین سیلکی تریر | Australian Silky Terrier

پیدایش نژاد استرالین سیلکی تریر در استرالیا در سال ۱۸۹۰ میلادی بوده است. این نژاد نتیجه تولید مثل دو نژاد یورکشایر تریر و استرالین تریر بومی استرالیا است. توله هایی که از این دو نژاد متولد شدند، برخی شبیه یورکشایر، برخی دیگر شبیه به استرالین تریر و بعضی ها هم شبیه به سیلکی های امروزی با سایز و بلندی موهایی که والدین شان داشتند، بودند. پیش بینی می شد توله سگ هایی که از اصلاح این دو نژاد بوجود آمدند بیشتر خصوصیات سیلکی را داشته باشند.

در سال ۱۹۰۶ میلادی طرفداران استرالیایی یک نژاد استاندارد را پرورش دادند و یک دستورالعمل از چگونگی ظاهر، جنب و جوش و رفتار این نژاد در سیدنی نوشتند. در سال ۱۹۰۹ میلادی یک استاندارد دیگر در ویکتوریا تهیه کردند. این دو استاندارد کاملا با هم مطابقت نداشتند و ترجیحشان بیشتر بر وزن و نوع گوش بود.

این دو استاندارد نوشته شده با هم سازش کردند و در سال ۱۹۲۶ یک نژاد استاندارد جدید را ارائه دادند.

این نژاد نام های مختلفی داشته است: در ابتدا سیدنی سیلکی تریر بوده، در سال ۱۹۵۵ استرالین سیلکی تریر بوده که هنوز هم نام رسمی اش در استرالیا همین است، در ایالات متحده نام او تغییر کرد و هم اکنون سیلکی تریر است.

وزن و اندازه نژاد سیلکی تریر استرالیایی | Silky Terrier

وزن در نرها: (۴-۵) کیلوگرم، وزن در ماده ها: (۴-۵) کیلوگرم.

قد در نرها: (۲۳-۲۵) سانتی متر، قد در ماده ها: (۲۳-۲۵) سانتی متر.

شخصیت نژاد سیلکی تریر | Silky Terrier

سیلکی تریر یک سگ دوستانه، باهوش، سرزنده و به خود مطمئن است. به غریزه شکاری اش اعتماد دارد، او عاشق این است که حیوانات کوچک را شکار کند و در مبارزه عقب نشینی نمی کند. علیرغم اندازه بسیار کوچکش او سگ نگهبان فوق العاده است، نسبت به صدا بسیار چابک و فرز است و اگر احساس کند که چیزی یا کسی غریبه باشد فورا با پارس کردن هشدار می دهد.

اگرچه مستقل است، اما فداکار است و زمانی که بخشی از زندگی روزانه خانواده باشد خوشحالتر هم خواهد شد. او دوست دارد که داخل خانه بدنبال شما از اتاقی به اتاق دیگر بیاید، یا اینکه در جلوی در به شما ملحق شود و برای استقبال از مهمان پارس کند. اگر شما زیاد مسافرت می رود، او خوشحال می شود که در طول جاده با شما باشد و قابلیت سازگاری با این شرایط را دارد.

خلق و خوی سگ تحت تاثیر عواملی مانند وراثت، آموزش و اجتماعی شدن شکل میگیرد. سگی با خلق و خوی خوب و مزاج سالم کنجکاو و بازیگوش است.

همیشه ازاینکه یکی از والدین (معمولا هم مادر زیرا در دسترس است) خوی و خصلت خوبی دارد مطمئن شوید تا بتوانید توله سگی را انتخاب کنید که با آن احساس راحتی میکنید. مواجه و برخورد با دیگر بستگان سگ به شما کمک مفیدی خواهد کرد برای اینکه بتوانید بفهمید زمانی که توله سگتان رشد کرد از لحاظ خلق وخو چه جور سگی خواهد شد.

مانندهر سگی این نژاد هم نیاز دارند که خیلی زود روابط اجتماعی را شروع کنند، آنها باید زمانی که هنوز کوچک هستند با افراد گوناگون، صداها، مناظر و تجارت مختلفی مواجه شوند. این روند به شما این اطمینان را میدهد که سگتان به سمت تبدیل شدن به یک سگ همراه و اهل گردش رشد می کند.

ثبت نام کردن او در کلاسهای مخصوص به سگها شروع بسیار خوبی است. دعوت از بازدیدکنندگان بطور منظم، بردن او به پارکهای شلوغ، فروشگاهها و مکانهایی که اجازه ورود سگ را میدهند، دیدار با همسایگان در اوقات فراغت باعث می شود که مهارتهای اجتماعی او صیقل داده شود.

مشکلات و سلامتی نژاد سیلکی تریر | Silky Terrier

سیلکی ها عموما سگهای سالمی هستند؛ اما مثل تمام نژادها آنها هم مستعد ابتلا به برخی از بیماری ها هستند. ممکن است که همه سیلکی ها همه این بیماری ها را نگیرند اما اگر شما از این نژاد مراقبت میکنید مهم است که نسبت به آنها آگاهی داشته باشید.

اگرشما یک توله سگ خریدید پرورش دهنده ای را پیدا کنید که گواهی عدم سوء پیشینه سلامت برای هردو پدر و مادر توله سگ را به شما نشان دهد. گواهی عدم سوء پیشینه سلامت ثابت میکند که یک سگ برای یک بیماری خاص آزمایش شده است.

• بیماری لگ – کالو – پرتس: یکی دیگر از بیماری های مربوط به مفصل ران است. بسیاری از نژادهای کوچک در معرض ابتلا به این بیماری هستند. جریان خون به سر استخوان ران (بزرگ استخوان پای عقب) کاهش می یابد و سر استخوان ران که متصل به لگن است شروع به فروپاشی میکند. معمولا اولین نشانه این بیماری لنگیدن و آتروفی عضله پا است، که در سن ۴ تا ۶ ماهگی توله سگ رخ میدهد. این بیماری را می توان با عمل جراحی و برداشتن سر استخوان ران درمان کرد. یک زخم در اثر عمل جراحی ایجاد میشود که کاذب است و سگ معمولا دردی نخواهد داشت.
• دررفتگی کشکک: این یک مشکل شایع در سگهای کوچک است. در رفتن به معنی از جا خارج شدن بخشی از استخوان یک مفصل است. اغلب در پای عقبی است که باعث درد میشود. این مشکل ممکن است فلج کننده باشد، اگرچه بسیاری از سگها با این وضعیت زندگی نسبتا عادی دارند.
• دیابت: اختلالی در بدن است که در آن سطح قند خون تنظیم نمی شود. علائم دیابت ادرار کردن بیش از حد، تشنگی، افزایش اشتها و کاهش وزن است. دیابت را می توان با رژیم غذایی و تزریق انسولین درمان کرد.
• صرع: یک بیماری ارثی است که اغلب نه همیشه ممکن ارثی باشد. ممکن است باعث تشنج خفیف یا شدید شود و همراه با رفتارهای غیر معمول (مانند دویدن دیوانه وار یا حالت تعقیب کردن یا پنهان شدن) ویا حتی سقوط و افتادن، سفت و سخت شدن اندام، از دست دادن هوشیاری و تشنج ترسناک باشد، اما پیش آگهی دراز مدت برای سگ مبتلا به صرع ایدیوپاتیک بسیار خوب است. مهم است که سگ را برای تشخیص و درمان مناسب نزد دامپزشک ببرید. (بخصوص که تشنج میتواند علل دیگری هم داشته باشد) صرع را می توان با دارو کنترل کرد اما درمان نمی توان کرد.
• نای فرو رفته: این بیماری اغلب در نژادهای کوچک دیده و گاهی هم در سیلکی تریرها ممکن است دیده شود. به علت ضعیف شدن غضروف ایجاد می شود که راه هوایی نای را مسدود می کند. علائم این بیماری شامل سرفه کردن با صدایی شبیه به صدای غاز، غش و عدم تحمل ورزش و فعالیت است. درمان آن شامل استفاده از آنتی بیوتیک ها، استروئیدها و داروهای ضد سرفه و استفاده از یک مهار کننده بجای یک طوق گردنی است و اگر اینها مفید نبود عمل جراحی توصیه می شود.

مراقبت از نژاد سیلکی تریر | Silky Terrier

سیلکی تریر ممکن است مانند یک اسباب بازی به نظر برسد، اما در واقع او سگی است که به فعالیت و آموزش نیاز دارد. او از پیاده روی روزانه و بازی کردن با سر و صدا به همراه شما در حیاط و یا رفتن به پارک سگهایی که جایی مخصوص برای نژادهای کوچک دارند لذت می برد. او از اینکه در داخل خانه تمرین کند یا اینکه در راهرو بازی های واکشی انجام دهد خوشحال می شود.

اینها سگهای بیرون از خانه نیستند. او اشتیاق زیادی دارد که همراه مردم باشد و همینطور انقدر کوچک است که ممکن است در بیرون از خانه توسط حیوانات بزرگ مانند طعمه ای کوچک شکار شود. علیرغم اندازه کوچکش ریسک دیگر این است که او ممکن است با سگهای دیگری که روی چمنها سرگردان هستند وارد مبارزه شود.

سیلکی تریر برای یادگیری سگ مشتاقی است. بدلیل اینکه آنها بسیار باهوش هستند، شما نیاز به ثبات و اقتدار دارید و گرنه آنها طبق قوانین خودشان پیش می روند. بهترین راه برای موفقیت در آموزش این است که شما جلسات آموزشی را سرگرم کننده نگاه دارید و از روشهای تقویت مثبت استفاده کنید.

استفاده از جعبه آموزشی بهترین راه برای آموزشهای خانگی است و جعبه آسانترین راه است برای اینکه امن بماند و وارد مشکلات نشود زمانی که شما دور از خانه هستید. سیلکی تریرها ذاتا بازیگوش اند و ممکن است اگر مراقبشان نباشید خراب کاری کنند.

از جعبه برای چرت زدن هم می توان استفاده کرد. این جعبه های آموزشی در سنین کم به آنها یاد می دهد که اگر زمانی برای حمل و نقل نیاز به این بود که در داخل یک محفظه باشند یا اگر در بیمارستان بستری شدند، چطور این مسئله را قبول کنند.

هرگز سیلکی را برای تمام روز در جعبه نگه ندارید. او زندانی نیست و فقط چند ساعت در روز باید در جعبه باشد، البته به جز وقت خواب شبانه. آنها سگهای مردمی هستند و این بدین معنی نیست که طول زندگی خود را درون یک جعبه و یا لانه قفل شده سپری کنند.

تغذیه نژاد سیلکی تریر | Silky Terrier

میزان توصیه شده روزانه: ۱/۲ تا ۳/۴ غذای خشک با کیفیت که به دو وعده غذایی تقسیم شود. توله سگها حدودا به ۱/۸ تا ۱/۴ پیمانه در روز غذا نیاز دارند.

نکته : مقدار غذایی که سگ بالغ شما میخورد بستگی به اندازه سن، ساختار، سوخت وساز و سطع فعالیتهای او دارد. سگها هم مثل انسانها شخصیتهای حقیقی هستند ونیاز های غذایی همه آنها مثل هم نیست کیفیت غذای سگ نیز متفاوت است. شما بهتر است غذای مغذی تری به سگ بدهید تااینکه ظرف غذای او را چندین بار پر کنید.

غذای سگ خود را بوسیله اندازه گیری مواد غذایی و غذا دادن دو بار درروز به جای ترک غذا در تمام وقت در وضعیت جسمی خوبی قرار دهید. اگر مطمئن نیستید که اضافه وزن دارد او را با چشم و دستتان آزماش کنید. اول نگاه کردن به او. شما باید قادر باشید کمر او را ببینید. سپس دست خود را بر پشتش و شستها را در امتداد ستون فقرات قرار دهید با انگشتها رو به پائین بکشید شما باید بدون وارد کردن فشار زیاد قادر به لمس دنده ها باشید. اگر نتوانستید او نیاز به کم کردن غذا و افزایش دادن فعالیتش دارد.

آراستن نژاد سیلکی تریر | Silky Terrier

پوشش این نژاد بسیار زیباست. بلند و براق است و به اندازه ۱۳ تا ۱۵ سانتی متر به سمت پایین آویزان است. او به رنگ قهوه ای مایل به زرد پررنگ با سایه ها مختلفی از رنگ آبی است.

شما با دو تا سه بار بورس زدن وشانه کردن او در هرهفته (و قبل از حمام) و در ماه یکبار حمام کردنش می توانید او را آراسته و تمیز نگه دارید و از ژولیده شدن موهایش جلوگیری کنید.

دندان هایش را ۲ تا ۳ بار در هفته مسواک بزنید تا از تجمع جرم و باکتری در داخل دهان جلوگیری کنید. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماری های لثه و بوی بد دهان بهتر است.

اگر صدای کشیده شدن ناخن هایش را برروی زمین میشنوید آنها بیش از حد بلند شده اند. ناخن هایش را یک یا دو بار در ماه کوتاه کنید. ناخن های پای سگ به رگ های خونی متصل است و اگر بیش از اندازه کوتاه کنید ممکن است خونریزی کند و سگ ممکن است برای دفعه بعد که ناخن گیر را می بیند با شما همکاری نکند. بنابراین اگر تجربه این کار را ندارید از دامپزشک یا یک آرایشگر کمک بگیرید.

گوش او را باید هرهفته از لحاظ قرمزی یا بوی بد که نشانه های عفونت هستند بررسی کنید. گوش را یک پنبه مرطوب ملایم با PH متعادل تمیز کنید. چیزی را به داخل کانال گوش فرو نکنید؛ فقط گوش خارجی را تمیز کنید.

سگ ها در مورد پاهای شان حساس اند، به پنجه های آنها رسیدگی کنید. داخل دهان را بررسی کنید.

همانطور که اورا نظافت میکنید بدنش را از لحاظ زخم، خارش، علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب برروی پوست مورد بررسی قرار دهید. گوش، بینی، دهان وچشم را بررسی کنید، چشمها باید روشن باشند و هیچگونه قرمزی یا ترشحی نداشته باشند.

میزان سازگاری نژاد سیلکی تریر | Silky Terrier با کودکان و حیوانات خانگی دیگر

سیلکی تریر می تواند یک حیوان خانگی فوق العاده باشد، تا زمانی که با بچه ها بزرگ شود و در کنار هیاهو و سر و صدا آنها رشد کند. با توجه به شخصیت قوی که دارند، آنها برای خانواده هایی که بچه های بزرگتر از ده سال دارند بهترین انتخاب هستند، زیرا آنها می دانند چطور به یک سگ رسیدگی کنند. او ممکن نیست که ضربه خوردن از بچه ها کوچکتر را تحمل کند و حتما این کار را تلافی می کند.

همیشه به کودکانتان در مورد رویکرد و تعاملشان با سگها و نوازش کردنشان آموزش دهید و همواره به روابط بین آنها نظارت داشته باشید و هیچگاه آنها را با هم تنها نگذارید تا از گاز گرفتن و کشیدن دم و گوش از سوی هردویشان جلوگیری کرده باشید. به کودکان یاد دهید زمان غذا خوردن سگ به او نزدیک نشوند و دست به غذایش نزنند. مهم نیست که چقدر رفتار آنها دوستانه باشد هرگز سگ را با کودک تنها نگذارید.

سیلکی تریر با سگهای دیگر سازگاری خوبی دارد، هرچند شاید گاهی اوقات برای جلب توجه بخواهد با آنها رقابت کند. مانند همه تریرها، سیلکی ها هم عاشق این هستند که حیوانات کوچک را تعقیب کنید، بنابراین شما گزینه مناسبی برای خانه هایی که گربه، خرگوش یا حیوانات خانگی کوچک دیگری دارند نباشند.

محل نگهداری نژاد سیلکی تریر | Silky Terrier

این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب است ولی باید در طول روز به میزان کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه بسیار آرام است و می توانید این سگ را به راحتی در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما، برای جنب و جوش و انجام فعالیت های بدنی روزانه او کافی است

۲۸-توی فاکس تریر :

هوشمند و آسان برای آموزش است. آنها یک اسباب بازی هستند ، و حتی برای کوچکترین آپارتمان ها ، از نظر اندازه مناسب هستند. Toy Fox Terrier یک همراه عالی را ایجاد می کند که دوست دارد فرفری کند و نوازش کند. شخصیت در اینجا مهم است ، زیرا برخی از اسباب بازی های فاکس تریرس بیش از دیگران به ورزش بیشتری نیاز دارند.

با نژاد توی فاکس تریر بیشتر آشنا شوید.

سگ توی فاکس تریر

نکات برجسته نژاد توی فاکس تریر | Toy Fox Terrier

• توی فاکس تریر یک همراه و همدم مناسب برای کودکان تمام سنین نیست. در حالی که یک سگ کوچک محکم است، اما نمی تواند رفتار بیش از حد خشن را تحمل کند، به خصوص که مستعد ابتلا به شکستن پاها است.
• تریر ممکن است بر اساس غریزه به تعقیب حیوانات کوچک بپردازد و در نتیجه اگر خارج از منزل باشد، نیاز به نظارت داشته یا به مکانی حصاردار نیاز دارد.
•  تریر ممکن است به خوبی با حیوانات خانگی کوچکتر در خانه مانند همستر، موش و جوندگان دیگر رفتار کند.
• تریر یک سگ کوچک است اما این را درک نمی کند و دوست دارد گاهی اوقات سگ های بسیار بزرگتر از خود دیگر را به چالش بکشد. تعامل نظارت شده با سگ های بزرگتر برای او بهتر است.
• برای دریافت یک سگ سالم، هرگز یک توله سگ از یک صاحب غیر مسئول و یا فروشگاه حیوان خانگی نخرید. به دنبال توله سگی باشید که آنها را برای بیماری های ژنتیکی که ممکن است داشته باشند از روی صدایشان آزمایش کرده باشند.

وزن و اندازه نژاد توی فاکس تریر | Toy Fox Terrier

وزن در نرها: (۲-۴) کیلوگرم، در ماده ها: (۲-۴) کیلوگرم .

ارتفاع در نرها: (۲۰-۲۷) سانتی متر، در ماده ها: (۲۰-۲۷) سانتی متر.
 

مشکلات و سلامتی نژاد توی فاکس تریر | Toy Fox Terrier

توی فاکس تریر به طور کلی سالم است، اما مانند همه نژادها، آنها مستعد ابتلا به برخی بیماری هاهستند. همه سگ های این نژاد مریض نمی شوند، اما اگر شما با این نژاد سر و کار دارید توجه به آن و آگاهی لازم است.

• در رفتگی کشکک: این بیماری یک مشکل شایع در سگ های کوچک است. این بیماری هنگامی ایجاد میشود که کشکک، که دارای سه بخش است – استخوان ران (استخوان ران)، پاتلا (کشکک) و درشت نی – به درستی شکل نگرفته باشد که باعث لنگش در پا و یا راه رفتن غیر طبیعی می شود، نوعی که مانند جست و خیز و یا هاپ بنظر برسد. این شرایط ممکن است در هنگام تولد رخ بدهد، اگر چه بی نظمی فعلی و یا در رفتگی تا خیلی بعد نمایان نمی شود. در رفتگی کشکک ناشی از مالش می تواند به ورم مفاصل یا بیماری دژنراتیو مفصل منجر شود. در رفتگی شدید کشکک ممکن است نیاز به جراحی ترمیمی داشته باشد.
• بیماری لگ-زاییدن-پرتس: به طور کلی یک بیماری در نژادهای کوچک است که می توان آن را با دیسپلازی مفصل ران اشتباه گرفت. بیماری لگ کالو پرتس به علت نقص در سر استخوان ران ایجاد می شود.
• بیماری فون ویلبراند: این یک اختلال ارثی است که می تواند باعث خونریزی خفیف تا نسبتا شدید یا طولانی مدت شود. اگر شما گمان میبرید سگتان بیماری فون ویلبراند دارد، از دامپزشک خود بخواهید یک آزمایش خون و اقدامات احتیاطی لازم را قبل از هر عمل جراحی انجام دهد .
• کم کاری تیروئید: کم کاری تیروئید اختلال غده تیروئید است. تصور می شود عامل حالاتی از قبیل صرع، آلوپسی (ریزش مو)، چاقی، بی حالی، هیپرپیگمانتاسیون، پوستی و دیگر بیماری های پوستی باشد که با دارو و رژیم غذایی درمان می شود.

تغذیه نژاد توی فاکس تریر | Toy Fox Terrier

توصیه می شود روزانه ۱/۴ تا ۱/۲ پیمانه غذای سگ با کیفیت بالا در روز، به صورت دو وعده ی غذایی تقسیم شده به او بدهید.

توجه: سگ بالغ هر چقدر که از مواد غذایی مصرف میکند، بستگی به اندازه، سن، سوخت و ساز بدن، سطح فعالیت او دارد. سگ ها، مانند انسان ها به همه میزان غذایی که انسان می خورد نیاز ندارند. این مسئله طبیعی است که یک سگ بسیار فعال از یک سگ گوشه نشین نیاز بیشتری به غذا خوردن دارد. کیفیت مواد غذایی سگ نیز تفاوتهایی دارد و هرچه مواد غذایی بهتری بخرید بیشتر سگتان را سیر می کند و برعکس. سگتان را عادت به زمان مناسب برای تغذیه بدهید و به جای آنکه غذا تمام وقت در اختیارش باشد، آنها را دو بار در روز غذا بدهید.

اگر شما مطمئن نیستید که آیا او اضافه وزن دارد، تست چشم و دست با اوبگیرید. نخست، نگاه کردن به او. شما باید برای دیدن او یک کمر از او بلندتر باشید. سپس دست در پشت او، شست در امتداد ستون فقرات قرار گیرد، با انگشتان رو به پایین امتداد دهید. شما باید مطمئن به احساس دنده های او بدون نیاز به فشار سخت باشید. اگر نتوانستید، بدانید که سگ کمتر مواد غذایی نیاز دارد و ورزش بیشتری می طلبد.

آراستن نژاد توی فاکس تریر | Toy Fox Terrier

موی تریر از یک روباه کوتاه تر است اما کمی بلند و فر است. به طور کلی، بدن یک TFT باید عمدتا سفید باشد. او در چند ترکیب رنگ می آید:

• سه رنگ: سر عمدتا سیاه و سفید، با خال های قهوه ای مایل به زرد بر روی گونه، لب، چشم و بدن بیش از پنجاه درصد سفید یا بدون خال سیاه و سفید است.
• سفید و قهوه ای مایل به زرد: سر عمدتا قهوه ای مایل به زرد، بدن بیش از پنجاه درصد سفید یا بدون خال قهوه ای مایل به زرد.
• سر عمدتا سیاه و سفید، بدن بیش از پنجاه درصد سفید با خال های سیاه و سفید.
• سفید، شکلاتی و قهوه ای مایل به زرد، با خال های قهوه ای مایل به زرد بر روی گونه، لب ها و قسمت هایی از چشم. بدن بیش از پنجاه درصد سفید یا بدون نقاط شکلاتی است.

مسواک زدن دندان سگها حداقل دو یا سه بار در هفته به حذف تجمع تار و باکتری ها در داخل دهان کمک میکند. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماری های لثه و بوی بد دهان ضروری است.

مسواک زدن دندان سگها را حداقل دو یا سه بار در هفته انجام دهید تا باکتری های داخل دهان از بین برود. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماری های لثه و بوی بد دهان ضروری است.

کوتاه کردن ناخن یک یا دو بار در ماه لازم است. اگر شما صدای کشیده شدن ناخن بر روی زمین را میشنوید پس آنها بیش از حد بلند شده است. کوتاه نگه داشتن منظم ناخن پا در شرایط خوب، به شما کمک می کند وقتی سگ با شور و شوق میپرد تا به شما خوش آمد بگوید، به دست و تن شما خراش نیافتد.
درناخن پای سگ رگ های خونی وجود دارد و اگر شما بیش از حد ناخنش را بگیرید باعث خونریزی می شود و سگ شما ممکن است دفعه بعد که ناخن گیر را ببیند، با شما همکاری نکند. بنابراین، اگر شما پیرایش ناخن سگ را تجربه نکرده اید، اطلاعات کامل را از یک دامپزشک بپرسید.

عادت های سگ خود را زمانی که او یک توله سگ است آموزش دهید. به پنجه های او اغلب رسیدگی کرده زیرا این نژاد در برابر پاهای خود سگی حساس به شمار میرود. در داخل دهان و گوش او را نگاه کنید تا متوجه تمیز بودن آن بشوید نظافت سگ، زمینه را برای آزمایشات دامپزشکی آسان میکند.

داخل دهان اورا نگاه کنید همانطور که او را نظافت می کنید، علایم زخم، خارش، علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس، التهاب روی پوست را در بینی، دهان، چشم و روی پاها بررسی کنید. چشم باید بدون هیچ قرمزی یا ترشحاتی باشد. بررسی هفتگی دقیق به شما کمک میکند مشکلات بالقوه سلامتی او را در مراحل اولیه پیدا کنید.

گوش سگ باید در هفته برای قرمزی یا بوی بد، که می تواند عفونت را نشان می دهد بررسی شود. هنگامی که شما گوش سگ خود را بررسی می کنید، پاک کردن آنها با یک توپ پنبه مرطوب با ملایم و pH متعادل گوش پاک کن برای کمک به جلوگیری از عفونت لازم است. اگر در امتداد لبه گوش خشک شد، با روغن بچه، روغن نارگیل آنها را چرب کنید. هر چیزی به کانال گوش فرو نکنید؛ فقط تمیز کردن گوش خارجی کافی است.

میزان سازگاری نژاد توی فاکس تریر | Toy Fox Terrier با کودکان و حیوانات خانگی دیگر

آنها می توانند دوستان فعال، سرگرم کننده و دوست داشتنی برای بچه های بزرگ باشند، اما مانند بسیاری از نژادهای کوچک دیگر، برای بازی با کودکان نوپا توصیه نمی شوند. اندازه کوچک آنها، مستعد شکستن استخوان است. اگر این سگ آموزش ببیند می تواند با حیوانات دیگر حتی گربه ها هم بازی شود.

محل نگهداری نژاد توی فاکس تریر | Toy Fox Terrier

این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب است ولی باید در طول روز به میزان کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه بسیار آرام است و می توانید این سگ را به راحتی در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما، برای جنب و جوش و انجام فعالیت های بدنی روزانه او کافی است.

۲۹-یورکشایر تریر :

این سگهای سگ آپارتمانی دوست داشتنی که معمولاً به عنوان یورکی شناخته می شوند ، می توانند حیوانات خانگی خوبی در آپارتمان باشند و یک سگ سازگار با محیط کوچک باشند. آنها كوچك هستند و به راحتی به زندگی در منازل عادت می کنند. هر دوست و یا غریبه ای به خانه شما بیاید عاشق این سگ می شود چون که این نژاد بسیار با مزه و سر زنده است.

سگ یورکشایر تریر
شناخت و معرفی انواع نژاد سگ های آپارتمانی و کوچک

برای یک سگ یورکشایر تریر بالغ وضعیت پوشش خارجی، رنگ، کیفیت و چگونگی مو ها بسیار مهم است.  موها معمولاً بلند هستند و در ناحیه کمری دچار فرق می شوند. دو نمونه مو در سگ یورکشایر تریر دیده می شود یکی موهای ابریشمی که بیشتر بلند و لخت هستند و دیگری موهای نرم که معمولاً خیلی بلند نیستند و بسیاری از مواقع نیاز به برس زدن ندارند. از پشت گردن تا شروع دم پوشش خارجی به رنگ خاکستری تیره است و روی دم تیره تر می شود. روی سر، قسمت های بالایی قفسه سینه، روی پاها طوسی بوده و تیره تر از قسمت های دیگر می باشد.

توله های تازه به دنیا آمده بیشتر سیاه هستند و تنها نقاط خاکستری روی بدنشان دیده می شود. اگر احیاناً روی بدن توله ها لکه های روشن دیده شد، با افزایش سن رنگ آن تیره خواهد شد. در برخی نمونه ها حتی سه سال طول می کشد تا رنگ واقعی حیوان مشخص شود.

ریزش مو در سگ یورکشایر تریر بسیار کمتر و محدود تر نسبت به سایر نژاد ها می باشد. برس زدن روزانه به زیبایی و یکنواختی مو بسیار کمک می کند. حمام دادن سگ یورکشایر تریر به صورت ماهیانه پیشنهاد می شود و حمام دادن زیاد باعث شکست و ریزش مو می شود. سگ یورکشایر تریر برای افرادی که به موی حیوانات حساسیت دارند می تواند نژاد مناسبی باشد.
سگ یورکشایر تریر حیوانی بسیار حساس است. در تغذیه سگ یورکشایر تریر بایستی توجه لازم را داشت. به شکلات بسیار حساس بوده و به راحتی مسموم می شوند. قطعات استخوانی از اسکلت مرغ و حتی گوسفند می تواند به راحتی باعث آسیب دیدن دستگاه گوارش شود. در تولگی توجه به تأمین جیره با بالانس کلسیم و فسفر بسیار مهم است. ستون مهره ها به خصوص در ناحیه گردن بسیار ظریف بوده و وارد شدن ضربه به این ناحیه می تواند بسیار خطرناک باشد. از دیگر مسائل رایج در مورد سگ یورکشایر تریر در رفتگی کشکک زانو است. بهتر است به حیوان آموزش داد تا از ارتفاع نپرد و از پله ها به آرامی بالا برود. در رفتن این استخوان می تواند درد زیادی را برای حیوان به همراه آورد. در برخی از سگ های این نژاد تنگی مجاری تنفسی نیز گزارش گردیده است، در این حالت حیوان دچار سرفه های شدید و ناگهانی می شود و سعی می کند حرکات خود را محدود کند.

در توله  سگ یورکشایر تریر کمبود قند خون نیز اتفاق می افتد. این حالت به خصوص در صورتی که بین نوبت های غذایی فاصله زیاد باشد اتفاق می افتد. یورکشایر های لاغر هم به این مشکل مبتلا می شوند. محیط های سرد، خستگی، غذای نامناسب، استرس از عوامل تشدید کننده این مسئله هستند.

شاید مطالب زیر از تهران فیشر برای شما بسیار جذاب باشند:

• گربه پرشین یا پرشین کت
• شناخت و معرفی انواع نژاد سگ های آپارتمانی و کوچک
• آموزش و تربیت سگ های خانگی مثل پامرانین هاسکی ژرمن شپرد
• بهترین طعمه های دنیا برای ماهیگیری
• طعمه ماهی رش چیست؟